Του Νίκου Φλεμετάκη
Η ευτυχία, ως λέξη, είναι σύνθετη από το πρόθημα «ευ» και τη λέξη «τύχη» (ευ+τύχη), από τη ρίζα του ρήματος τυγχάνω.
Ευτυχία είναι συναίσθημα βαθειάς ικανοποίησης, ψυχικής ηρεμίας και γαλήνης, που συνοδεύεται από κάποιες λειτουργικές μεταβολές στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, οι οποίες είναι αποτέλεσμα κάποιου ευχάριστου γεγονότος σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής. Και όπως ακριβώς τίθεται σε λειτουργία μια μηχανή με το πάτημα ενός κουμπιού, έτσι ακριβώς τίθεται σε οργανική λειτουργία η θετική συναισθηματική πλευρά της ανθρώπινης εσωτερικής μηχανής, όταν αισθανθεί ευχάριστα.
Άλλωστε η σύνθεση της λέξης (ευ+τύχη) το μαρτυρεί με πρώτο συνθετικό το επίθημα «Ευ», που σημαίνει «καλά» και τη λέξη «τύχη», που σημαίνει «σύμπτωση» ευνοϊκών περιστάσεων. Έτσι συνεπάγεται ότι το πρώτο συνθετικό δηλώνει την καλή ιδιότητα του δευτέρου, δηλαδή την ευάρεστη ψυχική κατάσταση του ατόμου που ευρίσκεται εν ευτυχία.
Με την, ως άνω, προσδιδόμενη έννοια συνεπάγεται ότι συνεχής ευτυχία δεν υπάρχει στη ζωή του ανθρώπου, αλλά μόνον σε στιγμές της ζωής του.
Στην εποχή μας και λόγω της οικονομικής κρίσης, πολλοί άνθρωποι θεωρούν ευτυχία την υλική ευμάρεια, τα διάφορα υλικά αγαθά, την εξέλιξη στην τεχνολογία και στην επιστήμη, τα κοινωνικά αξιώματα, που τους αποδίδονται, τη δόξα, που αποκτούν για τις διάφορες υλικές ή πνευματικές τους εργασίες και άλλοι θεωρούν το χρήμα, που κατέχουν, ότι τους φέρνει την ευτυχία.
Όλες αυτές οι άυλες απολαβές, οι αντιλήψεις και οι απόψεις, σεβαστές και χωρίς αμφισβητήσεις, αφού η ευτυχία μας εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, όπως αναφέρεται και στα «Ηθικά» του Αριστοτέλη.
Το τι είναι ευτυχία έχει απασχολήσει πολλές γενεές επιστημών, όπως τη φιλοσοφία, τη θεολογία και την ψυχολογία κ.ά.
Το βέβαιον είναι ότι δεν σου χαρίζουν την ευτυχία μόνον τα χρήματα ή τα υλικά και λοιπά αγαθά. Αυτά σου ικανοποιούν τις υλικές ανάγκες: Φαγητό, πρόσκαιρη διασκέδαση, αγορές, ενδύματα, απόκτηση περιουσίας κλπ. Και με αυτά χαροποιείς τον εαυτόν σου. Ποτέ δεν σου ικανοποιούν αυτά τον ψυχικό περίπατο στο δρόμο της πνευματικής απόλαυσης.
Κατά την ταπεινή μας γνώμη την πνευματική και συναισθηματική βαθειά απόλαυση ζει ο άνθρωπος τις στιγμές της οικογενειακής μάζωξης, μέσα στην οποία νοιώθει ότι υπάρχει, λειτουργεί, σκέπτεται και αναπνέει και αισθάνεται τόσο υπέροχα, ώστε να τον λούζει ένας αιθέρας με το άρωμα του πιο ουσιώδους και μυρωδάτου άνθους, που το όνομά του είναι: «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ».
