Στις 11 Φεβρουαρίου του 2005 ταξίδεψε για τη χώρα των αστεριών, ο κατάφωτος αστέρας της κρητικής παράδοσης και λογοτεχνίας, ο κορυφαίος διαλεκτόφωνος ποιητής και πεζογράφος Κωστής Φραγκούλης.
Θεϊκό δώρημα ο βίος του. Ένας ολόκληρος αιώνας ζωής! ‘Ενας αιώνας δημιουργίας και ζωντανής παρουσίας στα παραδοσιακά δρώμενα της Κρήτης.
Υπήρξε ο γνησιότερος εκφραστής του κρητικού γλωσσικού ιδιώματος, το οποίο χειριζόταν πηγαία, αβίαστα και διαχρονικά.
Είναι αδιαμφισβήτητα ο διάδοχος του συντοπίτη του Στειακού Βιτσέντζου Κορνάρου, καθώς διαπρεπείς γλωσσολόγοι και μελετητές καταθέτουν ότι: από τον Κορνάρο, που έζησε μέχρι το 1614, ως τον Φραγκούλη (2005), δεν υπάρχει ενδιάμεσος σταθμός στην κρητική λογοτεχνία. Και η ελληνόφωνη Γαλλίδα, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Τατιάνα Μιλιέξ, η οποία ήταν εισηγήτρια για την απονομή τιμητικής σύνταξης στο Φραγκούλη, από το Υπουργείο Πολιτισμού, έγραψε κατά λέξιν: Είναι τόση η γοητεία που αποπνέει ο ρυθμός, ο γλωσσικός πλούτος και οι ζωγραφιές, που ο αναγνώστης, όταν διαβάζει τα “Δίφορα” του Κ. Φραγκούλη, έχει την εντύπωση ότι διαβάζει απόσπασμα από τον Ερωτόκριτο.
Ο Κωστής Φραγκούλης, χωρίς περγαμηνές ιδιαιτέρων σπουδών, πέτυχε να διαβεί τις Πύλες του μεγαλύτερου πνευματικού Ιδρυματος της χώρας, της Ακαδημίας Αθηνών και να τιμηθεί με το πρώτο βραβείο, για τα περίφημα “ΔΙΦΟΡΑ”.
Ολόκληρο το έργο του, ποιητικό και πεζογραφικό διαπνέεται από τη δροσιά και τη χάρη, του γνήσιου και χυμώδους κρητικού λόγου. Ενας θησαυρός από πανέμορφες και σπάνιες λέξεις της ντοπιολαλιάς μας, μια πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων της κρητικής υπαίθρου.
Η εικονιστική δύναμη των στίχων εκθαμβωτική, οι μεταφορικές έννοιες ασύγκριτες, ο λόγος ρωμαλέος, μια πηγή “ευωδίας πνευματικής”.
Αληθινό πανόραμα, όμως, της κρητικής λαογραφίας και τα θαυμάσια χρονογραφήματά του, στις εφημερίδες, που επί 35 συναπτά χρόνια, λάμπρυναν την τοπική δημοσιογραφία. Ανεπανάληπτες επίσης οι ραδιοφωνικές του εκπομπές, που μετέδιδε και όταν ακόμα πλησίαζε τα 100!
Το πνευματικό έργο του Κ. Φραγκούλη ειναι μνημείο λόγου και αποτελεί σπάνιο κεφάλαιο για την Κρήτη. Πολύτιμες και διαχρονικές οι παρακαταθήκες του, λαμπρή προσφορά στην παράδοση και την ιδιωματική της γλώσσα!
Για τις νεώτερες γενειές η διατήρηση της μνήμης του Μεγάλου παραδοσιακού μας Δημιουργού, είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Ενας μουσειακός χώρος στην πόλη μας, που έζησε τα 84 από τα 100 χρόνια της ζωής του και την αγάπησε όσο και τη γενέθλια γη του και τη λάμπρυνε το σπινθηροβόλο πνεύμα του, θα είναι σίγουρα “ευχής έργο”.
Ευλογημένοι οι επίγονοί του, που αγωνίζονται δεκαπέντε χρόνια, για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Κι όσοι λάτρεψαν τον αθάνατο ποιητή μας, εύχονται να φτάσει η φωνή τους στα ώτα των αρμοδίων.