Η γέννηση του Χριστού και η ζωή Του μέσα στον κόσμο είναι το μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας του κόσμου. Τέμνει την ιστορία του ανθρώπινου γένους σε γεγονότα π.Χ. και μ.Χ. Γι’ αυτό το ελπιδοφόρο ξημέρωμα και την επικράτησή του θυσιάστηκαν, στους διωγμούς, έντεκα εκατομμύρια άγιοι μάρτυρες. Πρώτοι οι Έλληνες δέχτηκαν την “καινούργια πίστη” και βοήθησαν τη διάδοσή της με τη γλώσσα, τη φιλοσοφία και τον πολιτισμό τους.
Ο Χριστός, ο Θεός, ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου γεννήθηκε μέσα στο σπήλαιο. Μέσα στον κόσμο πήρε σάρκα και οστά. Μέσα στον κόσμο έγινε άνθρωπος και δόθηκε δώρο σ’ εμάς τους ανθρώπους. Μας δίδαξε την ταπείνωση και αγάπη που αγκαλιάζει και τους άσπονθους εχθρούς μας. Γεννήθηκε στον κόσμο μας για να ‘ναι πάντα δίπλα μας. Να μην τον αναζητούμε μακριά και να μην τον βρίσκομε.
Να μας θεραπεύει τις πληγές του σώματος και της ψυχής, που μας πονούνε. Να μας σηκώνει όρθιους όταν πέφτομε από τα στραβοπατήματά μας. Να μας κρατά το χέρι στις θύελλες και καταιγίδες να μη χαθούμε. Τ’ όνομά Του, Εμμανουήλ, αυτό μας λέει. Συνέχεια χτυπά την πόρτα της καρδιάς μας για να του ανοίξομε. Έρχεται με τη μορφή του δούλου και πληγωμένου, του φτωχού και πεινασμένου, του καταπιεσμένου και περιφρονημένου.
Όταν του ανοίξομε την πόρτα, γινόμαστε καινούργια φύση, καινούργιοι άνθρωποι. Συνειδητοποιούμε πως προορισμός μας πάνω στη γη είναι να δεχτούμε τον υλικό κόσμο και τ’ αγαθά του ως δώρο του Θεού οχι μόνο σε μένα και σε σένα αλλά σε όλους τους ανθρώπους. Το μήνυμα της γέννησης του Χριστού, των Χριστουγέννων, είναι να μην διεκδικούμε τ’ αγαθά του υλικού κόσμου γιατί έχουν δικαίωμα πάνω σ’ αυτά όλοι οι άνθρωποι της γης. Όχι δε μόνο αυτό αλλά να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά των, όταν αδικούνται.
Το κρασί και το ψωμί στη Θεία Ευχαριστία αντιπροσωπεύουν στοιχεία του υλικού κόσμου που μεταβάλλονται, με το μυστήριο, σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Όταν κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, μέσα από το ίδιο ποτήρι και με το ίδιο κουτάλι με τους συνανθρώπους μας, δεχόμαστε πως ο υλικός κόσμος είναι για όλους.
Όταν ζούμε αυτή τη μεταμόρφωση, τα πάντα μεταμορφώνονται στη ζωή μας. Μεταμορφώνεται το επάγγελμά μας και γίνεται λειτούργημα για τους άλλους. Μεταμορφώνονται η πολιτική και τ’ αξιώματα και δεν εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο. Μεταμορφώνεται η τεχνολογία και δημιουργεί προϋποθέσεις ειρήνης και προόδου και όχι συγκρούσεων και καταστροφών. Μεταμορ- φώνεται ο έρωτας που αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα να γνωρίσει ο άνθρωπος τ’ άδυτα του μυστηρίου της ζωής.
Φράζει τους δρόμους των εκμεταλλευτών, εμπόρων της λευκής σάρκας και φονιάδων που σκοτώνουν εμπερίστατα πλάσματα. Μέσα στον κόσμο που ζούμε, που έδωσε σάρκα και οστά στη θεότητα, καταξιώνεται η ζωή μας. Όσοι βιώνουν τα Χριστούγεννα γιατί πιστεύουν στην αγάπη του Θεού για τον κόσμο και τον άνθρωπο τη μετουσιώνουν σε δική τους αγάπη για τους ανθρώπους. Τον κόσμο που θέλει και ελπίζει ο άνθρωπος τον ενσαρκώνει μόνο ο Θεάνθρωπος.
Μόνο ο αληθινός Χριστός, γιατί υπάρχει και ο ψεύτικος. Είναι αυτός που δημιουργεί ο φθόνος, η φιλαργυρία, η φιλαρχία, η ασωτεία κι ο εγωισμός. Στο όνομα αυτού του ψεύτικου Χριστού εξοντώθηκαν ολόκληροι λαοί από τους εγκληματίες υποκριτές του κόσμου. Οι ερυθρόδερμοι της Αμερικής. Οι δεκάδες χιλιάδες πεινασμένοι της Αφρικής και άλλοι τόσοι Ευρωπαίοι και Ασιάτες.
Στο όνομα του ψεύτικου Χριστού έδρασε η “Ιερά Εξέταση” της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας με χιλιάδες αθώους πεταμένους στη φωτιά. Στο όνομά Του, οι απάνθρωπες και εγκληματικές σταυροφορίες με τις σφαγές στην άλωση της Πόλης και των Ιεροσολύμων και το αίμα αθώων να κυλά ποτάμι στους δρόμους. Στο όνομά Του και η φρίκη της “νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου” και ο διωγμός κάθε αντίθετου και διαφορετικού.
Ο ψεύτικος Χριστός ζει και βασιλεύει μέχρι σήμερα, με απίστευτες αδικίες, εγκλήματα και ανθρώπινο πόνο, Στο όνομά του “ορισμένα κέντρα εξουσίας” ελέγχουν τον πλούτο και την πορεία του κόσμου. Αυτά διορίζουν αρχηγούς. Αυτά κανονίζουν την τροφή που θέλουν στον καθένα μας. Αυτά κανονίζουν την ειρήνη και τον πόλεμο.
Η γέννηση του Χριστού και τα Χριστούγεννα, η εορτή Του, δεν έχουν καμία σχέση με τον παραμορφωμένο κόσμο. Είχε δίκιο ο κ. Μαρξ όταν έλεγε πως η θρησκεία είναι το “όπιο του λαού”. Έχουν δίκιο αυτοί που αρνούνται τη θρησκεία ψεύτικων Θεών.
Η Θεία γέννηση όπως εορτάζεται από την Εκκλησία μας και προβάλλεται από τους Πατέρες, καταργεί τη θρησκεία και τη μετατρέπει σε Εκκλησία. Ο όρος Εκκλησία είναι αρχαιοελληνικός και δείχνει κοινότητα, σύναξη του λαού, του Δήμου για να επιλύει τα προβλήματά του. Δείχνει προσωπική κοινωνία του ανθρώπου με τους συνανθρώπους και το Θεό. Αυτή την Εκκλησία με το Θεό ανάμεσά μας που εξαλείφει πόνο, ενοχές και φόβο θανάτου έχομε ανάγκη.
Είναι άξιοι και πανάξιοι οι αγώνες για οικονομική κοινωνική αλλαγή. Χωρίς όμως το πρόσωπο του Χριστού, του αληθινού Θεού, κι αν θα φτάσομε στην αλλαγή δεν θα ‘ναι στα μέτρα του ανθρώπου. Ο κόσμος που θέλει και ελπίζει ο άνθρωπος είναι αναμφισβήτητα και πρωταρχικά ένας κόσμος οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, χρειάζεται να κυριαρχεί στον κόσμο Αγάπη, ελευθερία, συγκατάβαση και κατανόηση.
Είναι ο κόσμος που ενσαρκώνει ο Χριστός. Κάθε χρόνο το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι μια υπόμνηση για τη δυνατότητα του Χριστού ανάμεσά μας. Για τη βεβαιότητα πως όσες κι αν είναι οι δυσκολίες που θα παλέψομε θα νικήσομε, γιατί η ανθρώπινη ιστορία δεν είναι φτιαγμένη στα μέτρα του διαβόλου αλλά στα μέτρα του Χριστού.