Αυτή την Κυριακή έκλεισε ένας κύκλος πολιτικής αντιπαράθεσης με ενδιάμεσα στοιχεία πόλωσης, τοξικότητας και διχασμού και ήδη άνοιξε ένας άλλος, καινούργιος με προσδοκίες, ευκαιρίες, αλλά και αναστοχασμό.
Ένα σεβαστό ποσοστό πολιτών, πιστεύει ότι μετά από τέσσερα χρόνια οπισθοδρόμησης η χώρα μας θα αρχίσει να μετατρέπεται σε τελείως διαφορετική!
Οι προτιμήσεις των πολιτών, όπως φάνηκε στην κάλπη, είναι πολλές και συγκεκριμένες.
Το κατά πόσο το εκλογικό σώμα αγανάκτησε με τη συμπεριφορά της προηγούμενης κυβέρνησης ή πίστεψε περισσότερο στους καινούργιους που ήρθαν φορτωμένοι και εξοπλισμένοι με νέες, προωθημένες ιδέες και ελπίδες, είναι άγνωστο επί του παρόντος.
Όμως πολλά συμπεράσματα μπορούν να γραφτούν και να αναλυθούν, ειδικά γεγονότα και πραγματικότητες των παρελθόντων ετών που σημάδεψαν σε πολλαπλά επίπεδα την Ελλάδα.
Έτσι φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο βαρύγδουπος και άκρατος λαϊκισμός μπορεί προσωρινά να ωφελεί, αλλά όχι και σε βάθος χρόνου.
Η προσπάθεια χρησιμοποίησης επίσης του εθνικού διχασμού, την οποία προώθησε κατά κόρον ο απελθών πρωθυπουργός, με την ευκαιρία συγκεκριμένων πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων, όχι μόνον δεν οδήγησε πουθενά, αλλά σημάδεψε με τον χειρότερο τρόπο την πολιτική προσωπικότητά του. Εκφράσεις αψυχολόγητες, χαρακτηριστικές ενός ατόμου που στερείται στοιχειώδους πολιτικού πολιτισμού και αισθητικής, του τύπου «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» ή ακόμα «ο γιος του αποστάτη», και κάποιες άλλες, κυριάρχησαν δυστυχώς της προεκλογικής περιόδου.
Όσα θα γραφτούν από εδώ και πέρα εις βάρος του, θα είναι πολλά και ίσως τώρα μετά το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης, πιο σοβαρά, σωστότερα και συμπυκνωμένα χωρίς συναισθηματισμούς, δυσαρέσκεια ή την γνωστή προσχηματική απόρριψη της μιας ή της άλλης πλευράς από την απέναντι. Ποιος ήταν ο ρόλος του ως πρωθυπουργός, ποιες ήταν οι υποχρεώσεις του, και τι έπραξε όλα αυτά τα χρόνια.
Πως πήρε πάνω του την υπόθεση της αριστεράς, ονομαστικά σίγουρα, και πού την πήγε στο τέλος! Γιατί όπως αποδείχτηκε, δεν είχε καμία σχέση με αυτή σε πρακτικό επίπεδο, αλλά μόνο στα όμορφα ελκυστικά και εκμαυλιστικά λόγια πλημμυρισμένα από αερολογία και απύθμενη πλάνη, απευθυνόμενος σε μια κοινωνία κουρασμένη και εξαθλιωμένη σε πολλαπλά επίπεδα από την περιρρέουσα οικονομική και πολιτιστική κρίση.
Η τετραετία που πέρασε, ήταν αναμφίβολα σημαδιακή. Ο νεανίας Πρωθυπουργός, ειδικά η συμπεριφορά του, υπήρξε αντικείμενο ανάλυσης από πολλούς, όλα αυτά τα χρόνια, και αυτό θα συνεχιστεί και, τουλάχιστον, την επόμενη περίοδο.
Όπως προοιωνίζεται, φυσικά, δεν θα είναι καθόλου μα καθόλου κολακευτικά όλα αυτά που θα γραφτούν για την πολιτική του συμπεριφορά απέναντι σε μια κοινωνία την οποία είχε χρησιμοποιήσει προς ιδίον όφελος και μόνον. Τουτέστιν να παραμείνει έναντι οιουδήποτε τιμήματος πρωθυπουργός, αποκλειστικά, συνεργαζόμενος με όσους τον ωφελούσαν και βοηθούσαν σε αυτόν τον άκρως προσωπικό στόχο του, ανεξαρτήτως ιδεών και πολιτικών πεποιθήσεων και το σπουδαιότερο εξοστρακίζοντας στο περιθώριο και το πυρ το εξώτερον την ευρύτερη έννοια της αριστεράς!
Ακόμα πιο χρήσιμο, βεβαίως, θα ήταν να πληροφορηθούμε κάποτε πως ήρθε στο προσκήνιο και ανέλαβε την διακυβέρνηση ο εν λόγω πολιτικός σχηματισμός ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, είχε τα γνωστά μικρά ποσοστά πριν κάποια χρόνια. Πως ανέβασε τη δύναμη και το εκτόπισμά του, τι ήταν αυτό που του έδωσε ώθηση και τον έφτασε εκεί, ποια γεγονότα ήταν σημαδιακά και εμβληματικά γι’ αυτό, και το σπουδαιότερο ποιοι ήταν εκείνοι που τα δρομολόγησαν όλα αυτά και με τι αντάλλαγμα, συγκεκριμένα. Αυτό ίσως δεν αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης από σχολιαστές, πολιτικούς αναλυτές και δημοσιογράφους, έως τώρα φυσικά, και αποτελεί από κάθε πλευρά ενδιαφέρον θέμα για μελλοντική έρευνα.
Το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ από τους κυβερνητικούς θώκους, λοιπόν, άφησε πίσω του χρήσιμα συμπεράσματα και βαρύτιμη κληρονομιά για τους μελλοντικούς ιστορικούς που θα ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη υπόθεση. Οι πολίτες, όμως, σήμερα απαιτούν γρήγορες και αποτελεσματικές λύσεις σε συγκεκριμένα τρέχοντα προβλήματα, τα περισσότερα από τα οποία υποσχέθηκε ο καινούργιος πρωθυπουργός στην προεκλογική περίοδο να κάνει πράξη. Οι καιροί ου μενετοί, έλεγε κάποτε ο πολύπειρος Θουκυδίδης και μας το άφησε πολύτιμη παρακαταθήκη! Όλα τ’ άλλα, φυσικά, θα έρθουν με τον καιρό!