Ελπίζω να μην φτάσουμε να μιλάμε κι εμείς ασήμμετρα. Για ασύμμετρη πολιτεία, για ασύμμετρο Δήμο, για ασύμμετρη απειλή και τόσες άλλες φράσεις, λέξεις ή προτάσεις που κοσμούν και εμπλουτίζουν το πολύπλοκο λεξιλόγιό μας.
Ελπίζω να μην χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε τους παραπάνω όρους γιατί θα είναι αργά. Φαίνεται ότι δεν μας αγγίζει τίποτα, δεν παραδειγματιζόμαστε από τα τελευταία γεγονότα, από την ανείπωτη τραγωδία στην Αττική με επίκεντρο το Μάτι και τις όμορφες περιοχές. Φαίνεται ότι μας εκφράζει η αδράνεια και η ολιγωρία.
Ελπίζω να μην υπάρξει ανάγη να σχολιαστεί θετικά ή αρνητικά η επάρκεια του μηχανισμού πολιτικής προστασίας. Ένα πρέπει να να γνωρίζουμε, όση “ασύμμετρη” και αν είναι μια θεομηνία, με τόσους συνανθρώπους μας που άδικα χάθηκαν, οι ευθύνες των κάθε αρμοδίων εμπλεκομένων αρχών και γενικά της πολιτείας ήταν, είναι και θα είναι τεράστιες.
Κάθε καθοδηγματική ετοιμότητα, αγαπητοί μου, όταν παρουσιαστεί το κακό, είναι με επιείκια θλιβερή! Δεν είμαι ρατσιστής. Τα λέω όλα αυτά ή μάλλον τα γράφω, γιατί καθημερινά βλέπω τι γίνεται στο πάρκο του υγειονομικού κέντρου κάτω από το Πανάνειο.
Συνάνθρωποί μας Ρομά έχουν εγκατασταθεί με όλο το νοικοκυριό τους και διαμένουν εκεί. Πέραν της καθαριότητας του χώρου, που του ευεργετικό αεράκι των ημερών καθίσταται μαρτυρικό λόγω της δυσοσμίας για τους περιοίκους, μεταφέροντας διάφορες οσμές, υπάρχει κίνδυνος φωτιάς, αφού οι άνθρωποι αυτοί μαγειρεύουν, τηγανίζουν, χρησιμοποιώντας φιάλες υγραερίου.
Όπως αντιλαμβάνεστε ο κίνδυνος είναι μεγάλος για πυρκαγιά και μάλιστα στο κέντρο της πόλης μας τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα και φυσικά πάρα πολύ επικίνδυνα.
Πριν φτάσουμε λοιπόν να συζητάμε για ταχύτητα ανέμου, για οικόπεδα και οικοπεδοφάγους, πριν δώσουμε την ευκαιρία σ’ έναν Καλαβριώτη να λέει ότι ο Θεός εκδηλώνει την οργή του με διάφορα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα και για άθεους, ας λάβουμε… ας λάβουν οι αρμόδιοι τα μέτρα τους. Σίγουρα οι περισσότεροι συμφωνούμε για την προστασία της ζωής, της ελευθερίας, της περιουσίας, της χαράς.
Είναι τα αυτονόητα, ας ξεκινήσουμε από αυτά. Έχουμε χρέος να το κάνουμε, να το κάνουν οι εμπλεκόμενοι απέναντι στους συνανθρώπους μας που άδικα έχασαν τη ζωή τους αλλά και σ’ αυτή την τελευταία φονική πυρκαγιά, αλλά και στις προηγούμενες φυσικές καταστροφές. Σίγουρα δεν υπάρχουν διαφορές και δεν πρέπει να υπάρχουν σε θέματα πρόληψης και προστασίας σε θέματα που έχουν σχέση με τη ζωή.
Ο Θεός (όχι ο εμπρηστής και τιμωρός) αλλά ο κανονικός Θεός, να βάλει το χέρι του.