Και όταν μεταξύ των μελών της οικογένειας επικρατούν η συναίνεση, η αλληλεγγύη, η κατανόηση και η μεταξύ των μελών της ΑΓΑΠΗ, τότε περπατά στο δρόμο αγέρωχα και αισθάνεται την ύπαρξη μιας λαμπερής, λαμπρής και ουρανίου, φωταγωγημένης και χαρτοποιού πεμπτουσίας, να λειτουργεί και να χορεύει τον πιο απολαυστικό χορό, με πλούσιο φωτισμό, δυνατή μουσική, πάνω στο ξύλινο πάτωμα της σκηνής του ψυχικού του κόσμου.
Όπως ακριβώς αισθάνεται εκείνο το φτωχόπαιδο της εποχής του, που δεν είχε για φαγητό μονάχα λάδι στο ψωμί, νερό για πιοτό, μια τάβλα για κρεβάτι, παπούτσια αυτά που ο Θεός τού έδωσε, και παντελόνι με τα μπαλώματα… διαφόρων χρωμάτων και… σήμερα καμαρώνει, με τον κόπο του δημιουργού και του πλάστη, την υπ’ αυτού κατασκευή, την οποίαν ο ίδιος με τα άγια και τίμια χέρια του δημιούργησε, δουλεύοντας πότε ως παραγιός, πότε ως δούλος, μεροκαματιάρης και σήμερα χαίρεται για το αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών και πράξεών του και μπορεί να μην τα απολαμβάνει ο ίδιος, αλλά αισθάνεται την ευτυχία του δημιουργού και του πλάστη μιας υγιούς οικογενείας.
Η μητέρα μου ( Άγιο Όνομα!), όταν καθόμαστε στο τραπέζι για φαγητό, πάντα μας έλεγε: «Η μάζωξη της οικογένειας γύρω από το τραπέζι, παιδιά μου, είναι η μεγαλύτερη και η πιο ευτυχισμένη στιγμή του κάθε σωστού και σοβαρού ανθρώπου». Και εννοούσε βέβαια γενικά την οικογενειακή μάζωξη.
Πράγματι η οικογενειακή συγκέντρωση ευρίσκει όλη την οικογένεια μαζί και έτσι μπορούν να συζητήσουν, εκείνη τη χρονική στιγμή, κάθε τι που απασχολεί τον καθένα. Γιατί η ισχύς πάντα εν τη ενώσει υπάρχει. Σ αυτήν την ευλογημένη στιγμή, δίδεται η ευκαιρία να αναλύσουν όσα κουβεντιάζονται για την προσφορά και την συμπεριφορά της οικογένειας προς τα έξω, εκεί θα συζητηθούν τα προβλήματα, που απασχολούν όλους και τον καθένα χωριστά, εκεί θα αναφέρουν τα λόγια των δασκάλων, τα προβλήματα της τυχόν επιχείρησης, την βοήθεια που μπορούν όλοι μαζί να προσφέρουν, ανάλογα με την δυνατότητα ενός εκάστου.
Εκείνο όμως που λογίζεται ως ευτυχισμένο σημείο είναι ότι μαζεύεται η οικογένεια την οποίαν εσύ δημιούργησες και κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και απολαμβάνουν ό ένας τον άλλο! Κι όλοι μαζί τον δημιουργό και πλάστη. ΤΗ ΜΑΝΑ! και τον ΓΕΝΝΗΤΟΡΑ, τον πατέρα, αυτής της όμορφης συντροφιάς.
Είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο πλάστης παντός δημιουργήματος είναι ο κατ’ εξοχήν δημιουγός ομορφιάς και χαρμοσύνης. Αν δε εκείνη η χαρμοσύνη σκορπά, με τον δικό της τρόπο, την ευωδία της μυρωδιάς της ευχαρίστησης, της απόλαυσης, ως και της ψυχικής αγαλλίασης, τότε νοιώθεις την ευτυχία και την ονομάζεις «ευτυχισμένη στιγμή». Αυτή δε τη στιγμή μην περιμένει ποτέ να την ξαναζήσεις.
