Οι εσωκομματικές εκλογές αποτελούν αναμφισβήτητα μια πρόοδο στο κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα. Η διαδικασία και η εκλογή νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ μας επιτρέπει να βγάλομε αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα και να διαμορφώσουμε προτάσεις και απόψεις για την πορεία ενός κόμματος, που έχει ευρύτερη κοινωνική αποδοχή παρά το ότι η πολιτική του έκφραση είναι σχετικά μικρή.

Η μεγάλη νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη, το πολιτικό ήθος που επέδειξε κατά την προεκλογική περίοδο, αλλά και η συνολική του πολιτική διαδρομή δείχνουν ότι διαθέτει τα προσόντα για να λειτουργήσει θετικά και να διαμορφωθούν προτάσεις και λύσεις στα δύσκολα νέα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος.

Το γενικό πλαίσιο είναι προσδιορισμένο. Οι βασικές αξίες της σοσιαλδημοκρατίας αποτελούν χρήσιμη παρακαταθήκη. Προφανώς πρέπει να εξειδικευτούν και να προσπαθήσουν όλοι αξιοποιώντας τα σύγχρονα μέσα, ώστε να γίνουν κτήμα της ευρύτερης κοινωνίας.

Ο Θουκυδίδης γράφει ότι ο Περικλής διέθετε δυο μεγάλες αρετές. Ήταν «αδωρότατος» και «κατείχε ελευθέρως το πλήθος». Αδωρότατος, βέβαια, σημαίνει ότι δεν χρηματιζόταν και στη σημερινή γλώσσα δεν έκανε ούτε προσωπικές εξυπηρετήσεις και ρουσφέτια. Γι’ αυτό οι πολίτες ακολουθούσαν οικειοθελώς την άποψή του.

«Κατέχω» σημαίνει έχω στην απόλυτη κατοχή μου, πείθω, εξασφαλίζω τη συναίνεση όλων με την ελεύθερη βούλησή τους. Αυτή τη δύναμη την διέθετε, επειδή το φιλικό του περιβάλλον ήταν ότι λαμπρότερο διέθετε τότε η Αθήνα. Ο χρυσός αιώνας δημιουργήθηκε από  πενήντα περίπου πρόσωπα με αρετή και φρόνηση.

Πέρα επομένως από τις πολιτικές ιδέες για επιτύχει σήμερα η προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανανέωσης του χώρου απαραίτητη είναι η επιλογή των προσώπων και των συνεργατών που θα αναλάβουν υπεύθυνο ρόλο σε γενικό και περιφερειακό επίπεδο. Τα πρόσωπα αυτά δυστυχώς δεν έχουν στο μέτωπο τη σφραγίδα της εντιμότητας. Όμως, πρέπει να διαθέτουν οπωσδήποτε επάρκεια, κοινωνική καταξίωση, αξιοπιστία και κύρος.

Όπως ο ανθρώπινος οργανισμός δεν λειτουργεί μόνο με τον εγκέφαλο, έτσι και το κόμμα πρέπει να αποκτήσει νευρικό σύστημα και μέλη που με τη λειτουργία τους θα υπηρετούν το γενικό καλό. Ο ηγέτης είναι εκείνος που θα συνθέτει και θα αποφασίζει, αλλά θα επωμίζεται και την ευθύνη για τις τελικές αποφάσεις. Δεν αρκεί να έχει καλές προθέσεις, γιατί, όπως έχει ειπωθεί, πολλές φορές οι καλές προθέσεις οδηγούν στην κόλαση.

Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά. Η πορεία του και ο λόγος του χωρίς φτηνό λαϊκισμό πείθουν ότι διαθέτει τις ικανότητες με καιρό και με κόπο να επιτύχει τους στόχους του και να ισορροπήσει το πολιτικό σύστημα, πράγμα που επιθυμεί η μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Καταλήγοντας θα ήθελα να προτείνω ακόμα να διευρυνθεί η εσωκομματική δημοκρατία και να προταχθεί πέρα από την οικονομία η ανάγκη να επιταχυνθεί επιτέλους η απονομή της δικαιοσύνης σε όλα τα επίπεδα. Είναι αδιανόητο σε μια δημοκρατία να μην τελεσιδικούν οι υποθέσεις σε εύλογο χρόνο.

 

* Ο Ζαχαρίας Καραταράκης είναι φιλόλογος