Ο κ. Τσίπρας απέπεμψε τον υπουργό Εξωτερικών του, υποστηρίζοντας ότι δεν θα ανεχθεί καμία διγλωσσία στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Απέπεμψε, δηλαδή, τον άνθρωπο ο οποίος παραμένει ο θερμότερος υποστηρικτής της Συμφωνίας και ταυτόχρονα κράτησε στην κυβέρνηση τον κ. Καμμένο, ο οποίος έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι τη συμφωνία αυτή την απορρίπτει πλήρως. Υπάρχει οποιαδήποτε λογική στην επιλογή αυτή;
Ο κ. Τσίπρας έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες. Διαχειρίστηκε το ζήτημα του Σκοπιανού έχοντας ως παράπλευρο στόχο τη διάσπαση της Ν.Δ. και τελικά κατάφερε να διασπάσει την κυβέρνησή του. Υπέκυψε στον εκβιασμό Καμμένου, ο οποίος τον είχε ενημερώσει για τις προτάσεις του στους Αμερικανούς και θυσίασε τον κ. Κοτζιά.
Είναι πια απολύτως ξεκάθαρο ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι απλά ένας αδύναμος Πρωθυπουργός. Είναι ένας εκβιαζόμενος Πρωθυπουργός, όμηρος του κ. Καμμένου. Και όσο πιο γρήγορα τελειώσει αυτή η φαρσοκωμωδία, τόσο καλύτερα θα είναι για τη χώρα.
Η Ελλάδα, ειδικά σήμερα, σε αυτές τις κρίσιμες γεωπολιτικές συγκυρίες, χρειάζεται μία κυβέρνηση σταθερή, αποφασισμένη η οποία θα μιλάει με μια φωνή και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Δεν την έχει σήμερα. Θα την αποκτήσει, όμως, σύντομα μετά τις επόμενες εκλογές.
*Η Νεκταρία Μανίκα – Γιαννουλάκη είναι πρόεδρος ΔΗΜ.Τ.Ο. Χερσονήσου