Η κρίση των τελευταίων οχτώ ετών έφερε την ελληνική οικονομία και κοινωνία αντιμέτωπες με σοβαρά διλήμματα, αδιέξοδα και δύσκολες καταστάσεις. Αντιμέτωπη με δύσκολες αποφάσεις βρέθηκε και η σημερινή κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, σε συνθήκες κατάρρευσης της κοινωνίας και της οικονομίας, με ένα και μόνο στόχο, την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια.
Μετά από μια μακρά και δυσχερή περίοδο, συγκεκριμένα από το 2010, που η χώρα δανειοδοτούνταν για να σταθεί οικονομικά στα πόδια της και όφειλε να εφαρμόζει συγκεκριμένες πολιτικές προκειμένου να λαμβάνει αυτή τη δανειοδότηση, οι δανειακές συνθήκες ολοκληρώθηκαν την 21η Αυγούστου 2018. Η σημερινή κυβέρνηση κατάφερε να υλοποιήσει την κορυφαία δέσμευση που ανέλαβε απέναντι στην ελληνική κοινωνία το 2015, να τελειώσει μια και καλή με τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Με αυτό το δεδομένο, αν και τα απομεινάρια στην ελληνική κοινωνία μετά από τα οχτώ χρόνια κρίσης δεν αφήνουν κανένα περιθώριο πανηγυρισμού ή εφησυχασμού, θα πρέπει να τονιστεί ότι από το πρόγραμμα βγήκαμε με επιτυχία, όχι μέσα από την τυφλή εφαρμογή του, αλλά από την υλοποίηση όλων των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων με κοινωνικό πάντα πρόσημο.
Αυτή η κυβέρνηση, η «Αριστερή παρένθεση» όπως αρέσκονται να την αποκαλούν από την αρχή οι παλαιοκομματικές δυνάμεις, πέτυχε να κάνει «παρένθεση» για την χώρα μας τα μνημόνια και να βάλει τέλος στο μνημονιακό μηχανισμό εξουσίας.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει λόγο για το «αχρείαστο 3ο μνημόνιο», λησμονώντας σκοπίμως ποια ήταν η κληρονομιά που άφησαν το 2015, πριν την εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Και ερωτώ: Ήταν αχρείαστο το 3ο μνημόνιο γιατί είχε τελειώσει το προηγούμενο 2ο μνημόνιο; Η 5η αξιολόγηση είχε κλείσει; Είχαμε πάρει δόση; Είχε γίνει εκταμίευση από τις ευρωεκλογές και μετά;
Η χώρα το 2015 ήταν σε αδιέξοδο, η ελληνική κοινωνία σε κατάρρευση, ένα κράτος μετέωρο, που χρωστούσε και έπρεπε να πληρώσει από το 2015 μέχρι το 2019 ποσό 80 δισ. ευρώ, χωρίς μάλιστα να υπάρχει συμφωνία χρηματοδότησης.
Ξεχνάνε εντέχνως ότι στις 20 Φεβρουαρίου 2015 το ταμείο του κράτους ήταν μείον 425 εκατομμύρια ευρώ. Δεν μπορούσαν να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις αν δεν υπογράφαμε τη συμφωνία. Αυτή ήταν η κληρονομιά.
Ξεχνάνε, επίσης εντέχνως, την ανθρωπιστική κρίση και τις σκληρές διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς για τα επείγοντα μέτρα που η κυβέρνηση από τους πρώτους μήνες θεσμοθέτησε.
Λησμονούν την κοινωνική βαρβαρότητα που βίωναν εκατομμύρια συμπολίτες καθώς είχαν αποκλειστεί από την δημόσια υγεία και ξεχνούν την σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης για την θεσμοθέτηση της δωρεάν πρόσβασης στους ανασφάλιστους στα νοσοκομεία της χώρας και τη διαγραφή δεκάδων εκατομμυρίων για νοσήλια ανασφάλιστων πολιτών που είχαν βεβαιωθεί στην Εφορία. Σήμερα 2,5 εκατ. ανασφάλιστοι έχουν πλέον δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Εθελοτυφλούσαν μέχρι το 2014, όταν 1.300.000 άνθρωποι έχασαν την εργασία τους με τα ποσοστά ανεργίας να αγγίζουν το 27,5% το 2014 και το 25% του ΑΕΠ να έχει χαθεί.
Ξεχνάνε ότι εν μια νυκτί, ο κατώτατος μισθός περικόπηκε το 2012 κατά 22% και κατά 32% για τους νέους, διαμορφώνοντας μία συνθήκη συμπίεσης των εισοδημάτων για τους εργαζόμενους και συνθήκες «γαλέρας» διότι αυτό το μέτρο συνδυάστηκε με το πάγωμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας την ίδια περίοδο.
Ξεχνάνε επίσης, παρά το γεγονός ότι τους αρέσει να επαναλαμβάνουν την αγάπη τους για τις επενδύσεις, τις προτάσεις 6 δισ. ευρώ του αναπτυξιακού νόμου, που ήταν στοιβαγμένες στα συρτάρια. Αυτές οι επενδύσεις προχωράνε και υλοποιούνται τώρα, παρότι ήμασταν σε μια περίοδο με περιορισμούς και με δύσκολα οικονομικά μέτρα.
