Αβδού: Ένα όμορφο χωριό του δήμου Χερσονήσου στην περιοχή της Λαγκάδας. Το χωριό απέκτησε μια ιδιαίτερη ομορφιά μετά την κατασκευή του φράγματος Αποσελέμη που το έκανε παραλίμνιο με φόντο τα γύρω βουνά. Κρίμα όμως αντί οι κάτοικοι και οι επισκέπτες να μπορούν να απολαύσουν μια όμορφη βόλτα στις όχθες του φράγματος, τους έχει κυριεύσει ο φόβος και η ανασφάλεια.
Το γεγονός που άλλαξε τα δεδομένα προς το χειρότερο είναι, όταν στις 6 του περασμένου Ιανουαρίου ημέρα των Θεοφανείων, μεσημέρι, μια γυναίκα κάτοικος του χωριού και το μοναδικό γυναικείο μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αβδού, πήγε για ένα απλό περπάτημα στον χωματόδρομο δίπλα στο φράγμα. Εκεί δέχθηκε βίαιη, απρόκλητη επίθεση με μαχαίρι, σε μια στροφή του δρόμου, από αλλοδαπό με στόχο τον βιασμό. Ο επιτιθέμενος, αφού της προξένησε ολικό κάταγμα του αριστερού χεριού, συνέχισε να την κτυπά στο πρόσωπο με στόχο την εξουδετέρωσή της. Η γυναίκα αυτή πάλεψε και με όσες δυνάμεις της είχαν απομείνει κατάφερε να τον απωθήσει και τρέχοντας, κρατώντας το σπασμένο χέρι της, ζητώντας βοήθεια. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί στο νοσοκομείο, ράκος ψυχολογικά και στο χειρουργικό τραπέζι για τα περαιτέρω.
Γλύτωσε το θάνατο γιατί απλά είχε τεράστια θέληση να ζήσει. Επί του γεγονότος αυτού όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες έλαμψαν δια… της απουσίας τους και στην καλύτερη έκδοση το πέρασαν στα πολύ ψιλά.
Περιφέρεια, τομέας πολιτικής προστασίας έλαμψε δια της απουσίας του επίσης. Εκκλησία, γυναικείες οργανώσεις άφαντες. Οι υπεύθυνοι του δήμου Χερσονήσου, κανένα αντανακλαστικό. Αντί να αναδείξουν το γεγονός μείζονος σημασίας και να παρθούν μέτρα, σαν να μην συνέβη τίποτα. Ο πρόεδρος του χωριού έκανε το κλασικό. Έκαναν αναφορά στις υπηρεσίες. Όλοι γνωρίζουμε πού μπαίνουν οι αναφορές. Στο συρτάρι για να ωριμάσουν….
Ο ΟΑΚ, οι υπεύθυνοι διαχείρισης του φράγματος, το έχουν εγκαταλείψει στην τύχη του. Από τους κανονισμούς λειτουργίας του, ουδείς εφαρμόζεται. Και κανένας δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτό. Η Αστυνομία μετά τα εύσημα και τις ευχαριστίες που δικαίως αξίζουν για τη σύλληψη του δράστη δεν εμφανίστηκε έστω για μια απλή περιπολία.
Οι κάτοικοι του χωριού ζουν υπό το καθεστώς τρόμου και ανασφάλειας και ιδιαίτερα ο γυναικείος πληθυσμός του χωριού.
Αποφεύγουν να πάνε μια βόλτα να απολαύσουν το τοπίο με το φόβο μιας απρόκλητης επίθεσης. Για νυκτερινή έξοδο από τα σπίτια τους ούτε λόγος να γίνεται. Άγνωστοι κυρίως αλλοδαποί που κανείς δεν ελέγχει αν έχουν άδεια παραμονής και τι ποινικό μητρώο, που εναλλάσσονται (άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν περιδιαβαίνουν τα στενά του χωριού ή απλώνονται τις όχθες του φράγματος και με την κάλυψη του απλού ψαρά με το καλάμι (σημειωτέον ότι το ψάρεμα απαγορεύεται βάσει των κανονισμών του φράγματος) στοχεύουν το επόμενο θύμα.
Η περιοχή τείνει να γίνει γκέτο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η αδιαφορία των φορέων είναι αξιομνημόνευτη. Ίσως αποκτήσουν κάποιο αντανακλαστικό όταν κληθούν να μαζέψουν το επόμενο θύμα που θα επιπλέει στα νερά του φράγματος.
Αν δεν παρθούν μέτρα και δοθεί η ασφάλεια και η κανονικότητα όπως αξίζει σε ένα τέτοιο χωριό που ξεχωρίζει για την προσφορά του στους αγώνες και τον πολιτισμό της χώρας μας, στο τέλος θα λέμε «Το Αβδού ήταν κάποτε ένα όμορφο και φιλήσυχο χωριό».