Ο Κωσταντής, ένας Κρητίκαρος μέχρι εκεί επάνω, είναι 62 χρονών. Έχει αρκετή μόρφωση, αλλά είναι και κάπως νευρικός. Στο Ηράκλειο κάνει τον κουρέα. Έχει όμως και περιουσία από ελιές στο χωριό του, τις οποίες περιποιείται μόνος του, όποτε βρίσκει ευκαιρία και πηγαίνει εκεί. Αν τον έβλεπες, δεν θα πίστευες ότι ένας τόσο γεροδεμένος άντρας θα μπορούσε να υποφέρει από κάτι.
Ο ίδιος το θεωρεί ντροπή να λέει ότι πηγαίνει σε γιατρούς και ότι παίρνει φάρμακα. Όμως τελευταία αισθανόταν έντονο βουητό στ’ αυτιά, σαν να τραγουδούσαν τζιτζίκια. Άλλοτε πάλι, σε απόλυτη ησυχία το βράδυ, άκουγε παράξενους ήχους, σφυρίγματα, απόμακρες μουσικές, σαν να έρχονταν από άλλους μακρινούς πλανήτες. Και αισθανόταν και κάτι έντονα χοροπηδήματα στην καρδιά. Και όλο εφιάλτες έβλεπε στον ύπνο του. Αρρυθμίες είναι, του είπανε, και αναγκάστηκε να επισκεφθεί καρδιολόγο. Ενώ ο γιατρός τον εξέταζε, ο Κωσταντής, μισοφοβισμένος μισοαστειευόμενος, ρώτησε.
– Να ποθάνω θέλει, γιατρέ; Και ο γιατρός, σοβαρός, του απάντησε.
– Εσύ ξέρεις κανέναν που να μην πρόκειται να πεθάνει;
Μετά από την εξέταση ο γιατρός του συνέστησε να παίρνει κάποιο φάρμακο για την καρδιά (το βουητό ήταν άσχετο) και είπε να τον επισκεφθεί ξανά μετά από ένα μήνα. Δυσανασχέτησε ο Κωσταντής. Όλο φάρμακα… Έπαιρνε ήδη φάρμακα για την χοληστερίνη, για την πίεση, για το στομάχι του… Κουβαλούσε στην τσέπη του ένα κουτάκι φαρμάκων με θήκες στις οποίες είχε γράψει την ώρα λήψεως του καθενός. Τα έπαιρνε κρυφά. Δεν ήθελε να τον βλέπουν. Και τώρα χρειαζόταν να παίρνει και άλλο… Μπέρδεμα. Μπελάς…
– Μπελάς, του εξήγησε ο γιατρός, αλλά τα φάρμακα, με την σωστή χρήση τους (υπογράμμισε το «σωστή»), είναι εκείνα που προστατεύουν την υγεία μας. Θεραπεύουν από ασθένειες και σώζουν ζωές. Δύσκολα θα μπορούσες σήμερα να βρεις άτομο άνω των εξήντα ετών που να μην παίρνει κάποια φάρμακα. Με τα φάρμακα και τις σχετικές θεραπείες επιτυγχάνεται η αύξηση του προσδοκίμου της ζωής στην εποχή μας. Εξάλλου από τα πανάρχαια χρόνια οι άνθρωποι έπαιρναν φάρμακα για να θεραπεύσουν τις ασθένειές τους.
Η καρδιά μας είναι ένα βασικό όργανο που πρέπει να το προσέχομε ιδιαιτέρως. Η υγεία δεν έρχεται ουρανοκατέβατη. Πρέπει, τουλάχιστον εμείς οι ενήλικοι, να φροντίζομε οι ίδιοι για την υγεία μας. Η αδιαφορία αποτελεί έγκλημα. Να προσέχομε την τροφή μας και τον τρόπο ζωής μας, να επισκεπτόμαστε τον γιατρό, όταν παρουσιαστεί ανάγκη.
Να μην αμελούμε. Να παίρνομε τα φάρμακά μας ακολουθώντας σωστά την θεραπευτική αγωγή. Ο καθένας μας πρέπει να θεωρεί τον ίδιο τον εαυτό του ως πρώτον υπεύθυνο για την υγεία του. Μετά έρχονται οι άλλοι που θα τον φροντίσουν. Και από ένα ιατρικό βιβλίο που είχε μπροστά του διάβασε «Περίπου 4.000 λίτρα αίματος περνούν από την καρδιά μας σε 24 ώρες. Στα εβδομήντα, κατά μέσο όρο, χρόνια ζωής μας, η καρδιά μας συστέλλεται και χαλαρώνει 2,5 δισεκατομμύρια φορές αντλώντας το αίμα από το σώμα μας, μέσω αγγείων αίματος μήκους 96.000 χιλιομέτρων» κτλ. (1)
– Σήμερα στην χώρα μας το προσδόκιμο ζωής είναι 81,04 χρόνια, διόρθωσε ο γιατρός.
– Μα αν είναι έτσι, γιατρέ, έπρεπε να έχομε δυο καρδιές, όπως δυο πνευμόνια, δυο νεφρά, δυο μάτια, δυο αυτιά… Λάθος έκανε ο Θεός που μας έφτιαξε με μια μόνο καρδιά. (Και η συζήτηση άρχισε να γίνεται πιο «επιστημονική»). Και στην κεφαλή μας – και ακούμπησε με το χέρι του το μέτωπό του – πώς είναι, γιατρέ, ταιριασμένα εδώ μέσα τα μηχανήματα, ώστε να παράγουν φαντασία, μνήμη, σκέψη, κρίση, ομιλία…
– Η καρδιά, είπε ο γιατρός, είναι τέλειο και ανθεκτικότατο όργανο. Παρά την μακρόχρονη και κοπιώδη δραστηριότητά της, μέρα νύχτα, ποτέ της δεν κουράζεται. Και δεν αρρωσταίνει και από καρκίνο. Πρέπει όμως να την προσέχομε, γιατί, όπως παρατήρησες, είναι μία και μοναδική. Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε! Πάντα εν σοφία εποίησας… αναφώνησε ο Κωσταντής. Και ο γιατρός συμφώνησε προσθέτοντας
– Ο Θεός λάθη δεν κάνει. Όμως με τον καιρό αρχίζουν να χαλούν τα μάτια, τα αυτιά, τα πνευμόνια, η καρδιά, το στομάχι, τα έντερα, τα αιμοφόρα αγγεία…. Όλα. Και στο τέλος πεθαίνομε. Όλοι μας. Και όχι μόνο οι άνθρωποι. Καθετί που έχει ζωή. Και αυτό είναι το καλύτερο. Τι αξίζει να ζεις όταν τα πάντα επάνω σου είναι χαλασμένα;