Μεγάλη Εβδομάδα πλέον. Η επίγεια ζωή του Ιησού Χριστού πλησιάζει στο τέλος της και οι μέρες τούτες έχουν ξεχωριστή σημασία για τους χριστιανούς. Μια ζωή που ήταν γεμάτη με τη διδασκαλία και τη θαυματουργή αγάπη του προς το ανθρωπολόι, ώστε όλοι να νιώσουν και να καταλάβουν το μέγεθος της στοργής του Θεού.
Θα θέλαμε, λοιπόν, στο παρόν σημείωμα να σταθούμε στα σημεία εκείνα του Ευαγγελίου του Μάρκου όπου ο Ιησούς Χριστός διακηρύττει τη δύναμη της πίστης προς το Θεό και της σημασίας της για τους ανθρώπους.
Πρώτα – πρώτα, ας δοκιμάσουμε να ορίσουμε τι είναι, κατά τη γνώμη μας, πίστη. Έτσι θεωρούμε σε ό,τι αφορά το χριστιανισμό πως είναι η σταθερή και ακλόνητη, η ειλικρινής και άδολη αποδοχή από τους ανθρώπους της ύπαρξης, της δύναμης και της παρουσίας της Αγίας Τριάδας στην καθημερινή ανθρώπινη ζωή: Του Θεού, ως πανάγαθου και φιλεύσπλαχνου και στοργικού πατέρα του Υιού του, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και του Αγίου Πνεύματος.
Όταν, λοιπόν, έπιασε τον Ιησού και τους μαθητές του ανεμοστρόβιλος μεσοπέλαγα και αυτοί φοβήθηκαν, εκείνος καταλάγιασε τη φουσκοθαλασσιά και είπε στους τρομοκρατημένους μαθητές: «Διὰ τί εἶσθε οὕτω δειλοί; πῶς δὲν ἔχετε πίστιν;» (Κατά Μάρκον – Κεφ. 4:40).
Ακολούθως, αφού ο Χριστός θεραπεύει την επί δωδεκαετία έχουσα ρύση αίματος γυναίκα που είχε προστρέξει σε αυτόν επιθυμώντας τη βοήθειά του, τής λέει: «Θύγατερ, ἡ πίστις σοῦ σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ ἔσο ὑγιής ἀπὸ τῆς μάστιγός σου» (Κατά Μάρκον – Κεφ. 5:34).
Στη συνέχεια, προς τον πατέρα ενός άλαλου αγοριού που γύρευε να τους βοηθήσει ο Χριστός απευθύνεται πριν θεραπεύσει το αγόρι με τα εξής λόγια: «ἐὰν δύνασαι νὰ πιστεύσῃς, πάντα εἶναι δυνατὰ εἰς τὸν πιστεύοντα» (Κατά Μάρκον – Κεφ. 9:23).
Στο κεφάλαιο 10 (εδάφια 46 ως 52) ο ευαγγελιστής Μάρκος αφηγείται τη θεραπεία του τυφλού Βαρτίμαιου στην Ιεριχώ. Η αφήγηση κλείνει με τον Ιησού που ομιλεί στο Βαρτίμαιο πριχού του δώσει το φως του: «Ὕπαγε, ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε».
«Πάντα ὅσα προσευχόμενοι ζητεῖτε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καὶ θέλει γείνει εἰς ἐσᾶς» (Κατά Μάρκον – Κεφ. 11:24) λέει, εξάλλου, ο Ιησούς στους μαθητές του μετά το περιστατικό με την ξεραμένη συκιά.
Και θα ολοκληρώσουμε μαζί με τις ευχές μας για το Πάσχα και τούτο το αρθρίδιό μας με τα λόγια του Ιησού Χριστού προς τους χωρίς τον Ιούδα τον Ισκαριώτη έντεκα μαθητές του έπειτα από την Ανάστασή του. Όταν, λοιπόν, αναστημένος εμφανίστηκε μπροστά τους, καταρχάς τους επέπληξε για την απιστία τους προς την Μαρία τη Μαγδαληνή και εκείνους που είχαν πάει και τους είχαν πει ότι ο Χριστός ανέστη.
Μετά, όμως, τους είπε να πάνε να κηρύξουν τα καλά νέα της αναστάσεως και τη χριστιανική διδασκαλία σε όλη την ανθρωπότητα και τους επισημαίνει: «Ὅστις πιστεύσῃ καὶ βαπτισθῇ θέλει σωθῆ, ὅστις ὅμως ἀπιστήσῃ θέλει κατακριθῆ” (Κατά Μάρκον – Κεφ. 16:16)».
Ο Γεώργιος Η. Ορφανός είναι φιλόλογος, Msc Διαχ/σης Πολιτιστικής Κληρονομιάς & Διαχ/σης Πληροφ/κών συστημάτων.