Τουλάχιστον η ημερομηνία των  ευρωεκλογών βρίσκεται κοντά, και πιθανόν να συμπέσουν με τις επόμενες δημοτικές, αυτοδιοικητικές και τις εθνικές εκλογές!  Ανεξάρτητα από τις ημερομηνίες αυτών, εκείνες οι μέρες θα κρίνουν την περαιτέρω πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού ο σχηματισμός αυτός, με κάπου εβδομήντα χρόνια ιστορία στην πλάτη του,  σηματοδοτεί την ελευθερία, την αλληλεγγύη των λαών της, την ισότητα και την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταξύ των πολλών άλλων.

Και σ’ αυτά περιλαμβάνεται, ακόμα, και η ειρήνη των χωρών της, καθώς και η εδαφική συνοχή, με την υποχρέωση όλων να συνδράμουν σε ένα κράτος όταν εκείνο βρίσκεται υπό καθεστώς απειλής. Οι δεκαετίες που πέρασαν, από την εποχή που μπήκαν οι βάσεις της, στη δεκαετία του 1950 με τις Συνθήκες της Ρώμης έως σήμερα, πολύ νερό κύλισε στο αυλάκι.

Σίγουρα έγιναν αρκετά βήματα προς την ποθητή ολοκλήρωση, αλλά ταυτόχρονα υπήρξαν και πληθώρα αντίθετων, φυγόκεντρων δηλαδή δυνάμεων και γεγονότων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πιθανολογούμενη έξοδο της Μεγάλης Βρεττανίας από αυτή.

Δίπλα σ’ αυτή θα μπορούσαμε εμείς να προσθέσουμε την ελληνική κρίση, την διαμάχη των ευρωπαίων αξιωματούχων με την Ιταλία, το ξεσήκωμα μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων στη Γαλλία πρόσφατα, και την άνοδο πολλών ακραίων πολιτικών σχηματισμών σε πολλές χώρες, και τόσα άλλα χιλιοειπωμένα, σε τέτοιο βαθμό που  ο απλός πολίτης διερωτάται αν αυτή είναι πράγματι η Ένωση που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της.

Είναι λοιπόν πολιτική και κοινωνική αυτή η Ένωση που βρίσκεται μπροστά μας  και όχι μια στυγνή οικονομική πραγματικότητα η οποία έχει πλήρως απεμπολήσει όλες εκείνες τις αξίες για τις οποίες δημιουργήθηκε; Στις τελευταίες περιλαμβάνονται, φυσικά, και οι πολιτιστικές ρίζες κάθε λαού, η ιστορία του και η ταυτότητά του.

Όσον αφορά την περίπτωση της χώρας μας, αλήθεια γιατί όλο αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον της τελευταίας δεκαετίας από πλευράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μιλήσουμε και να δούμε τα πράγματα λίγο αναδρομικά και σφαιρικά; Αλήθεια όλα εκείνα τα χρόνια που η χώρα δανειζόταν από την ίδια και αύξανε το δημόσιο χρέος της, που βρισκόταν, λοιπόν, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της;

Προφανώς γνώριζαν και πολύ καλά μάλιστα που θα οδηγηθεί η οικονομία της χώρας, και δεν έκαναν τίποτα. Και όχι μόνο αυτό, την έσπρωχναν ακριβώς περισσότερο στο γκρεμό! Τι υποκρισία είναι αυτή σήμερα, λοιπόν, δηλαδή την τελευταία δεκαετία για  να ακριβολογούμε, να ενδιαφέρεται τώρα σε αυτό το βαθμό, προς τι λοιπόν αυτό το όψιμο ενδιαφέρον της;

Η απάντηση είναι αρκούντως απλή και ξεκάθαρη, την οποία ο λαός της χώρας μας βλέπει πια ξεκάθαρα! Ποιος ακόμα είναι ο ρόλος της στο επίμαχο θέμα των σχέσεων με τις χώρες με τις οποίες συνορεύει η χώρα μας, ανατολικά και βόρεια, και με τις οποίες τα σύννεφα ολοένα και πυκνώνουν, όπως έχει άλλωστε υποχρέωση;

Η ερώτηση είναι εύλογη, αλλά η απάντηση αποστομωτική! Ουσιαστικά καμία! Και όλα αυτά παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις των αξιωματούχων της, όπως τους βλέπουμε στις οθόνες της τηλεόρασης, οι περισσότεροι από τους οποίους πόρρω απέχουν από εκείνο το επίπεδο που θα επιθυμούσαμε.

Γιατί σε τακτά χρονικά διαστήματα έρχονται στον Τύπο πληροφορίες για τα βιογραφικά τους, όπως ας πούμε για κάποια μεταπτυχιακά που πάνω-κάτω αφορούσαν την έρευνα με αντικείμενο πόσα κιλά γάλα απαιτείται για να γίνει ένα κιλό γιαούρτι! Πόσο δίκαιο είναι μια Ελληνίδα καθαρίστρια να οδηγείται στις φυλακές για μια ήσσονος σημασίας πλαστογραφία, όταν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αποδεικνύονται πλαστογράφοι ολκής, και μάλιστα μπροστά σε κάποιους από αυτούς προσκυνούσαν στη χώρα μας οι εκλεγμένοι μας πολιτικοί για μεγάλο χρονικό διάστημα;

Αλήθεια, πιστεύουν αυτοί οι κύριοι ότι η δυστοκία της Ε.Ε. και η άνοδος ακραίων στοιχείων, για να αναφερθούμε έτσι σε μια παράμετρο, βρίσκεται στους λαούς, και όχι στους ίδιους τους εαυτούς τους;

Στις   επόμενες εκλογές, ο ελληνικός λαός μετά από ετούτο το σημερινό διπλωματικό Βατερλό σε σχέση το επιτακτικό βάπτισμα της βόρειας  γείτονας χώρας από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., όπως βεβαίως εκείνοι επιθυμούσαν, με σύνεση και γνώση,  απαιτείται να λάβει τις δέουσες και κατάλληλες αποφάσεις, γιατί αυτές αφορούν το μέλλον της ύπαρξής του.

*Ο Γιώργος Σχορετσανίτης  είναι χειρουργός και διευθυντής χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