Ο καθηγητής κ. Μόσιαλος έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο από τις παρεμβάσεις του σε ό,τι αφορά την πανδημία του κορωνοϊού, στις οποίες, με ηρεμία, ψυχραιμία και επιστημονική τεκμηρίωση, εξέφραζε τις απόψεις του για τον covid-19, προσφέροντας χωρίς κραυγές και ακρότητες, όπως ταιριάζει σε έναν επιστήμονα, σημαντική βοήθεια στην κατανόηση του θέματος από όλους εμάς τους μη επαΐοντες.
Ωστόσο, πρόσφατα, στην προσπάθειά του να ψέξει τους αντιεμβολιαστές και να συμβάλει στην κατανόηση της αναγκαιότητας του εμβολίου και της χρήσης της μάσκας, έπεσε σε ένα ατόπημα: σε μια ανάρτησή του θεώρησε καλό να χρησιμοποιήσει τη θρησκευτική εικόνα της φυγής του Ιωσήφ, της Θεοτόκου και του νηπίου Χριστού στην Αίγυπτο, για να περάσει αυτό το μήνυμα.
Στην ανάρτηση αυτή επί της ουσίας διακωμωδείται η «εκ Πνεύματος Αγίου» σύλληψη του Χριστού στη μήτρα της Παναγίας, αφού ο μη φέρων μάσκα Ιωσήφ παρουσιάζεται να μην παραδέχεται τον κορωνοϊό, ενώ έχει δεχτεί το «παραμύθι» τής δια του κρίνου συλλήψεως του Χριστού, όπως του λέγει η φέρουσα μάσκα Παναγία.
Ήταν επόμενο η επίσημη Εκκλησία και πολλοί πιστοί να αντιδράσουν τόσο για την ίδια την ανάρτηση, όσο και για την επιλογή του χρόνου που αυτή δημοσιοποιήθηκε. Και πράγματι, είναι σκανδαλιστικό το ότι η δημοσίευση αυτή έγινε την ημέρα της μεγαλύτερης εορτής της Χριστιανοσύνης, της εορτής της Γέννησης του Θεανθρώπου. Θεωρώ ότι ο κ. Μόσιαλος ενσυνειδήτως διάλεξε την ημέρα αυτή, για να κεντρίσει, όπως πιστεύω, τα χριστιανικά αντανακλαστικά και «σκανδαλίζοντας» να περάσει το μήνυμά του.
Πέραν τούτου, η επιλογή ενός θρησκευτικού θέματος φαίνεται ότι έγινε, επειδή ο κ. Μόσιαλος θεωρεί την Εκκλησία ή, έστω, κάποιους από τους εκπροσώπους της υπεύθυνους για την άρνηση πολλών συνανθρώπων μας να εμβολιαστούν.
Ο καθηγητής σε εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού ρωτήθηκε για την ανάρτησή του και για την αντίδραση της Εκκλησίας. Ωστόσο, η απάντησή του μάλλον ήταν προσπάθεια υπεκφυγής, αφού ο τηλεπαρουσιαστής αναγκάστηκε να του επισημάνει, μετά την απάντησή του, ότι δεν απάντησε στο ερώτημά του. Ωστόσο, εκείνος επέμεινε ότι απάντησε και μάλιστα με σαφήνεια, λέγοντας μεταξύ άλλων:
«Θα ήθελα να πω ότι τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων και των γιορτών έχουμε την ευκαιρία να στοχαστούμε και να θυμηθούμε τις βασικές μας αξίες. Την αξία της ανθρώπινης ζωής, αλλά και την αξία της προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αξίες της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης».
Κανείς δεν θα διαφωνήσει σχετικά με την αξία της ανθρώπινης ζωής και την προστασία της που διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία, και μάλιστα στη βάση του δόγματος της Ενανθρώπησης του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Διότι, για την Εκκλησία το γεγονός της Ενανθρώπησης του Θεού αποκαλύπτει πόσο ψηλά τοποθετεί η χριστιανική διδασκαλία τον άνθρωπο.
Όταν η Εκκλησία διδάσκει ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να θεοποιηθούμε εμείς οι άνθρωποι, τότε κάθε άλλη διδασκαλία φαίνεται μικρή μπροστά στο μεγαλείο της εκκλησιαστικής διδαχής. Ποιος ανθρωπισμός, αλήθεια, μπορεί να σταθεί πιο ψηλά από τη διδασκαλία της Εκκλησίας ότι η ανθρώπινη φύση ενώθηκε με τον ίδιο το Θεό; Ο κ. Μόσιαλος, λοιπόν, ήλθε να παραβιάσει «ανοιχτές πόρτες»».
Βέβαια, από μια άποψη μπορεί κανείς να τον δικαιολογήσει, επειδή η στάση μιας μερίδας ιερέων ήταν και εξακολουθεί να είναι σκανδαλιστική, από τη στιγμή που όχι μόνο δεν δέχονται την ύπαρξη του ιού αλλά και εμποδίζουν ανθρώπους να εμβολιαστούν με τραγικά αποτελέσματα. Όμως, αυτή η μερίδα δεν θα πρέπει να ακυρώσει τη θετική στάση της Εκκλησίας έναντι του εμβολιασμού, η οποία με συνοδικές αποφάσεις, με κηρύγματα στους ναούς και προτροπές από τα ΜΜΕ έστειλε το μήνυμα ότι η σωτηρία από τον ιό είναι ο εμβολιασμός.
