Πέρασε κανονικά μετα τη συζήτηση που έγινε στη Βουλή η ψήφιση του νομοσχεδίου «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1» για την τοπική αυτοδιοίκηση, παρά τις αντιδράσεις από την Ένωση Περιφερειών και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις των εκπροσώπων της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ, επιχειρήθηκε η αποτροπή ψήφισης του νομοσχεδίου για τις αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση και απευθυνόμενοι στους πολίτες τους ζήτησαν να ενημερωθούν για τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει η εφαρμογή του στην αυτοδιοίκηση και στις τοπικές κοινωνίες.
Δεν υπήρξε όμοια περίπτωση στη μεταπολιτευτική περίοδο νομοσχεδίου που να προετοιμάζεται πάνω από δύο χρόνια και τώρα να ολοκληρώνεται η ψήφισή του, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των αυτοδιοικητικών στελεχών της χώρας.
Στις δημοσιογραφικές γενόμενες ερωτήσεις με αποδέκτες πρόσωπα του ευρύτερου πολιτικού και αυτοδιοικητικού χώρου, η απάντηση που δίνεται είναι ότι οι αλλαγές που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση με τον «Κλεισθένη 1» αποτελούν απροκάλυπτη επίθεση στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο τρόπος της σημερινής διακυβέρνησης της αυτοδιοίκησης ήταν ένα από τα ισχυρά της σημεία. Το βασικότερο χαρακτηριστικό του «Κλεισθένη 1» είναι η θέσπιση της απλής αναλογικής. Σύμφωνα με τα στοιχεία του νομοσχέδιου υιοθετείται μια νέα κουλτούρα συναινέσεων και συνθέσεων για την επικράτηση ευρύτερων πλειοψηφιών εντός των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων.
Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου «Κλεισθένη 1» το περιέβαλαν με ωραία λόγια οραματιζόμενοι στη νέα εποχή ότι η αναλογική συγκρότηση των συμβουλίων θα λειτουργήσει δημοκρατικά και υποδειγματικά, καταργώντας ουσιαστικά την έννοια των συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων συμβούλων. Με αυτό τον τρόπο όλοι οι σύμβουλοι θα μπαίνουν στην ατελείωτη βασανιστική διαδικασία του διαλόγου κάθε φορά που θα χρειάζεται να πάρουν μια σημαντική απόφαση.
Αλλά δεν είναι μόνο η απλή αναλογική, υπάρχει και άλλο πρόβλημα με απροσδιόριστες διαστάσεις. Το νομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ των άλλων και την «ενδυνάμωση της λαϊκής κυριαρχίας» μέσω δημοψηφισμάτων. Θεωρείται απίστευτο, όμως είναι πραγματικότητα, ότι θα γίνεται δημοψήφισμα έτσι απλά με πρωτοβουλία ενός αόριστου αριθμού εκλογέων που θα προκύπτει επιβάλλοντας τη διεξαγωγή του.
Όσοι έχουν ασχοληθεί με τα κοινά έχουν σίγουρα γίνει αυτόπτες μάρτυρες ή πρωταγωνιστές πολλών καυγάδων, εντάσεων, φραστικών επιθέσεων, ακόμη και προπηλακισμών στις αίθουσες των δημοτικών, των περιφερειακών συμβουλίων, μέχρι και τις τοπικές συνελεύσεις των κατοίκων.
Από τη μια πλευρά θα έχουμε συμβούλια, που θα αγωνίζονται να καταλήξουν σε μία απόφαση και από την άλλη ομάδες πολιτών, που θα ζητούν να σταματήσουν να επηρεάζουν αποφάσεις μέσω της πίεσης που μπορεί να ασκήσει ένα δημοψήφισμα.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές κινδυνεύουν να χάσουν την αξία τους και την αποτελεσματικότητά τους, όταν θα έρχονται περιπτώσεις οργανωμένων συμφερόντων, υποκινήσεων ή άλλων ομάδων ακραίων αντιλήψεων, στις οποίες οι εκλεγμένοι δημοτικοί ή περιφερειακοί σύμβουλοι θα αδυνατούν, αισθανόμενοι ανήμποροι, να αποφασίσουν.
Κοινή διαπίστωση είναι ότι το πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί δεν ευνοεί τα αυτοδιοικητικά στελέχη της Αριστεράς για να βρουν ευρεία απήχηση στην κοινωνία, γι’ αυτό προσπαθούν να θολώσουν τα νερά με αλλαγές που φημίζονται για τη δημοκρατικότητά τους.
Το ισχύον εκλογικό σύστημα διαφύλασσε μέχρι σήμερα τη λήψη αποφάσεων από την πλειοψηφία στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια. Η απλή αναλογική που καθιερώθηκε με την ψήφιση του νομοσχεδίου «Κλεισθένης» ανατρέπει αυτήν τη δυνατότητα, εισάγοντας τους Ο.Τ.Α. σε μια παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας και ακυβερνησίας.