Δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόμους ενός έθνους όσο ελέγχουν τα οικονομικά του.
Το είχε πει ο Μάγιερ Αμσκελ Ρότσιλντ τραπεζίτης (1774-1812) στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα.
Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την ανθρωπότητα, το φάντασμα της νέας παγκόσμιας τάξης (new world order).
Τα έθνη -κράτη εξασθενούν, τα σύνορα διαβρώνοντια ενοποιείτε, η οικονομία ενοποιούνται σταδιακά σε μια παγκόσμια αγορά, οι υπερεθνικές επιχειρήσεις αλωνίζουν ανεξέλεγκτες τις αγορές, τα προϊόντα και οι ιδέες διαχέονται παντού, μαζί όμως με μια γενική αίσθηση ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Τόσο μη αντιστρέψιμη είναι η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης σήμερα.
Η νέα παγκόσμια τάξη θεωρείται ως η βασικότερη θεωρία συνωμοσίας γύρω από την οποία περιπλέκονται με μασόνους, ιλουμινάτους, σιονιστές, διεθνείς τραπεζίτες.
Νέα παγκόσμια είναι η τάξη που συνοψίζεται στο τετράπτυχο: ένα κράτος, μία αγορά, μία θρησκεία, μία κυβέρνηση.
Σε γενικές γραμμές γίνεται λόγος για μια ολιγάριθμη ελίτ, αποτελούμενη από πάμπλουτες κλειστές λέσχες και αδελφότητες και η οποία δρα, με στόχο τον απόλυτο έλεγχο των μαζών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Το μόνο που με απασχολεί σήμερα είναι το τι περιμένει τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας στο μέλλον, γιατί εγώ είμαι 84 χρόνων και δεν θα ζω να δω την παγκοσμιοποίηση.