Πολλοί ίσως δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Τώρα λοιπόν μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε αυτόν τον μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας μας. Ο ‘Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς είναι ένας μεγάλος Πατέρας και θεολόγος της Εκκλησίας μας, είναι, όπως λένε τα Συναξάρια, ο μεγαλύτερος Πατέρας της υστεροβυζαντινής εποχής, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και υπερασπιστής του ησυχασμού.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1296 από γονείς εύπορους, μορφωμένους και ευσεβείς. Διαθέτοντας σπάνια οξύνοια, έγινε νεότατος κάτοχος τόσο της “κατά κόσμο” φιλοσοφίας όσο και της “κατά Χριστόν” της πρώτης φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλεύουσας που διευθυνόταν τότε από τον διάσημο φιλόσοφο Θεόδωρο Μετοχίτη και της δεύτερης μαθητεύοντας στον θεόσοφο μητροπολίτη Φιλαδελφίας Θεόληπτο, από τον οποίο μυήθηκε στη νοερά προσευχή. Μόλις έγινε είκοσι χρονών εγκατέλειψε τον κόσμο και ακολούθησε τον μοναχικό βίο. Μόνασε στο όρος Παπίκιο της Θράκης στον Άθωνα, στη σκήτη της Βέροιας και, τέλος, πάλι στον Άθωνα. Εδώ έφτασε σε ύψη αγιότητος και έλαβε από την Κυρία Θεοτόκο το χάρισμα της θεολογίας.
Για μικρό χρονικό διάστημα, γύρω στα 1335, διετέλεσε ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου.
Από το αγιορείτικο ασκητήριό του ο ‘Αγιος Γρηγόριος κλήθηκε να υπερασπιστεί την Ορθοδοξία και μάλιστα την ησυχαστική της παράδοση, που πολεμήθηκε σκληρά από τον λατινόφρονα μοναχό Βαρλαάμ τον Καλαβρό και τους ομόφρονές του Γρηγόριο Ακίνδυνο, Νικηφόρο Γρηγορά κ.ά. Για τον σκοπό αυτό έγραψε δυο αποδεικτικούς λόγους “περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος”, τρεις τριάδες λόγων “Υπέρ των ιερώς ησυχαζώντων” με τους οποίους αντικρούει τις βαρλααμικές κατηγορίες εναντίον των ησυχαστών, τον περίφημο “Αγιορείτικο Τόμο”, στον οποίο γίνεται μια συνοπτική έκθεση της ησυχαστικής διδασκαλίας.
(Συνεχίζεται)