Δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα κατασταλάξουν οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες, πάντως πολλά ακούγονται για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Σημασία έχει το μέλλον του τόπου μας, του Δήμου μας.
Κάτι που προεκλογικά τονίζεται, δίνονται απλόχερα οι υποσχέσεις, εξαντλούνται οι λόγοι τιμής και μετά… πάλι τα ίδια. Αντιδράσεις, διαφωνίες, μεταγραφές από το ένα στρατόπεδο στο άλλο, βαρύγδουπες εμφανίσεις και το αποτέλεσμα;
Αυτό που όλοι μας βλέπουμε, θέλουμε δε θέλουμε. Ίσως δεν υπάρχουν η απαιτούμενη αγάπη και ο κατάλληλος σεβασμός στον τόπο μας, στο Δήμος μας. Μια αγάπη κι ένας σεβασμός που πρέπει να απορρέει από όλους μας, άρχοντες και αρχομένους, όλοι μας έχουμε ευθύνη αλλά και χρέος. Μοίρες… περί τα τέλη της δεκαετίας του εξήντα.
Στις 5 Απριλίου του 1959 διεξάγονται εκλογές και όλοι οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες συμφωνούν για το καλό του τόπου, πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός.
Πράγματι έτσι γίνεται και ο συνδυασμός φέρει το όνομα «Ομόνοια πρόοδος». Τότε η εκλογή δημάρχου γινόταν από τους δημοτικούς συμβούλους.
Οι σύμβουλοι που εξελέγησαν ήταν οι εξής:
Εμμανουήλ Βολικός, (πατέρας του μετέπειτα δημάρχου Γεωργίου Βολικού),
Μιχάλης Κουρμούλης (πρώην δήμαρχος Μοιρών),
Εμμανουήλ Χουστουλάκης (ο λεγόμενος Σελέμης),
Μαθιός Αλεξανδράκης, Χρήστος Καμπουράκης (ο αγρονόμος),
Γεώργιος Καμπουράκης (ο λεγόμενος Ακράτος),
Στέφανος Μαλλιαράκης,
Στέλιος Μπριλλάκης και Σταύρος Χαλκιαδάκης.
Οι σύμβουλοι αρχικά αποφασίζουν και εκλέγουν δήμαρχο τον Χρήστο Καμπουράκη (τον αγρονόμο), ο οποίος μετά από έναν χρόνο αποσύρεται και δήμαρχος αναλαμβάνει ο Μιχάλης Κουρμούλης. Στη συνέχεια οι δημοτικοί σύμβουλοι εκλέγουν νέο δήμαρχο τον Στέφανο Μαλλιαράκη ο οποίος παραμένει μέχρι τον Ιούλιο του 1964.
Στις 5 Ιουλίου του 1964 γίνονται οι δημοτικές εκλογές και οι εγγεγραμμένοι ανέρχονται στους 1.334 δημότες. Από αυτούς έγκυρη ψήφο έχουν οι 950 και την εκλογή κερδίζει ο Γεώργιος Καμπουράκης, ο οποίος λαμβάνει 741 ψήφους έναντι 209 ψήφων που παίρνει ο Στέφανος Μαλλιαράκης.
Ο Γεώργιος Καμπουράκης ήταν ένας από τους πιο γνωστούς και μεγάλους εμπόρους της μοιριανής αγοράς και όχι μόνο. Τα πράγματα κυλούν ήσυχα μέχρι τον Απρίλιο του 1967, τότε που αρχίζει η σκοτεινή περίοδος της επτάχρονης δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Μια περίοδος που αφήνει έντονο το αποτύπωμά της στην προοδευτική επαρχία της Μεσσαράς, καθώς και στους φιλήσυχους κατοίκους της. Θα θυμούνται οι πιο παλιοί αυτά τα δύσκολα χρόνια, τότε που καταλύθηκαν οι δημοκρατικοί θεσμοί, τότε που καταπατήθηκε κάθε έννοια της δημοκρατίας, αλλά και της Δικαιοσύνης.
