Έχουν ήδη περάσει οκτώ χρόνια από τη μάχη της Κρήτης. Σωρεία οικογενειών πενθούν τους νεκρούς τους. Και όχι μόνο. Υπήρχαν πλήρος ερειπίων σε πόλεις και χωριά της Κρήτης που μαρτυρούν την έκταση των καταστροφών που επέφεραν τα βαρβαρικά κύματα τόσο της Ιταλικής όσο και της Γερμανικής επιδρομής.

Όμως ο Κρητικός λαός έδειξε απίστευτη δύναμη, οπλίσθηκε με θάρρος και πίστη, πίστεψε στις δικές του δυνάμεις και με την αυτοθυσία των παιδιών του πέτυχε το θαύμα. Απετέλεσε μοναδικό ιστορικό σύμβολο η μεγάλη αυτή Μάχη. Πάντοτε οι Κρητικοί ήταν παρόντες σε μεγάλους αγώνες και θυσίες, αλλά κατά την μάχη της Κρήτη, όλοι μαζί, πολέμησαν. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, αμούστακα αλλά και υπερήλικες από τους κατοίκους του νησιού μας, ανέδειξαν την αδούλωτη δωρική ψυχή του.

Μια Μάχη ιστορική την οποία ύμνησαν φίλοι και εχθροί, οι οποίοι απέτισαν φόρο θαυμασμού προς το αδούλωτο πνεύμα και προς τον λαό των ελευθέρων ανθρώπων που έγραψε το έπος αυτό με το αίμα του. Μέσω της Νομαρχίας το Δημοτικό Συμβούλιο Ηρακλείου με την υπ. αριθμ. 100/24ης Ιουλίου του ιδίου χρόνου ομόφωνη απόφασή του, απευθύνεται προς το υπουργείο των Εσωτερικών και συγκεκριμένα προς τη Διεύθυνση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ζητάει δάνειο δύο δισεκατομμυρίων δραχμών με σκοπό την επισκευή των διαφόρων οδών, των υπονόμων καθώς και του δικτύου ύδρευσης της πόλεώς μας, τα οποία είχαν υποστεί σοβαρότατες βλάβες εξαιτίας των αλλεπάλληλων βομβαρδισμών τους οποίους υπέστη το Ηράκλειο.

Πόρος χρηματοδότησης φυσικά δεν υπήρχαν, αφού είχαν καταργηθεί τα διαπύλια τέλη, όπως και όλοι οι άλλοι πρόσθετοι δημοτικοί φόροι, οι οποίοι αποτελούσαν παραπάνω από τα μισά συνολικά έσοδα του Δήμου μας. Στην προκειμένη περίπτωση το κράτος παρέσχε την εγγύηση όχι μόνο προς τον δικό μας Δήμο, αλλά και σε άλλους Δήμους που ενδεχομένως ζητούσαν βοήθεια. Πράγματι η πόλη μας λόγω των πολεμικών επιχειρήσεων του Μαΐου του 1941 και των επανειλημμένων βομβαρδισμών είχε πάθει πάρα πολλές καταστροφές και παρίστατο μεγάλη ανάγκη για την ανασυγκρότησή της.

Δήμαρχος εκείνη την περίοδο είναι ο Αριστείδης Ανδρουλάκης. Βρισκόμαστε στην μεταπολεμική περίοδο. Μετά την απελευθέρωση, στις 4 Δεκεμβρίου 1944 διορίζεται Διοικούσα Επιτροπή με Δήμαρχο τον Δημήτριο Χαλκιαδάκη η οποία και αποδίδει φόρο τιμής στον εκτελεσθέντα Δήμαρχο Μηνά Γεωργιάδη. Ήδη στις 12 του Νοέμβρη γίνεται στην πόλη μας ένα πάνδημο μνημόσυνο προς τιμήν του. Ύστερα από δύο περίπου χρόνια Δήμαρχος όπως προαναφέρθηκε ορίστηκε ο Αριστείδης Ανδρουλάκης, τον οποίο διαδέχεται ξανά τον Οκτώβρη του 1949 ο Δημήτριος Χαλκιαδάκης 20 Μαΐου 1949.

Το Δημοτικό Συμβούλιο εκείνης της περιόδου αποτελείται από τους ιωσήφ Αληγιζάκη, Βασίλειο Βρέντζο, Γεώργιο Γαβριλάκη, Κωνσταντίνο Γαλενιανό, Δημήτριο Γιγουρτσή, Θεόδωρο Γεωργιάδη, Αριστοτέλη Γραμματικάκη, Μηνά Καπετανάκη, Ανδρέα Καστελλάκη, Ξενοφώντας Ζωνιδάκη, Παύλο Φακιολάκη, Ευάγγελο Χάλαρη, Αριστείδη Χαλκιαδάκη, Μηνά Χατζάκη, Στέφανο Μηλιαρά, Νικόλαο Νταγιαντά, Γεώργιο Παπαχατζάκη, Γεώργιο Φουντουλάκη, Στυλιανό Καστρινάκη και Θεόδωρο Δοκουμετζίδη. Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ο Γεώργιος Ρασιδάκης ο οποίος ένα μήνα αργότερα στις 21 Ιουνίου 1949, ξαφνικά πεθαίνει.

Γραμματέας του Δήμου Ηρακλείου είναι ο Μάρκος Μαστοράκης. Ομόφωνα λοιπόν αποφασίζει το προαναφερόμενο Δημοτικό Συμβούλιο και ζητάει απευθείας από το τμήμα τοπικής αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών εξερεύση πόρων προκειμένου να εκτελεσθούν τα παρακάτω έργα:

1) Να ολοκληρωθεί ο Σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος καθώς το δίκτυο διανομής υψηλής και χαμηλής τάσεως συνολικού ποσού 6.000.000.000

2) Με το ποσό επίσης των 20.000.0000, κρίνεται απαραίτητο να ολοκληρωθεί και να δοθεί ριζική λύση αφενός για την ύδρευση της πόλης και αφετέρου για την άρδευσή της

3) Ποσό 1.000.000.000 δραχμών, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η αποπεράτωση των Δημοτικών σφαγείων

4) Κρίνεται ακόμα αναγκαία η ερεύρεση ποσού 6.000.000.000 δραχμών για την κατασκευή Δημοτικής αγοράς, καθώς και η επισκευή του τουριστικού ξενοδοχείου “ΜΙΝΩΣ” ιδιοκτησίας του Πανανείου Δημοτικού Νοσοκομείου με το ποσό των 500.000.000 δραχμών.

Τέλος απαιτείται το ποσό των 4.000.000.000 δραχμών για την ανέγερση Δημοτικού Θεάτρου. Το συνολικά αιτούμενο ποσό ανέρχεται για όλα αυτά τα έργα που αφορούν την πόλη μας στα τριάντα επτά δισεκατομμύρια πεντακόσια εκατομμυρια δραχμές. Μεγάλες οι καταστροφές για το νησί μας από τους ανεπιθύμητους επιδρομείς, καθώς και μεγάλα τα ποσά για την αποκατάσταση των διαφόρων ζημιών, οι οποίες ήταν αρκετές και σοβαρές.

Τέλος μεγάλη υπήρξε και η προσπάθεια του Κρητικού λαού, ο οποίος έδειξε ενότητα και πάθος. Τα πραγματικά αίτια της παγκρήτιας αντίστασης, ανδρών και γυναικών, κατά των χιτλερικών εισβολέων πρέπει ν’ αναζητηθούν πολύ βαθύτερα στην ιστορία του νησιού και στις παραδόσεις του λαού του. Ήταν τεράστιος ο ηθικός απόηχος που υπήρξε και πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι προέτρεψαν στην μίμηση του παραδείγματος της Κρήτης.