Κύριε διευθυντά,
Η κριτική που ασκείται από το Μανώλη Ροδιτάκη στο άρθρο μου με τίτλο *Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα* που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 26-06-2018, είναι επιεικώς απαράδεκτη, γιατί όποιος νομίζει ότι η δική του άποψη είναι η σωστότερη και όλες οι αντίθετες είναι για τα σκουπίδια, πρέπει να ξέρει ότι μπορεί να συμβαίνει και το ακριβώς αντίθετο.
Ο χρόνος και η πράξη μόνο μπορούν να το δείξουν. Όπως λοιπόν κάποιοι δεν αντέχουν να ακούνε κάποιους άσχετους κατά τον κρίνοντα, να παίζουν με την εθνική τους συνείδηση, άλλο τόσο δεν αντέχουν και οι άλλοι να ασκείται κριτική σε βάρος τους, από εκείνους που το παίζουν υπερπατριώτες και θεωρούν τους άλλους περίπου σαν προδότες.
Αυτό δε μπορεί να λέγεται Δημοκρατία. Όταν υπάρχει διαφωνία για οποιοδήποτε ζήτημα, πρέπει η αντίθετη άποψη να τεκμηριώνεται με επιχειρήματα και όχι με ύβρεις, προκειμένου να μπορέσει ο πολίτης να διαπιστώσει ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος.
Όταν λέμε ότι μια κακή συμφωνία, είναι καλύτερη από μια μη συμφωνία, είναι διότι σε μια κακή συμφωνία μπορεί να γίνει διάλογος και να διορθωθούν τα όποια λάθη της, ενώ σε μια μη συμφωνία οι αντίπαλοι είναι σαν μια στήλη άλατος, που δε μπορούν να κάνουν καμιά απολύτως κίνηση.
Όταν λέμε ότι έχει πλέον ωριμάσει ο καιρός να υπογραφεί μια συμφωνία για ένα πρόβλημα το οποίο διαιωνίζεται τώρα και αρκετά χρόνια, είναι διότι το πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι είναι ουδέτερο, γεννάει συνεχώς νέα προβλήματα.
Όταν λέμε ότι θα κριθεί στο μέλλον, έχομε το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ο οποίος ως Πρωθυπουργός συμφωνούσε με τη διπλή ονομασία και είπε να δοθεί λύση στο πρόβλημα και ότι ο λαός σε δέκα χρόνια θα το ξεχάσει. Αυτό λοιπόν αρκετοί σήμερα το ασπάζονται και λένε, γιατί να μη δοθεί τότε η λύση. Το σήμερα λοιπόν σε σχέση με τη δεκαετία του 1990 δεν είναι παρόν, είναι μέλλον.
Αλλά και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, διαφοροποιείται από τη Νέα Δημοκρατία και λέει ότι είναι έγκλημα όλος ο κόσμος να τους λέει Μακεδονία και εμείς να τους λέμε Φούφουτους. Επίσης ο Κώστας Ευθυμίου, πατέρας τριών παιδιών, κάτοικος Θεσσαλονίκης, στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, αναφέρει ότι σιγά σιγά θα καταλήξομε μόνοι να μοιράζομε μεταξύ μας πιστοποιητικά ποιος είναι ο πιο Μαακεδονομάχος…. (Διαδίκτυο)
Αν λοιπόν και οι παραπάνω θεωρούνται άσχετοι, τότε έχομε εντελώς ξεστρατήσει και βαδίζομε σε δύσκολα μονοπάτια, αλλά ευτυχώς συμβαίνει το αντίθετο.
Φαίνεται ότι μερικοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η πολιτική δεν είναι θεωρία, αλλά είναι πράξη, η οποία πρέπει να πατάει σταθερά πάνω στη γη και όχι στα σύννεφα. Διαφορετικά τα προβλήματα θα στιβάζονται συνεχώς και θα περιμένουμε το Άγιο Πνεύμα να έρθει για να τα λύσει.
Τα πολιτικά φρονήματα του κάθε πολίτη είναι ατομική υπόθεση και κανείς δε μπορεί να τα παραβιάζει, ούτε καν να τα επηρεάζει. Όποιος όμως νομίζει ότι η πολιτική του τοποθέτηση είναι η απώλητα σωστή και όλες οι άλλες είναι λαθεμένες, ας προσπαθήσει με επιχειρήματα να μας πείσει και τότε θα ζητήσομε να μας δώσει σταυρωμένο ψηφοδέλτιο, να ψηφίσομε στις επόμενες εκλογές!
Υπάρχει επίσης ο ισχυρισμός ότι μπορεί, να έρθουν οι Σκοπιανοί να καταλάβουν την Ελλάδα και δε φοβούνται την Τουρκία, που έχει καταλάβει τη μισή Κύπρο και διεκδικεί το μισό Αιγαίο, ενώ έχει βλέψεις και στη Δυτική Θράκη. Τόσο κοντάφθαλμα βλέπουν τα πράγματα.
Επίσης θα περίμενε κάποιος ιδιαίτερα από ένα εκπαιδευτικό, έστω και πρώην, να σέβεται και όχι να υποτιμά το συνάνθρωπό του. Αχ Ελλάδα σε λυπάμαι.
Με τιμή Ιωάννης Ξηρουχάκης
Υ.Γ. Η επιστολή αυτή συντάχθηκε γιατί με πνίγει το δίκιο και θέλω να φύγει ένα βάρος από πάνω μου.