Πώς καταντήσαμε… λοχία, δεν ζούμε μόνο στην ανέχεια και στην φτώχεια, μα ζούμε ακόμη χειρότερα και από το… Λάζαρο που γύρισε από τον Άδη. Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους!…
Εμείς εδώ στη γη βλέπομε με αυτά και άλλα ακόμη χειρότερα! Φτώχεια, ανέχεια, κακομοιριά, κλάμα, θλίψη, ρεζιλίκι, καταγκρεμίσματα των αξιών, αρχών, της ηθικής, την κακοποίηση των συνειδήσεων και της ανθρωπιάς, και αυτούς που μας κλέβουνε νόμιμα και αυτούς που μας κλέβουνε παράνομα. Δεν μας έφτανε το πρώτο, έχομε και το δεύτερο! Τους δημοκράτες που σου πίνουν το αίμα νόμιμα και παράνομα, άδικα και παράλογα πολλές φορές. Ακόμα και λίγο αίμα να έχεις θα σου το πιούνε διότι δεν είναι άξιοι να ψάξουνε να βρούνε τους… αιμοδότες!
Πιο έξυπνοι είναι οι κλέφτες και οι ληστές οι οποίοι ξέρουνε πού είναι τα λεφτά, το αίμα και πάνε. Η διαφορά είναι στις μάσκες.
Το καλό είναι που δεν τιμωρούνται ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Οι δεύτεροι, αν είναι βλάκες και τους πιάσουνε τους βάζουνε στις φυλακές και τα ‘χουνε κάνει σπίτια τους. Κάνουνε λίγο καιρό, τους ταΐζουνε, τους ποτίζουνε καλά… ξεκουράζονται και μετά τους ξαναβγάζουνε να συνεχίσουνε τη δουλειά τους…
Καθένας στην Ελλάδα μαθαίνει μια δουλειά και μπορεί να τηνε κάνει άνετα. Και τούτο για να μην υπάρχει ανεργία.
Τι φταίνε οι τίμιοι αθώοι άνθρωποι, οι νοικοκυραίοι οι οποίοι αγωνίζονται μια ζωή με στενοχώριες, με στερήσεις, με μόχθο και κόπο να φτιάξουνε ένα νοικοκυριό που είναι το λιμάνι, το ήσυχο, το ήρεμο, το απαραβίαστο που είναι το όνειρο του κάθε λογικού ανθρώπου για να μη γυρνάει να θαλασσοδέρνεται στο αγριεμένο, στο φουρτουνιασμένο πέλαγος.
Για σκεφτείτε, όλοι αυτοί οι κόποι, τα όνειρα, οι διακαείς πόθοι να φτιάξεις αυτό το άσυλό σου, το πιο αναγκαίο και το πιο ιερό πράγμα να κάνεις οικογένεια που να της εξασφαλίσεις τη σιγουριά, την ασφάλεια, την ευτυχία κ.λπ.
Και ξαφνικά εκεί που κοιμούνται όλοι γαλήνια, ξένοιαστα κι ωραία μέσα στα όνειρα τα γλυκά, στα άγρια μεσάνυχτα να μπουκάρουνε μέσα σπάζοντας πόρτες και παράθυρα, άγριοι μασκοφόροι, με μαχαίρια και καλάσνικοφ, να σου κάνουν άνω κάτω το σπίτι να σε απειλούνε με θανατική ποινή αν δεν τους δώσεις όλα όσα είχε η οικογένεια μαζέψει μια ζωή! Λίρες, χρυσαφικά, λεφτά, κοσμήματα και ό,τι άλλο έχει αξία και στην ανάγκη σκοτώνοντας και κανένα μέλος της οικογένειας αν πάει κάτι στραβά, κατά το… βάρβαρο ένστικτο των ληστών!
Φανταστείτε το σοκ, τον νευρικό κλονισμό, την ψυχική αναταραχή, το ξαφνικό και οδυνηρό από το βαθύ ύπνο συναίσθημα της οικογένειας και προπαντός αν υπάρχουν και μικρά παιδιά! Τα υλικά αγαθά που θα χάσουνε, και προπαντός τα τρομερά ψυχολογικά τους τραύματα, όχι μόνο δε θα σβήσουνε ποτέ, αλλά θα ζούνε στο εξής με φόβο και τρόμο μην επιστρέψουνε ξανά!
Αλλά ξέχασα… υπάρχει η καλύτερη λύση για τους αρμόδιους.
Να κάνεις ότι κοιμάσαι! Είδατε πόσο έξυπνο και πόσο εύκολο είναι; Αν το κάνομε όλοι έτσι, θα μπαίνουνε ανενόχλητοι μέσα οι ληστές θα τα κάνουνε όλα γης μαδιάμ και θα φεύγουνε σαν κύριοι. Ξεχάσανε όμως οι ανεγκέφαλοι μια λεπτομέρεια.
Ότι δηλαδή θα γινότανε πάμπλουτοι οι ληστές αφού θα μπαίνανε σε όλα τα σπίτια με την άνεση τους, αφού δε θα τους ενοχλούσανε οι κοιμισμένοι και ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Πού να καταλάβουνε αυτοί που ζούνε εκ του ασφαλούς ό,τι μόνο με βαριά τιμωρία καταπολεμάται η ληστεία; Κι όχι με ξέφραγο αμπέλι, να μπαίνει ο καθένας να ληστεύει!…