Είναι αδιαφιλονίκητο ότι έχουμε μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που στηρίζεται στην «υγιή» ακροδεξιά και την αστυνομία. Απελευθερωμένη πια, στη δεύτερη θητεία της, προχωρά στην υλοποίηση με γοργούς ρυθμούς, της νεοφιλελεύθερης «ατζέντα» της.
Στο χώρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης προωθεί να επιβάλλει τους νόμους της «αγοράς», αντιμετωπίζοντας την ως «προϊόν», και όχι ως δημόσιο αγαθό, όπως συμβαίνει και στην ενέργεια, στα τρόφιμα, στις τηλεπικοινωνίες, στις υπηρεσίες. Οδηγούμαστε, λοιπόν, σταδιακά, με τις προωθούμενες αλλαγές στην κυριαρχία των νόμων της αγοράς στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Τα πανεπιστήμια, στο μέλλον θα είναι ιδιωτικά, με ακριβά δίδακτρα για τους πολλούς και λίγες υποτροφίες, για τους άριστους.
Οι φοιτητές θα παίρνουν φοιτητικά δάνεια για να πληρώσουν τις σπουδές τους. Μεγάλη «μπίζνα» για τους σχολάρχες, τις τράπεζες κλπ. Τα περιφερειακά πανεπιστήμια θα συρρικνωθούν δραστικά άμεσα, αφού θα στοιχίζει λιγότερο και θα «συμφέρει» να σπουδάσεις στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο στο αντικείμενο της επιλογής σου, χωρίς κριτήρια εισαγωγής, στον τόπο κατοικίας των γονέων από το να σπουδάσεις σε ένα περιφερειακό πανεπιστήμιο στο αντικείμενο που «εισήχθης». Αλλά και τα δημόσια κεντρικά πανεπιστήμια, υποχρηματοδοτούμενα και υποστελεχωμένα, θα συρρικνώνονται διαρκώς.
Όλοι εμείς που εργαζόμαστε στο δημόσιο πανεπιστήμιο αλλά και οι σκεπτόμενοι πολίτες αναμέναμε ότι μετα την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια θα επενδύσει στους νέους και την εκπαίδευση τους, αυξάνοντας σημαντικά τη χρηματοδότηση και τη στελέχωση των πανεπιστήμιων.
Μάταια όμως. Οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο και οριακά ίσως καλύπτουν τις αποχωρήσεις, λόγω συνταξιοδότησης. Η κρατική χρηματοδότηση παραμένει σταθερή και μειώνεται σταδιακά σε πραγματικές τιμές. Ενδεικτικά παρατίθενται τα επίσημα νούμερα για την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση για το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ίσως το κορυφαίο περιφερειακό πανεπιστήμιο της χώρας:
Πρόκειται, για μια θλιβερή πραγματικότητα που θα επικρατήσει και επιβεβαιώνει ολοφάνερα την κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων ιδεοληψιών που από τη μια ικανοποιούν πάγια συνθήματα της ΔΑΠ, και από την άλλη δημιουργούν μια νέα άναρχη «αγορά» για επενδύσεις και «δουλειές». Μάλιστα, έχουμε την αρνητική εμπειρία με το χαμηλό επίπεδο σπουδών και αποφοίτων των κολλεγίων που ήδη λειτουργούν στην Ελλάδα. Στην Ε.Ε, που αποτελεί τη δικαιολογία για την «ωμή» παραβίαση του Συντάγματος και του άρθρου 16, δεν έχουμε ουσιαστικά πολλά αξιόλογα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Οι προωθούμενες αλλαγές αποτελούν σαφή μεταφορά της Αγγλοσαξονικής κουλτούρας όπου η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται ως προϊόν που υπακούει στους κανόνες της αγοράς. Ο κ. Μητσοτάκης αν και επιθυμεί να εμφανίζεται ως κεντρώος πολιτικός, εφαρμόζει ουσιαστικά άκρατα νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ουδεμία σχέση έχουν με τις πραγματικές μας ανάγκες. «Υπονομεύει» συστηματικά και σταθερά κάθε τι δημόσιο παρά τις όποιες εξαγγελίες του ίδιου και της κυβέρνησης του. Σε κάποιους από εμάς τους παλαιοτέρους, θυμίζει ολοένα και περισσότερο τις πολιτικές της Θάτσερ.Η χώρα είναι απαραίτητο να κυβερνηθεί με άλλο προσανατολισμό. Προτεραιότητες μιας προοδευτικής κυβέρνησης, που έχουμε ανάγκη όλοι μας, πρέπει να είναι, η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, η στήριξη της δημόσιας υγείας και παιδείας, οι ουσιαστικές αυξήσεις στους εργαζομένους, η καταπολέμηση της ακρίβειας και της διαφθοράς, οι δουλειές για τους νέους, επιστροφή Ελλήνων από το εξωτερικό, η προστασία του περιβάλλοντος, η θέσπιση παγίων κανόνων, η στήριξη του ελεγκτικού ρόλου του κράτους και η απαγκίστρωση από το άρμα των ΗΠΑ.
Αγωνιζόμαστε και επιβεβαιώνουμε την ανάγκη για ένα αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν πανεπιστήμιο, επαρκώς χρηματοδοτούμενο από δημόσιους πόρους και επαρκώς στελεχωμένο με προσωπικό επαρκώς αμειβόμενο. Αντιστεκόμαστε στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που κυριαρχεί και επιστρέφει τη χώρα, ΑΝΑΙΤΙΑ, στις εποχές του Ρέιγκαν και της Θάτσερ στη δεκαετία του 1990.
* Ο Μανόλης Ντουντουνάκης είναι τ. Προέδρος ΠΟΣΕΕΔΙΠ ΑΕΙ