“Το φως από το λαδοφάναρο που φώτιζε το σκοτάδι μιας μαγιάτικης βραδιάς στη Μαδρίτη, τα ευγενικά πρόσωπα του τουφεκισμένου λαού που τον δολοφόνησε ο ξένος άρπαγας στον πίνακα του Γκόγια, είναι η ίδια σπορά φρίκης που σπέρνει με τις ανοιχτές φούχτες των προβολέων πάνω στα ορθάνοιχτα στήθια της Ελλάδας μια κυβέρνηση που σκορπίζει το θάνατο, το φόβο και το μίσος. Ένα πελώριο άσπρο περιστέρι περνάει κι αφήνει το οργισμένο του πένθος πάνω στη γη”.
Μπάμπλο Πικάσσο
Εβδομήντα χρόνια από εκείνη τη νύχτα, που οι δολοφονικές σφαίρες των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών στα χέρια μιας υπάκουης αστικής τάξης, χτυπούσαν κατευθείαν στην καρδιά ενός λαού που μόλις δύο χρόνια πριν είχε βγει από τον πιο αιματοβαμμένο πόλεμο στην ιστορία του. Με πάνω από 130.000 πολιτικούς πρόσφυγες στις λαϊκές δημοκρατίες και την ΕΣΣΔ με 200.000 φυλακισμένους και εξορισμένους στα κάτεργα της Μακρονήσου και άλλων νησιών.
Με έκτακτα στρατοδικεία, με νόμους, όπως ο 509, το τρίτο ψήφισμα, με βασανιστήρια και με εκτελέσεις σε καθημερινή βάση. Ήταν η εποχή όπου ο πρέσβης των ΗΠΑ κ. Πιουριφόι μπαινόβγαινε από υπουργείο σε υπουργείο δίνοντας διαταγές σε κυβερνήσεις αχυράνθρωπων, όπου η πατρίδα μας μαντρωνόταν στο ΝΑΤΟ και έστελνε εκστρατευτικά σώματα στην Κορέα να δολοφονούν άλλους μαζί με τους Αμερικάνους φίλους μας.
Σκοπός ήταν από τη μια η ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων, ακριβώς για να υπάρχει τρόπος πάλης και από την άλλη η συγκρότηση ενός δημοκρατικού μετώπου που θα πάλευε για την ειρήνευση του τόπου, την γενική αμνηστία, την νομιμοποίηση του κόμματος, την επιστροφή χιλιάδων εξόριστων και φυλακισμένων στις εστίες τους.
Ανάπτυξη και ανόρθωση της χώρας έστω και καπιταλιστικά, μιας χώρας πλούσιας σε κοιτάσματα ορυκτού πλούτου, τέτοια που μπορούσε να αναπτύξει βαριά βιομηχανία πρώτων υλών, δυνατή αγροτική οικονομία και υπηρεσίες, τόσο στον τουρισμό, στις μεταφορές, στην εστίαση.
Άλλα σχέδια είχαν όμως οι ντόπιοι ξεπουλητάδες της χώρας και οι ξένοι πάτρονές τους. Ο ορυκτός πλούτος, κυρίως ο βωξίτης, πουλήθηκαν στην ΠΕΣΙΝΕ, νικέλιο, σίδηρος, χρυσός σε αμερικάνικες πολυεθνικές.
Ένα τεράστιο κύμα μεταναστών για Γερμανία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά. Επίσημη πολιτική τότε του αστικού κράτους ήταν η μετανάστευση και τα χρήματα που έρχονταν στη χώρα, κάτω από άγριες εργασιακές συνθήκες, κάτω από την καταπίεση και την άγρια εκμετάλλευση, πόνου και στέρησης πολλές φορές, βασικών κοινωνικών αγαθών, γίνονταν στην συνέχεια θαλασσοδάνεια σε πιτήδειους κηφήνες, δήθεν για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Η ύπαιθρος ερήμωνε, ενώ οι πόλεις ολοένα και αυξάνονταν, με αύξηση της εγκληματικότητας, της κομπίνας και της διαφθοράς. Ήθελαν μια χώρα υπηρεσιών και μεταναστών και το πέτυχαν. Ταυτόχρονα στον υπόλοιπο κόσμο, παρά τον Ψυχρό Πόλεμο, ξεκινούσαν σιγά σιγά εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε χώρες που ήταν κάτω από αποικιοκρατικό ζυγό.
Κάπου μέσα στη μαύρη νύχτα ξεφύτρωνε το φως, να ανασάνει ο κόσμος, να βρει αποκούμπι.
