Οσο ο άνθρωπος κι αν προσπαθήσει να προσφέρει αγάπη και ανεξακία στον συνάνθρωπό του, δεν θα καταφέρει ποτέ να υπερβεί την αγάπη και το έλεος του Θεού. Γιατί αυτός, δηλαδή ο Θεός, όπως και ο Άγιος Γρηγόριος λέει, είναι σπλαχνικός και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και αγαθοποιός αιώνιος. Το έλεός του όπως λέει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μοιάζει με λιμάνι που όταν η θάλασσα έχει φουρτούνα δέχεται τα καράβια όλων των εθνών. Δεν αποκλείει δηλαδή στη στιγμή εκείνη κανένα καράβι ακόμα κι αν είναι εχθρικό. Ο Θεός έχει υποσχεθεί και δίνει την ουράνια βασιλεία, τον ανώδυνο βίο, την αθάνατη ζωή και το ανέσπερο φως για να τ’ απολαμβάνουν όσοι τον σέβονται, τον προσκυνούν, τον αγαπούν και τηρούν τις εντολές του. Αλλά ο ίδιος είναι και Θεός δηλωτής και κριτής, δίκαιος και εκδικητής φρικτός. Στους ασεβείς και ανυπάκουους που παραβαίνουν τα προστάγματά του, επιβάλλει κόλαση αιώνια, φωτιά άστετη, οδύνη ακατάπαυστη, θλίψη απαρηγόρητη, χώρα σκοτεινή και στενάχωρη, που ετοίμασε για τον πρώτο πονηρό αποστάτη, τον διάβολο και για όλους όσοι πλανήθηκαν απ’ αυτόν και τον ακολούθησαν αφού αρνήθηκαν τον πλάστη τους με τα έργα, τα λόγια και τις σκέψεις τους. Ο Θεός, αδελφοί μου, είναι αγάπη. Θυσίασε τον Χριστό για να μας σώσει. Η θυσία αυτή είναι ανεκτίμητη, δεν υπάρχει μέτρο για να μπορέσει να μετρηθεί. Ε, δεν πρέπει κι εμείς να θυμούμαστε τον ευεργέτη μας; Στη θύμησή μου τούτη τη στιγμή έρχεται η περίπτωση των 10 λεπρών (Λουκ. ιζ’ 12-19). Αυτά που ο Θεός ζητάει από μας είναι απλά. Ο ζυγός του δεν είναι βαρύς. Ο Χριστός ήρθε στη γη και επέτρεψε να γραφεί ένα Ευαγγέλιο για να το εφαρμόσουν άνθρωποι και όχι άγγελοι. Ας μην πει λοιπόν κανένας ότι το Ευαγγέλιο είναι ανεφάρμοστο, διότι αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
(Συνεχίζεται)