Το νόμισμα έχει κι άλλη όψη.
Ναι μεν, αλλά…
Δυστυχώς, είθισται στις μικρές κοινωνίες να διαλαλούν τα κακά νέα και να τους δίνουν περισσότερη έμφαση γιατί ίσως ως απόγονοι της “Αρχαίας Τραγωδίας”, κατά κάποιο τρόπο αρεσκόμεθα στο να μεγεθύνουμε κάτι που μπορεί να μην είναι απτό στα ήθη και τα έθιμα, στις νόρμες της κοινωνίας και τους νόμους του κράτους. Άλλες φορές πάλι στοχοποιούμε τις κοινωνίες και τις γράφουμε στο λεξικό της καθημερινότητάς μας ως συνώνυμα των κακών, μόνο, πεπραγμένων των ανθρώπων.
Ναι μεν, αλλά…
Η αντίσταση στο μεγάλο κακό που απειλεί διάχυτα τους αμάλαγους νέους μας βρίσκεται στις κοιτίδες πολιτισμού που υπάρχουν στον ίδιο τόπο, που εστίες κοινωνικής μόλυνσης αμαυρώνουν πόλεις και χωριά. Ο λόγος περί Μεσαράς και της είδησης περί “εργαστηρίου ζαχαροπλαστικής με ιδιαίτερη έμφαση στη “σοκολάτα”! Ήρθε ο καιρός λοιπόν να δώσουμε περισσή έμφαση στις κοιτίδες εκκόλαψης πολιτισμού με πρωταγωνιστές τους νέους μας και τα μικρά παιδιά.
Όλα ξεκίνησαν από το Πολιτιστικό κέντρο της Ι. Μητρόπολης Γορτύνης και Αρκαδίας με τον τότε νεαρό ιεροδιάκονο π. Αρσένιο Προκοπάκη, ο οποίος υπό την ιερή καθοδήγηση του σεπτού μας ιεράρχου κ.κ. Μακαρίου έπεισε τους νέους δημιουργώντας με επιτυχία δύο εστίες πολιτισμού με συμμετέχοντες παιδιά του δημοτικού και γυμνασίου της περιοχής: μια στη Ι. Μητρόπολη και μια άλλη στο Τυμπάκι, στην ενορία του Αγ. Τίτου.
Η συμμετοχή ήταν και συνεχίζει να είναι μεγάλη και πρωτοφανής. Δημιουργήθηκε ένα “Φανερό Σχολείο Τέχνης” όπως δημοσιεύτηκε στον αθηναϊκό τύπο, στην έντυπη εφημερίδα “Καρφί”. Ακολούθησαν εκθέσεις των παιδιών στις Μοίρες και στο Τυμπάκι. Όλα γίνονται σ’ αυτό το φανερό σχολειό με αγάπη , αγάπη για ζωή, σεβασμό στον άνθρωπο και δημιουργία. Ακολούθησαν και συνεχίζουν με θέληση και αγάπη θεατρικές παραστάσεις με τους μικρούς, πρωταγωνιστές.Ο Μ. Βασίλειος έγραφε στους Νέους:
[Απόσπασμα από την επιστολή προς τους νέους, του Μ. Βασιλείου. Απόδοση στη Νεοελληνική: Βασίλειος Μουστάκης
[…] έχω κάμποση πείρα στα ανθρώπινα πράγματα. Μπορώ, λοιπόν, σ’ αυτούς που πρωτομπαίνουν στο στάδιο της ζωής, να δείξω τον ασφαλέστερο δρόμο».
Αυτό τον δρόμο, λοιπόν, δείχνουν σ’ αυτό το σχολειό – πνευματικό και δημιουργικό απάγκιο των νέων της Μεσαράς- οι δάσκαλοί των, γεμίζοντας με φως τις ζωές των νέων σε ένα άνυδρο περιβάλλον, με προοπτική αναγέννησης.
* Η Εύα Καπελλάκη – Κοντού είναι εκπαιδευτικός και αρθρογράφος
Lettere Classiche dell’
Universita’ degli studi
di Napoli “Federico II”.