Το παρακάτω άρθρο είναι της τοπικής Ηρακλειώτικης εφημερίδας «Πατρίς» που ακολουθεί, δείχνει την ζωηρότητα και τον αγωνιστικό παλμό των επαγγελματιών και βιοτεχνών της Μεσσαράς, αλλά και τον τρόπο που πρόβαλαν τις δίκαιες διεκδικήσεις της τάξεώς τους.
Πρόεδρος τότε είναι ο Κωνσταντίνος Αρμουτάκης, πατέρας του πρώην δημάρχου Γεωργίου Αρμουτάκη και γενικός γραμματέας ο Αντώνης Φραγκάκης. Άνθρωποι και οι δύο της αγοράς που άφησαν το στίγμα τους, άνθρωποι παλαιάς κοπής θα λέγαμε σήμερα. Είχα την καλή τύχη να τους γνωρίσω. Αυτή η ζωηρότητα και η αγωνιστική διάθεση του προαναφερόμενου συλλόγου βέβαια εκφράζεται στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα!
Ας δούμε όμως τι αναγράφεται σ’ αυτή την επιστολή.
«Οι επαγγελματίαι και βιοτέχναι Μεσσαράς και αι δίκαιαι διεκδικήσεις της τάξεως»
Υπό του Σωματείου Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Μεσσαράς μας απεστάλη η κάτωθι επιστολή:
Εν Μοίραις τη 16/9/60 προς την έγκριτον εφημερίδα «Πατρίς» Ηράκλειον
Κύριε Διευθυντά,
Έχομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν υμάς όπως ευαρεστούμενοι δημοσιεύτηκε τα κατωτέρω επί σχολίου της εφημερίδος «Μεσόγειος» της 13/9/60.
Η εφημερίς «Μεσόγειος» χολωθείσα από την κινητοποίησιν της επαγγελματοβιοτεχνικής τάξεως δια την διεκδίκησιν των δικαιοτάτων αιτημάτων της επιχειρί να μειώση την σημασίαν του αγώνος γράφοντας ότι η κοινή γνώμη δεν εγκρίνει τον τρόπον της υποβολής των αιτημάτων της τάξεως προς την Σεβαστήν Κυβέρνησιν και θα ηθέλαμεν να μάθωμεν πως η κοινή γνώμη την επληροφόρησεν η πότε έκαμεν σφυγμοτέτρησιν η πως διεξήγαγεν μίαν έρευναν επ’ αυτού του θέματος ίνα γράψη ότι η κοινή γνώμη δεν εγκρίνει τον τρόπον της υποβολής των αιτημάτων μας. Αλλά ασφαλώς πρόκειται περί ενός λίαν βεβιασμένου συμπεράσματος της και προς τούτο εάν αμφιβάλη ας διεξαγάγη μίαν έρευναν και ημείς τότε θα την πιστεύσωμεν.
Μετά τιμής
Σωματείον Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Μεσαράς.
Ο Πρόεδρος
Κ. Αμρουτάκης
Ο Γεν. Γραμματεύς
Α. Φραγκάκης».
Σύλλογος Επαγγελματοβιοτεχνών Μεσσαράς! Ένας σύλλογος που δεν πέρασε απαρατήρητος από την περιοχή της Μεσσαράς και ειδικότερα από τους Μοιριανούς, αφού αποτελούσε ένα ιστορικό κομμάτι της πόλης. Η σύστασή του αρχίζει από το 1948 περίπου.
Ένας σύλλογος που πραγματικά ένωνε τους επαγγελματίες, απαλύνοντας κάθε έννοια του ανταγωνισμού. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ή μάλλον πρόλαβα το αντάμωμα και το γλέντι που διοργάνωνε κάθε Κυριακή της τυρινής Αποκριάς.
Σήμερα απ’ ό,τι μαθαίνω οι δραστηριότητές του έχουν ατονίσει, όπως και τόσα άλλα στην εποχή μας.
Τελικά άλλοι καιροί… άλλα ήθη, άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι!