Στην (εξ αναβολής λόγω COVID) ετήσια καζανο-πολιτικο-μάζωξη του Δημ. Ψαραδάκη, στις Αρχάνες τέλος του περασμένου Οκτώβρη, ο Μπλομπλός εμφανίστηκε στη παρέα, όπως κάθε φορά, βαροφορτωμένος με τις ψαρούκλες του και μια τσάντα με μπουκάλια. Περίεργος τον ρώτησα τι κουβαλούσε στη τσάντα. Ανέσυρε με καμάρι και μου έδειξε ένα μαύρο σφραγισμένο μπουκάλι, με εμφανή σημάδια ασβεστοποιημένου χώματος επάνω του…
-Περίμενε και σε λίγο που θα δοκιμάσεις θα δεις, μουρμούρισε αινιγματικά…
Έτσι ακριβώς εμφανίστηκε το «Ναυάγιο» (ακόμη δεν τον είδαμε και Γιάννη τον φωνάζουμε, αλλά ας είναι…).
Τα πλούσια «ελέη» του διοργανωτή (Δ. Ψαραδάκη) της θεσμικής ετήσιας σύναξης και η πληθωρική φιλοξενία του οικοδεσπότη Μύρωνα Χιλετζάκη, αγροτοσυνδικαλιστή και προέδρου της τοπικής κοινότητας Αρχανών, δημιούργησαν πρώϊμα την απαιτούμενη ευφορία στη παρέα.
Ήταν τότε που ο δαιμόνιος γιγαντόσωμος Μύρων, με το ρόλο του «αρχιτρίκλινου» κοινώνησε με θρησκευτική κατάνυξη και την παραίνεση «πίετε εξ αυτού πάντες…» τους συνδαιτημόνες σε ρακοπότηρα μιας χρήσης, με τον «ναυαγισμένο» οίνο…
Ωστόσο πέρασαν μέρες και μήνες και φαίνεται πως η ιδέα έγινε σκέψη στο ανήσυχο μυαλό του προέδρου Μύρωνα και επιχειρηματική συζήτηση με τον θαλασσάνθρωπο Μπλομπλό.
Δεν έφθασαν στα αυτιά μου οι συζητήσεις των φίλων μου Μύρωνα και Μπλομπλού, αλλά τα δημόσια ακούσματα και δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών αποκάλυψαν μια θαυμάσια επιχειρηματική ιδέα προβολής και διάθεσης του σπουδαίου κρητικού κρασιού.
Τα αντανακλαστικά του Μύρωνα ως αντιπροέδρου της Ένωσης Σταφιδοπαραγωγών, τα ξέρουν καλύτερα προφανώς οι συνεργάτες του, όμως τον είδα να αντιδρά άμεσα στην απο ραδιοφώνου πρόταση του δημοσιογράφου Μανώλη Αργυράκη για τυποποίηση και διάθεση αρχικά στα κυλικεία των Σχολείων της Κρήτης (και έπεται συνέχεια…) του πολύπαθου κρητικού προϊόντος της σταφίδας.
Ούτε και η διαδεδομένη σε άλλους τόπους ιδέα που κουβάλησε στην παρέα των Αρχανών ο Μπλομπλός, τον άφησε αδιάφορο. Προχώρησε, όπως δήλωσε δημόσια, σε κατοχύρωση ονοματοδοσίας σε τοπικές ποικιλίες κρασιού, όπως «Ναυάγιο» και «Βυθός» και παραχώρησε την αξιοποίηση τους στην Ένωση, όπως μου είπε ο ίδιος σε κουβέντα μας.
Ακόμη κι αν κάποιες αντιδράσεις, όπως συμβαίνει συνήθως στην εμφάνιση καινοτόμων ιδεών, δημιουργούν κάποια προσπελάσιμα εμπόδια, πάντα στον ανταγωνισμό που είναι καθιερωμένος όρος στην ελεύθερη αγορά, η καινοτομία θα είναι το «ένα βήμα μπροστά» που θα ρυθμίζει τα κέρδη …
Και κατά που φαίνεται είμαστε πολύ πίσω από τους Γάλλους που εφαρμόζουν την παλαίωση κρασιού σε υποβρύχιες συνθήκες, αλλά και από τους γείτονες μας παραγωγούς της Σαντορίνης που εφαρμόζουν την ιδέα αυτή από το 2009, με τον « Γαία Θαλασσίτη βυθισμένο» οίνο, να πωλείται στο διαδίκτυο 251,10 ευρώ! (τσάμπα πράμα δηλαδή, που δημιουργεί μια εύλογη απορία: Πόσα θα κέρδιζαν οι άνθρωποι του μόχθου στην Κρήτη, αν από κοινού προωθήσουν μια τέτοια ή άλλη καινοτόμα ιδέα;).
Περιπλανώμενος στο διαδίκτυο διαβάζω πως στην Ιερισσό φυτεύουν ήδη από τη σοδειά του 2017, μπουκάλια κρασί στις ρίζες των κλημάτων! Αντιγράφω: «Το «κόνσεπτ» γεννήθηκε από την εξής σκέψη: όπως ένα μωρό, όταν γεννιέται το δίνουν στην αγκαλιά της μαμάς του, έτσι κι εμείς το δικό μας «παιδί», όταν το εμφιαλώνουμε και θέλουμε να το παλαιώσουμε, θα ήταν όμορφο να… μεγαλώσει στην «αγκαλιά» της αμπέλου, στη δική του μητέρα, και να το επιστρέψουμε στη ρίζα του»,…. (δεν βρήκα πόσο πωλούν την… ιδέα τους εκεί πάνω, σίγουρα όμως «κάτι τις παραπάνω από τους άλλους…»).
-Μήπως, λέω μήπως, είναι καιρός και στα μέρη μας να υποστηρίζουμε περισσότερο τις καινοτόμες ιδέες που αποτελούν το βαρύ πυροβολικό του ανταγωνισμού, ιδιαίτερα αν πρόκειται για εκείνους που διακονούν τον πρωτογενή τομέα με τίμιο ιδρώτα και χειρωνακτική εργασία;