Ξεχνάνε τι δεν έκαναν τα τελευταία 30 χρόνια με τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα της Κρήτης και μας θυμίζουν με κάθε ευκαιρία τι θα κάνουνε με τον ΒΟΑΚ, το αεροδρόμιο Καστελλίου την Ενεργειακή Σύνδεση Κρήτης, τον δρόμο Μεσσαράς, την εκτροπή Πλατύ Ποταμού, τα μέτρα αντιμετώπισης λειψυδρίας κλπ.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλά, που έπρεπε να έχουν γίνει μέχρι και το 2015 και δεν έγιναν, όμως σήμερα αυτό που αξίζει να γίνει κατανοητό είναι ότι παρά τα προβλήματα και τους περιορισμούς οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πήγαν χαμένες αφού ο φαύλος κύκλος των μνημονίων έκλεισε οριστικά και ανοίγει ένας άλλος δρόμος:
Ο δρόμος της ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, με ενίσχυση της κοινωνικής πλειοψηφίας και βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Αυτή είναι η προτεραιότητά μας και θα γίνει πράξη με αναίρεση πολιτικών και μέτρων λιτότητας, με συλλογικές συμβάσεις, η επαναφορά των οποίων έχει κλείσει ήδη εντός προγράμματος και με τις οποίες μπορούν οι εργαζόμενοι πλέον να διεκδικούν και να πετυχαίνουν καλύτερους μισθούς και καλύτερους όρους εργασίας, με αύξηση κατώτατου μισθού και κατάργηση του υποκατώτατου, με διαχείριση δημόσιας περιουσίας, ενίσχυση συντάξεων και κοινωνικών δομών και ισχυρό επενδυτικό πρόγραμμα και κυρίως με ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους και εμβάθυνση της δημοκρατίας.
Η χώρα έχει εξασφαλισμένες τις ανάγκες της ώς το 2020.
Ο μηχανισμός του μνημονίου ήταν εκταμιεύσεις δόσεων από το δάνειο του ΕSM με αντάλλαγμα μέτρα συγκεκριμένα στη βάση του κλεισίματος των αξιολογήσεων. Αυτός ο μηχανισμός έκλεισε τον κύκλο του, έχει τελειώσει.
Αλλάζουμε σελίδα και περνάμε σε μία εντελώς διαφορετική φάση όπου πλέον η χώρα έχει εξασφαλισμένες τις χρηματοδοτικές ανάγκες μέχρι το 2020. Δεν απαιτείται εκταμίευση δανείων άρα ο μηχανισμός των μνημονίων παύει να υπάρχει. Το θέμα της περικοπής των συντάξεων καθώς και η μείωση του αφορολόγητου το 2020 ήταν απαίτηση του ΔΝΤ στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης, επειδή θεωρούσε ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορούσε να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% το 2018, 2019 και 2020. Και είναι η πολλοστή φορά που το ΔΝΤ έπεσε έξω όπως είχε κάνει και λάθος και το 2011, 2012, 2013 όταν επέβαλε 13 μειώσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων καταργώντας κάθε έννοια δικαίου.
Άραγε πού ήταν τότε αυτοί που σήμερα κουνούν το δάκτυλο στη σημερινή κυβέρνηση που δεν έκοψε ούτε ένα ευρώ στις κύριες συντάξεις; Αντί να κρύβονται και να ψευδοδιαμαρτύρονται ας βγουν επιτέλους μια φορά να πουν την αλήθεια στην ελληνική κοινωνία.
Σήμερα αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι κανένας θεσμός δεν αμφισβητεί την δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας να πετύχει τον στόχο του 3,5% χωρίς εφαρμογή οποιουδήποτε άλλου μέτρου. Άρα αντικειμενικά δεν είναι ανάγκη να γίνει καμία περικοπή ούτε εφαρμογή του μέτρου μείωσης αφορολόγητου. Αυτό πρέπει να εξηγηθεί σε όλους στο δημόσιο λόγο και από εκεί και μετά η κυβέρνηση το οικονομικό επιτελείο θα πάρουν τις αποφάσεις που πρέπει.
Αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θεωρείται κατά την ΝΔ η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση όλων των εποχών.
Αλήθεια πώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τις δικές τους κυβερνήσεις:
- που συνέβαλαν να χαθεί το 25% του ΑΕΠ;
- που χρέωναν εκατ. ευρώ για νοσήλια σε ανήμπορους και ανασφάλιστους,
- που διέλυσαν υγεία, παιδεία (χιλιάδες κενά και κατασπατάληση πόρων),
- που έκοψαν με 13 νόμους συντάξεις, μισθούς, επιδόματα,
- που πήγαν την ανεργία στο 28% με 1.300.000 ανέργους,
- που απέλυσαν χιλιάδες δημοτικούς αστυνομικούς, σχολικούς φύλακες, εκπαιδευτικούς,
- που έκλεισαν και χρεοκόπησαν το μοναδικό αποκούμπι του αγρότη την Αγροτική Τράπεζα, το Ταχ. Ταμιευτήριο χρεώνοντας τους αγρότες με εκατ. ευρώ πανωτόκια,
- που θεσμοθέτησαν τον υποκατώτατο μισθό στέλνοντας τα παιδιά μας μετανάστες,
- που θεσμοθέτησαν μειωμένο κατώτατο μισθό,
- που κατάργησαν συλλογικές συμβάσεις,
- που κορόιδευαν 30 χρόνια τον κρητικό λαό για μεγάλα έργα εξαγγέλλοντας ΒΟΑΚ, αεροδρόμια, ενεργειακή διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου, αναπτυξιακές υποδομές, κόμβους, φράγματα που ποτέ δεν είδαμε,
- που έκαναν συνήθεια και καθημερινό φαινόμενο τη διαφθορά, τη διαπλοκή, την ανομία;
Άραγε θα μας πουν πότε θα επιστρέψουν τα 420 εκατ. ευρώ που χρωστούν στον ελληνικό λαό η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ από θαλασσοδάνεια;
Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα δημοκρατίας, διαφάνειας, ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Όλοι θα κριθούμε εκ του αποτελέσματος. Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά.
*Ο Σωκράτης Βαρδάκης είναι βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