Το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου χαρακτηρίστηκε από πολλούς και όχι άδικα ως “πολιτικός σεισμός”. Κι αυτό κυρίως γιατί φανέρωσε τάσεις που ακόμα κι αν αντιλαμβανόμασταν ότι σε ένα βαθμό υπάρχουν στην κοινωνία, κανείς δεν μπορούσε να συλλάβει το εύρος και την έντασή τους.

Ακόμα δεν έχει πλήρως αποκρυπτογραφηθεί αυτό το μήνυμα, που μέλλει να εμπλουτίσουν τα αποτελέσματα των δεύτερων εκλογών σε λίγα 24ωρα. Ποια ήταν τα στοιχεία-κλειδιά που οδήγησαν τους πολίτες να επιδοκιμάσουν ξεκάθαρα μια κυβέρνηση που δοκιμάστηκε ιδιαίτερα τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και να τιμωρήσουν αυστηρά μια αξιωματική αντιπολίτευση που είχε σχετικά “εύκολη” αποστολή;

Έχω την αίσθηση ότι πολιτικά έχουμε αλλάξει εποχή, κι ας σκεφτόμαστε ακόμα με τα μέτρα της περασμένης δεκαετίας. Το γεγονός ότι έχει επανέλθει τόσο δυναμικά η συζήτηση για την κυριαρχία στο πολιτικό “Κέντρο” το αποδεικνύει. Οι πολίτες δεν επιβράβευσαν τόσο την κυβερνητική πολιτική, όσο αποδοκίμασαν μια αντιπολιτευτική στρατηγική. Ο αρνητικός λόγος ήταν που ηττήθηκε κατά κράτος.

Στον αντίποδα του καταγγελτικού, αρνητικού και μηδενιστικού λόγου, οι νικητές έριξαν το βάρος στην θετική προοπτική, στο μέλλον, σε όσα μας προχωρούν μπροστά. Με όλα τα κυβερνητικά λάθη, αυτή η στρατηγική επιλογή επικοινωνίας ήταν καταλυτική. Ιδίως όταν συνδυάστηκε με κάποια επιπλέον στοιχεία πολιτικής, γιατί η επικοινωνία δεν μπορεί να κατασκευάσει κάτι που δεν υπάρχει πολιτικά.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφεύγει συστηματικά να παρέχει στους ψηφοφόρους μεγάλες υποσχέσεις. Όταν δεσμεύεται για ένα σχέδιο, αναφέρει τις προϋποθέσεις επιτυχίας του και δεν αναπαράγει την παροχολογία που “κάηκε”  στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης. Ταυτόχρονα, διαψεύδει στην πράξη όσα του επιρρίπτουν οι αντίπαλοί του με το να δείχνει ότι δεν αδιαφόρησε για τις ανάγκες της κοινωνίας.

Το κοινωνικό πρόσημο κάθε κυβερνητικής πολιτικής είναι κεντρικής σημασίας σήμερα. Όπως οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας έδειξαν τη δεκαετία του ’90 να συγχρονίζονται με την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις οικονομικής εξυγίανσης, έτσι σήμερα οι φιλελεύθερες δυνάμεις δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται την ανάγκη να στηρίζεται το πιο αδύναμο κομμάτι της κοινωνίας, για να μην διευρύνονται ακόμα περισσότερο οι ανισότητες.

Οι εκλογές κερδήθηκαν από το τρίπτυχο θετικός λόγος, αποτελέσματα έναντι υποσχέσεων και κοινωνική αλληλεγγύη. Οι φιλελεύθερες πολιτικές πετυχαίνουν όταν δεν αδιαφορούν για την κοινωνική συνοχή, οι πολιτικές ενίσχυσης της ασφάλειας λειτουργούν όταν ενισχύονται τα δικαιώματα, οι αναπτυξιακές προοπτικές ριζώνουν όταν δεν αφήνεται στην τύχη του το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Αν υπάρχει ένας μεγάλος νικητής, μια κύρια ένδειξη ότι περνάμε σε νέα φάση είναι ότι οι πολίτες έδειξαν την εμπιστοσύνη τους σε μια κυβερνητική πολιτική ολιστικής αντίληψης, που παρά τις κρίσεις δεν αφήνει το κράτος στάσιμο και την κοινωνία μόνη. Κοινώς, μια πολιτική που κινείται με τη ματιά της στο μέλλον και έχει βασικές στρατηγικές τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης και την ανθεκτικότητα της κοινωνίας.

 

* Ο Γιάννης Αναστασάκης είναι πολιτικός μηχανικός MSc, MBA, αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων Δήμου Ηρακλείου