Αν όμως αντέδρασε η Εκκλησία στην ανάρτηση του κ. Μόσιαλου, δεν το έπραξε επειδή ψέγει τη στάση κάποιων ιερέων. Εξάλλου, αυτό το έχουν κάνει και μάλιστα με σκληρό τρόπο πολλοί μητροπολίτες. Το έπραξε, επειδή η ανάρτηση διακωμωδεί ένα βασικό δόγμα της: το δόγμα της «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου», «άνευ σπέρματος ανδρός», σύλληψη του Χριστού στη μήτρα της Παναγίας.
Αυτό αποτελεί, όπως είπαμε, βασικό δόγμα της χριστιανικής πίστης, διότι αν ο Χριστός δεν συνελήφθη «εκ Πνεύματος Αγίου» αλλά συνελήφθη όπως ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, τότε δεν πρόκειται για τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο αλλά για ένα καλό άνθρωπο, ένα σπουδαίο δάσκαλο με μια καινούργια διδασκαλία και τίποτε περισσότερο. Όμως για την Εκκλησία ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος, είναι Σωτήρας, είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, «δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο».
Η αναφορά, επομένως, του καθηγητή Μόσιαλου στο ψευδές της ασπόρου συλλήψεως του Ιησού αποτελεί όντως αιτία σκανδαλισμού για την Εκκλησία συνολικά και για κάθε πιστό χωριστά, ο οποίος ακούει σε κάθε Θεία Λειτουργία το Σύμβολο της Πίστεως και πιστεύει στη Θεότητα του Χριστού.
Θα πρέπει να πούμε ότι στην ιστορική της πορεία η Εκκλησία συχνά αντιμετώπισε διδασκαλίες που αμφισβητούσαν το δόγμα της Θεοτόκου, όπως π.χ. ο αιρετικός Νεστόριος ή και κάποιες προτεσταντικές παραφυάδες.
Η διδασκαλία για την Παναγία ως Μητέρα του Θεού, τη θεανθρώπινη φύση του Χριστού και την εκ Πνεύματος Αγίου και της Παρθένου Μαρίας Γέννησή του καθορίστηκε από Οικουμενικές Συνόδους και αποτελεί το θεμέλιο της πίστης της Εκκλησίας. Ακόμη, εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τα περί συλλήψεως τάχα του Χριστού στη μήτρα της Παναγίας με ένα κρίνο που της έδωσε ο αρχάγγελος, αποτελούν αποκύημα της φαντασίας κάποιων ζωγράφων της Δυτικής Εκκλησίας.
Στο Ευαγγέλιο του Λουκά, όπου εξιστορείται ο Ευαγγελισμός της Παναγίας, δεν γίνεται καμιά τέτοια αναφορά. Αλλά και στην ορθόδοξη αγιογραφία δεν συναντάται πουθενά μια τέτοια εικόνα, εκτός ίσως από κάποιες δυτικότροπες εικόνες που πέρασαν αυτή την αντίληψη στη λαϊκή συνείδηση. Από αυτή την άποψη, ο κ. Μόσιαλος αναπαράγει-δυστυχώς- φτηνές και αθεολόγητες θεωρήσεις του δόγματος της θείας Ενανθρωπήσεως, το οποίο μάλλον δεν αποδέχεται.
Βέβαια, ζούμε σε μια δημοκρατία, όπου ο κ. Μόσιαλος, όπως και κάθε πολίτης, έχει το δικαίωμα να έχει και να εκφέρει την άποψή του, ακόμα και με σκανδαλιστικό τρόπο. Καλό είναι όμως να θυμάται ότι-ευτυχώς- ζει σε μια χριστιανική και όχι σε μια μουσουλμανική χώρα. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να παραθεωρείται.
Ο αληθής χριστιανισμός είναι ο χώρος της ελευθερίας και της ευθύνης, ο χώρος του εξαγιασμού της ζωής, ο χώρος της εξύψωσης του ανθρώπου (γι’ αυτό και δεν είναι παράδοξο ότι η δημοκρατία έχει επικρατήσει σε χριστιανικές κατά βάση χώρες). Όλα αυτά όμως εδράζονται πάνω σε μια πίστη, πάνω σε αποκαλυμμένες αλήθειες και σε αξίες που έχουν ποτιστεί με το αίμα των μαρτύρων.
Και μια τέτοια αλήθεια είναι η άσπορη σύλληψη του Χριστού από την Παναγία, την οποία διακωμώδησε με την ανάρτησή του ο κ. Μόσιαλος. Ίσως θα έπρεπε να προσέξει περισσότερο, ειδικά αυτές τις χριστουγεννιάτικες άγιες μέρες.
Όσα γενικά είπε περί αξιών της ορθόδοξης πίστης, μάλλον τα είπε για να «θολώσει τα νερά». Στα επιστημονικά ζητήματα τού βγάζουμε το καπέλο. Τα εκκλησιαστικά και θεολογικά ας τα αφήσει σε άλλους.