Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη η επαινετή πρωτοβουλία του πατρός Ανδρέα Καλιοντζάκη, ιερέα των Αρχανών,  του  Δήμου Αρχανών, Αστερουσίων  και της  7ης ΔΥΠΕ Κρήτης  να γίνει  εμβολιασμός  στον ιερό ναό της Παναγίας στις Αρχάνες στις 6 Σεπτεμβρίου ως μια συμβολική κίνηση, όπως την χαρακτήρισαν, αλλά στην πραγματικότητα πολύ ουσιαστική και σωτήρια στη δύσκολη περίοδο της πανδημίας στην οποία βρισκόμαστε

Ο φωτισμένος θεολόγος, ο προοδευτικός, δημοκράτης και συνδικαλιστής καθηγητής πατήρ Ανδρέας σε δηλώσεις του ανέπτυξε  εύστοχα και σύντομα  την επιχειρηματολογία του υπέρ του εμβολιασμού αναφέροντας ότι η χριστιανική θρησκεία βλέπει τον άνθρωπο και ως πνεύμα και ως σώμα που είναι η κατοικία του πνεύματος και στοχεύει στην υγεία και των δυο υποστάσεών του.Συμπλήρωσε, επίσης,ότι η πίστη δεν συγκρούεται με την επιστήμη και ότι το θέμα του εμβολίου δεν είναι θέμα πίστεως αλλά επιστημονικό.

Στο σημείο αυτό αξίζει να επαινέσουμε και άλλους Κρήτες φωτισμένους ιεράρχες, όπως τον Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Ανδρέα και τον Μητροπολίτη Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου Ευγένιο οι οποίοι προέτρεψαν από άμβωνος το ποίμνιό τους να εμβολιαστεί δείχνοντας έμπρακτα ότι υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο το κοινωνικό σύνολο.

Ο πατήρ Ανδρέας Καλιοντζάκης
Του Γιάννη

Ευχής έργο αλλά και αναγκαίο θα ήταν να τους μιμηθούν και άλλοι ιερωμένοι,απομονώνοντας τους σκοταδιστές που μόνο όλεθρο μπορούν να προκαλέσουν.

Είναι τώρα εξαιρετική ευκαιρία για την Εκκλησία της Κρήτης  να μπει μπροστά, να προβάλει τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα της χριστιανικής θρησκείας και να κερδίσει και πολλούς μορφωμένους και ανοιχτόμυαλους  ανθρώπους.

Εξάλλου, τι μεγαλύτερη φιλανθρωπία υπάρχει από την προστασία της υγείας και της ζωής του ανθρώπου;

Είναι, όμως, λυπηρό αλλά και νοσηρό το φαινόμενο του  διχασμού  που παρατηρείται στην ελληνική και εν γένει στην παγκοσμία κοινωνία σχετικά με την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, το οποίο έχει πάρει ανησυχητικές και επικίνδυνες διαστάσεις.

Είναι, επίσης, και απορίας άξιο πόσο αφήνουν οι αντιεμβολιαστές να τους κυριαρχήσει το θυμικό τους, το πείσμα τους, αποφεύγοντας  να αντιμετωπίσουν με ορθολογισμό  το τόσο σοβαρό κοινωνικό αυτό ζήτημα που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

Πολλά επιχειρήματα θα μπορούσε κάποιος να αντιτάξει στους αντιεπιστημονικούς τους ισχυρισμούς.

Αλλά αυτό είναι αρμοδιότητα των ειδικών επιστημόνων, οι οποίοι το κάνουν καθημερινά κι αυτούς  πρέπει να συμβουλευόμαστε.

Αυτό, άλλωστε, συνιστούσε στους Αρχαίους Αθηναίους ο Σωκράτης τον 5ο αιώνα π.Χ.,  να εμπιστεύονται τους επαϊοντες, τους γνωρίζοντες καλά κάθε θέμα. Είναι δικαιολογημένο εμείς στον 21ο αιώνα να μην εμπιστευόμαστε την πρόοδο της επιστήμης;

Δεν είναι οπισθοδρόμηση αυτό;

Μακάρι να το σκεφτούν σοβαρά και να συνεργαστούν σύντομα γιατί οι καιροί ου μενετοί.