Η στιγμή της ευτυχίας κρατά λίγα λεπτά, αλλά η θύμηση αυτής κρατά αιώνια. Και πάντα πρέπει να δημιουργείς τέτοιου είδους συναθροίσεις για να γεμίζεις τη ζωή σου με ευτυχισμένες στιγμές.
Πολλούς ανθρώπους θα γνωρίσεις στη ζωή σου, πολλές παρέες θα αποκτήσεις με γνωριμίες, με συναδελφικότητα, με φιλία και μαζί τους θα περάσεις στιγμές που θα σου χαρίσουν ψήγματα ευτυχισμένης στιγμής.
Πολλά ταξίδια, με διάφορα μεταφορικά μέσα ίσως πραγματοποιήσεις στη ζωή σου και θα θαυμάσεις αριστουργήματα καλλιτεχνών, πολλά υπέροχα έργα ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων… Πολλές εκδηλώσεις ίσως παρακολουθήσεις, είτε αυτές διοργανώνοντα από συλλόγους, είτε από το Δήμο της περιοχής σου, είτε από διάφορους πνευματικούς φορείς, που σκοπό έχουν να χαρίσουν και να ικανοποιήσουν κάποιες άγνωστες πτυχές της πνευματικής σου βιβλιοθήκης.
Όλα τα παραπάνω μπορεί να σου χαρίζουν αρκετά πνευματικά ή υλικά αγαθά, αλλά δεν σου χαρίζουν ευτυχισμένες στιγμές. Και αυτό γιατί ευτυχισμένη στιγμή είναι η κατάσταση που ζεις όταν η πλήρης ικανοποίησή σου, από το συγκεκριμένο γεγονός ή πνευματική απόλαυση, γεμίζουν όλη τη συνείδησή σου.
Μια τέτοια στιγμή είναι εκείνη που το όλο μάζωμα της οικογένειας, που εσύ δημιούργησες, σου χαρίζει όλα εκείνα τα αγαθά που ευφραίνουν την ψυχή σου και σε καθιστούν άνθρωπο της ενσυναίσθησης και της πραγματικής απολαβής της επίγειας χαράς και αγαλλίασης.
Τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, τα δημιουργήματά σου, οι εικόνες που εσύ ζωγράφισες με ανεξίτηλα χρώματα στο χρόνο, τα έργα των χειρών σου, τα πνευματικά δημιουργήματά σου, είναι εκείνα που σου χαρίζουν την πραγματική ευτυχισμένη στιγμή, γιατί ζεις και απολαμβάνεις τη δημιουργία σου.
Και τότε μοιάζει η ζωή σου σαν ένα λουλούδι, του οποίου το άρωμα είναι οι αναμνήσεις μας και όπως έγραψε και ο Γ. Δροσίνης… «Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στις αναμνήσεις και στις ελπίδες».
Και από ευτυχισμένες στιγμές της μάζωξης της οικογένειας, έχεις τις ελπίδες σου, αλλά και τις ωραιότερες αναμνήσεις σου.
Ιδιαίτερα τώρα που αγαπημένα μας πρόσωπα, τα παιδιά μας, που σπουδάζουν ή εργάζονται και γενικά ζουν σε διαφορετικό τόπο από τον τόπο κατοικίας των δικών τους ανθρώπων, των γονέων κλπ συγγενών, μαζεύονται στο γνώριμο αγαπημένο και ζεστό χώρο, είναι πραγματικά οι πιο ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές.
Είναι εκείνες οι στιγμές, που γίνονται με τον καιρό, οι πιο γλυκές και αναμνήσεις κοιτάζοντας, με το πέρασμα του άχρονου χρόνου, τις διάφορες φωτογραφίες εκείνης της στιγμής, μνήμες κατακλύζουν το μυαλό, προκαλούν ρίγη χαράς μα και συγκίνησης και δάκρυα στα μάτια.
Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι της γης να ζήσουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα τις ευτυχισμένες στιγμές της οικογενειακής μάζωξης, που μας χαρίζουν οι αναμνηστικές στιγμές της, του Χριστού, Γεννήσεως.