Σήμερα εβδομήντα χρόνια μετά την δολοφονία του δεν υπάρχει Σοβιετική Ένωση, ούτε Λαϊκές Δημοκρατίες, οι συνθήκες εντελώς διαφορετικές, ανθρώπινα, πολιτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα – ότι με αγώνες κατέκτησε η παγκόσμια εργατική τάξη τον προηγούμενο αιώνα- έχουν σχεδόν καταργηθεί, η χώρα μας παραμένει στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ είναι διάσπαρτη από αμερικανικές βάσεις, έτοιμες να ανταποκριθούν σε ένα νέο περιφερειακό ή Παγκόσμιο πόλεμο, με καταστροφικές συνέπειες για τον λαό και τον τόπο.
Όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα, δίνουν γη και ύδωρ στον ιμπεριαλισμό, τους ληστές της Δύσης, δημιουργώντας νέες συμμαχίες, με χώρες δολοφόνους ή δικτατορικές, όπως είναι το Ισραήλ και η Αίγυπτος αγνοώντας τον παλαιστινιακό λαό που με το αίμα του αγωνίζεται για ένα κομμάτι γης πατρίδα.
Γίναμε μια τεράστια φυλακή γεμάτη με ανθρώπινες ψυχές και ορφανά παιδιά από τις γειτονικές χώρες Συρία, Ιράκ, Λιβύη, ανθρώπινα ράκη από τον πόλεμο, που ο Αμερικανονατοϊκός Ιμπεριαλισμός τους επέβαλε, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, με εκατοντάδες πόλεις και χωριά ισοπεδωμένα. Ανθρώπινα ράκη που προσπαθούν να επιβιώσουν οι περισσότεροι σε συνθήκες απάνθρωπες.
Σήμερα 70 χρόνια μετά και την δολοφονία του άνθρωπου της Ειρήνης, του άνθρωπου με το γαρύφαλλο, ένας νέος περιφερειακός ιμπεριαλιστικός πόλεμος έχει ξεσπάσει, πάλι στη γειτονιά μας, αυτή τη φορά από τους ανατολικούς ληστές, ιμπεριαλιστές, στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ.
Η καπιταλιστική Ρωσία εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στην καπιταλιστική Ουκρανία, για το έλεγχο των δρόμων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Οι δυο λαοί που κάποτε ήταν αδελφωμένοι σήμερα σφάζονται, στον βωμό των ενδοϊμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών αντιθέσεων.
Ήδη οι συνέπειες αυτού του πολέμου είναι τρομερές τόσο σε αθώα θύματα, όσο και από κύματα μεταναστών και ξεσπιτωμένων. Όμως οι συνέπειες αυτού του πολέμου, αγγίζουν και όλους τους λαούς τις Ευρώπης, με ακρίβεια πληθωρισμό, ανεργία. Και η καθημερινότητα γίνεται ολοένα και πιο σκληρή για τα λαϊκά νοικοκυριά Η μόνη αλήθεια είναι ότι και στους νικητές και στους νικημένους ο φτωχός λαός θα πληρώσει τα σπασμένα…
Οι λαοί ξέρουν, ο λαοί δεν ξεχνούν, αυτοί οι λαοί, που τώρα είναι σε λήθαργο, κάποτε θα σηκωθούν και θα σηκώσουν ξανά τα λάβαρα του ταξικού αγώνα, ενός δίκαιου πολέμου, αμείλικτου και καταστροφικού σε ότι γεννά την πείνα, τον πόλεμο, τον πόνο και την αδικία.
Η απολογία του Νίκου μας στο στρατοδικείο ήταν και θα είναι ένας ύμνος στον άνθρωπο, στην αξιοπρέπεια και στην ανθρώπινη δύναμη και στην Ειρήνη.
Είναι μια παρακαταθήκη, ανεπανάληπτης ηθικής αξίας, ένα ντοκουμέντο ανθρωπισμού, που μόνο οι κομμουνιστές μπορούν να καταθέσουν.
«…Το κόμμα μας δεν έχει ανάγκη να ζητήσει τίτλους τιμής από κανέναν, τους έχει κερδίσει με την καρδιά και με τα όπλα του….
Γύρισα πίσω στην πατρίδα μου για να εφαρμόσω την απόφαση της 7ης ολομέλειας της ΚΕ του κόμματος μου, για την Ειρήνη το ψωμί και τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας… Επαναλαμβάνετε μονότονα, ότι είμαστε κατάσκοποι και προδότες. Όχι κύριοι, είμαστε Έλληνες που αγωνιζόμαστε χωρίς να γνωρίσουμε ύπνο, χωρίς να γνωρίζουμε ξεκούραση, για να προφτάσουμε την αυγή και το αύριο, ανοίγοντας νέους δρόμους και εποχές στο μπόι των ονείρων μας, στο μπόι των ανθρώπων». (ολόκληρη η απολογία του εδώ)
https://www.youtube.com/watch?v=dTCLneXWJBw
Τα τραγούδια του.