– Μα τι πανωλεθρία ήταν αυτή που έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές! είπε η Μαρία η νεοδημοκράτισσα.
– Φταίει η στάση του Τσίπρα, απάντησε η Αναστασία, νεοδημοκράτισσα κι αυτή. Έκανε προεκλογικό αγώνα με χοντροκομμένα και προσβλητικά συνθήματα.
Ήταν υβριστικός και απρεπής ο λόγος του: «Ο Αλή-μπαμπάς είχε μόνο σαράντα κλέφτες», εννοώντας φυσικά ότι ο Μητσοτάκης ηγείται μιας μεγάλης σπείρας από κλέφτες, που κλέβουν τα λεφτά που ανήκουν στον λαό. Πολύ φτηνή κατηγορία. Δεν ντρεπόταν να τα λέει αυτά;
-Όμως δεν είναι μόνο αυτό, συνέχισε την συζήτηση η Μαρία. Το κόμμα του Τσίπρα, όσο κυβερνούσε ο Μητσοτάκης, έβαζε συνεχώς εμπόδια στο έργο της κυβέρνησης. Και ο λαός το καταλάβαινε. Εμπόδια σε κάθε προσπάθεια για ενίσχυση της άμυνας της χώρας μας μπροστά στον τουρκικό κίνδυνο.
Εμπόδια στην εφαρμογή της αξιολόγησης στο Δημόσιο, ενώ είναι εντελώς παράλογο να προάγονται αδιακρίτως όλοι, και οι ανίκανοι και οι τεμπέληδες, σύμφωνα με τα χρόνια υπηρεσίας, χωρίς αξιολόγηση.
Εμπόδια σε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να διορθώσει τα χάλια των ελληνικών πανεπιστημίων, που τα ξεχαρβαλώνουν ανενόχλητοι οι μπαχαλάκηδες… Πώς λοιπόν να συμπαθήσει τον Τσίπρα ο ελληνικός λαός; Μόνο οι μπαχαλάκηδες.
-Μμ… Ο δικός σας ο Μητσοτάκης με το πουκαμισάκι και με ανασκουμπωμένα μανίκια γύριζε χειμωνιάτικα και, μέσα στο κρύο, εκφωνούσε προεκλογικούς λόγους. Ο κρύος… Δεν φοβόταν μην κρυολογήσει; Τι ήθελε να μας παραστήσει; Το παλικαράκι; απάντησε η Χάρις η συριζαία.
-Μα τι σαχλαμάρες λες τώρα εσύ; της είπε θυμωμένη η Μαρία.
-Εξάλλου ο Μητσοτάκης σας, συνέχισε η Χάρις, είναι φίλος των πλουσίων. Παραδεχτείτε το. Για εκείνων τα συμφέροντα εργάζεται υπογείως. Τους καλοπιάνει, τους υποστηρίζει, τους ευκολύνει, ώστε με μεγάλες αναθέσεις και μπίζνες να κερδίζουν εις βάρος του λαού, που δουλεύουν σαν σκλάβοι, για ένα κομμάτι ψωμί. Μεγάλα κέρδη στους πλούσιους, ψίχουλα στους φτωχούς. Αυτό το καταλαβαίνει και η κουτσή Μαρία.
-Αχ, οι συνηθισμένες κατηγορίες των αριστερών… Τις βαρεθήκαμε πια, απάντησε η Μαρία. Κι εμένα Μαρία με λένε, αλλά κουτσή δεν είμαι. Λάθος κάνεις, κυρία μου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φρόντισε για την αύξηση των μισθών των εργαζομένων, για τις συντάξεις, χορηγεί χαμηλότοκα δάνεια στους νέους για απόκτηση κατοικίας… Μέσα βέβαια στα περιορισμένα όρια της σημερινής οικονομίας.
Όλα μελετημένα με προσοχή. Όχι να τάζουμε λαγούς με πετραχήλια, ανεύθυνα, απλώς για να δελεάσουμε το ακροατήριο και να κερδίσουμε ψήφους εξαπατημένων. Ο Μητσοτάκης υπόσχεται ότι θα φροντίσει ακόμη περισσότερο για τους εργαζομένους, όταν το επιτρέψουν οι δυνατότητες της οικονομίας.
-Όσο για τους «πλούσιους» που μας λες- πήρε τον λόγο η Αναστασία – να σε ρωτήσω: Αν συνεχώς υποψιάζεσαι, πολεμάς και κατατρέχεις τους δυνατούς του χρήματος, ποιος θα έρθει να επενδύσει στην χώρα σου; Τους χρειαζόμαστε κι αυτούς, αρκεί να κάνουμε ελέγχους για τυχόν παράνομα κέρδη
. Ο Μητσοτάκης, μετά από τέσσερα χρόνια, κυβερνώντας μόνος, χωρίς ενοχλητικούς κομματικούς συνεταίρους, κατόρθωσε, παρά τις αντιδράσεις του Τσίπρα, να κάνει την Ελλάδα χώρα σεβαστή σε όλους στην οικουμένη, από χώρα περιφρονημένη, όπως την είχε παραδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σέβονται πια όλοι στα συνέδρια τις απόψεις της και τις χειροκροτούν.
Ο Μητσοτάκης έχει γίνει αποδεκτός ως ένας άξιος κυβερνήτης. Και περιβάλλεται από ένα επιτελείο άξιων συνεργατών, ένας από τους οποίους είναι π. χ. ο αεικίνητος και πανταχού παρών υπουργός εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Αντιθέτως ο Τσίπρας είναι επικίνδυνος για την Ελλάδα.
-Αναστασία, πας καλά; Καταλαβαίνεις τι λες; της απάντησε οργισμένη η Χάρις. Και ύστερα θυμωμένη ρώτησε την Ευσεβούλα. Εσύ, Ευσεβία, ποιον υποστηρίζεις;
-Τον Θεό! Αυτός να βάλει το χέρι Του… απάντησε εκείνη τρομαγμένη.
Ο Νικόλας, άντρας της Αναστασίας που καθόταν δίπλα μου, τύπος ευχάριστος, άκουγε τις γυναίκες να τσακώνονται και γελούσε. Μέχρι που δέχτηκε τα πυρά της γυναίκας του.
-Εσύ τι χασκογελάς; Και του κόπηκε το γέλιο.
-Καλέ, «Ειρήνη υμίν». Μονιάστε, συμβούλεψε η Ευσεβούλα, που η ασυμφωνία των φιλενάδων της την στενοχωρούσε.
-Η ώρα πέρασε. Βράδιασε. Πάμε, είπε η Αναστασία.
-Πάμε κι εμείς, είπε η γυναίκα μου.
Οι γυναίκες αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν τελικώς αγαπημένα.
Η επίσκεψη ήταν στο σπίτι της ανύπαντρης Ευσεβούλας.