Πάει κι άλλο ένα Μουντιάλ … εκείνο της Μόσχας. Κι «άλλο ένα» ή «ένα άλλο»; Πολύ πιθανό το δεύτερο. Με την ταυτότητα περασμένη στο λαιμό, που έγραφε «ΠΑΤΡΙΣ» (στα ελληνικά, παρακαλώ) και τα κεφάλια των Βενιζέλων εκατέρωθεν, αλωνίσαμε τα γήπεδα της Ρωσίας. Ακόμα και στο Luzhniki Stadium , στον τελικό, ένας βλοσυρός και φαλακρός μπρατσαράς, στο τουρνικέ της θύρας 26, προσπάθησε να μου απαγορεύσει την είσοδο. Όταν, όμως, είδε την καρτέλα με το «ΠΑΤΡΙΣ», μαλάκωσε αμέσως και με ένα πλατύ χαμόγελο, με ρώτησε: Iraklion … Crete? Da, Da… του απάντησα και κατευθύνθηκα προς τα αριθμημένα…
Το Μουντιάλ 2018 είχε αρκετά χαρακτηριστικά που του δίνουν μια μοναδικότητα. Ας αναφέρουμε μερικά απ’ αυτά, χωρίς να είναι και τα μόνα χαρακτηριστικά του. Τα γήπεδα: Μας έκαμαν εντύπωση τα γεμάτα γήπεδα. Μπορεί, λόγω θέσης, η Μόσχα να προσέλκυσε πολλούς Ευρωπαίους, όμως όσοι κι αν είναι, δεν είναι αρκετοί να γεμίσουν όλα αυτά τα μεγάλα και καινούρια γήπεδα. Άρα, η συμμετοχή των Ρώσων φιλάθλων πρέπει να ήταν αποφασιστικής σημασίας
. Επίσης, η τάξη ήταν υποδειγματική. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, όταν για να φτάσει ο θεατής στην είσοδο του γηπέδου έπρεπε να περάσει από 4 ή και 5 ελέγχους, ανάλογους με εκείνους που περνάμε στα αεροδρόμια, όταν ταξιδεύουμε. Ούτε μία κροτίδα, ούτε ένα καπνογόνο. Και όλοι γνωρίζουμε την αδηφάγα μανία του φακού, προκειμένου να αποτυπώσει παρόμοια στιγμιότυπα.
Και εξωγηπεδικά, όμως, η τάξη και η ευπρέπεια πρέπει να είχαν την τιμητική τους. Δεν αναφέρθηκαν συγκρούσεις οπαδών, πριν ή μετά τον αγώνα. Επίσης, από πολύ νωρίς αποκλείστηκαν οι λατινοαμερικανικές ομάδες. Παγκόσμιες πρωταθλήτριες, όπως η Βραζιλία, η Αργεντινή δεν ήταν στην τελική τετράδα. Αν και δεν είναι κανόνας, η πορεία έχει δείξει ότι το κύπελλο κατακτά ομάδα από το ημισφαίριο, όπου διοργανώνεται το Μουντιάλ. Αυτή η έκβαση ίσως να ήταν και η πιο δίκαιη πληρωμή γι’ αυτούς που παίζουν το πιο βρόμικο ποδόσφαιρο· οι λατινοαμερικανοί.
Ειδικά σήμερα, με τις πολλαπλές λήψεις από τις τηλεοπτικές κάμερες, καθώς και με την επανάληψη της φάσης σε αργό γύρισμα, φαίνεται καθαρά, πόσο σκληρό και απάνθρωπο –καμιά φορά- είναι το ποδόσφαιρο. Χτυπήματα ανεπίτρεπτα, τραβήγματα από τη φανέλα, σπρωξίματα, αγκωνιές και ό,τι άλλο αντιαθλητικό, χρησιμοποιούν οι παίκτες για να κερδίσουν τις προσωπικές μονομαχίες τους. Κι αυτό ενισχύεται από την κλασική εντολή των προπονητών: «Αν περάσει η μπάλα … δεν περνάει ο παίκτης».
Ευτυχώς, η κατάσταση ξεκαθάρισε, κάποια στιγμή και μάλλον ενωρίτερα απ’ ό,τι σε άλλες διοργανώσεις. Ίσως, το πιο «καθαρό» παιχνίδι να ήταν εκείνο μεταξύ Σουηδίας και Ελβετίας. Ακόμα και με την προβολή της επανάληψης της φάσης, ήταν δύσκολο να διακρίνει ο μη ειδικός την ύπαρξη παράβασης. Φαίνεται, λοιπόν, σωστή η παρατήρηση, πως όσο πιο ψηλό είναι το βιοτικό και το πολιτιστικό επίπεδο, τόσο πιο καθαρό ποδόσφαιρο παίζεται!!!
Η Διαιτησία… από αυτό το Μουντιάλ, η διαιτησία απέκτησε επίσημα, πλέον, ένα άλλο βοήθημα. Αυτό είναι το σύστημα V.A.R. (video assistant referee). Είναι ο βίντεο βοηθός διαιτητής. Σε ειδικό δωμάτιο υπάρχει διαιτητής με βοηθούς διαιτητές και παρακολουθούν τον αγώνα σε οθόνες από λήψεις με διαφορετικές κάμερες και επικοινωνούν με το διαιτητή στον αγωνιστικό χώρο, όταν χρειάζεται. Το σύστημα V.A.R. επεμβαίνει σε τέσσερις περιπτώσεις: Σε αυτές που αφορούν κάποιο γκολ, που αφορούν πέναλτι, που αφορούν απευθείας κόκκινη κάρτα ή περιπτώσεις λανθασμένης ταυτοποίησης παίκτη από τον διαιτητή.
Στις περιπτώσεις αυτές, ο διαιτητής μπορεί να διακόψει τον αγώνα και να συμβουλευτεί το σύστημα V.A.R. ξαναβλέποντας σε οθόνη τη φάση, έχοντας και τη γνώμη των συναδέλφων του από το δωμάτιο των βίντεο. Όμως, την τελική απόφαση την έχει πάντα ο διαιτητής του αγώνα. Με αυτόν τον τρόπο, οι αποφάσεις στους αγώνες γίνονται πιο αντικειμενικές. Και στο Μουντιάλ αυτό, κάποιοι διαιτητές άλλαξαν την απόφασή τους με τη χρήση του V.A.R. Επίσης, το άθλημα απέκτησε ένα νέο σήμα
. Είναι το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο (δηλ. το σχήμα της οθόνης), που κάνει ο διαιτητής με τους δείκτες των δύο χεριών του, για να δηλώσει ότι θέλει να ξαναδεί τη φάση. Αντίθετα, αν κάποιος παίκτης υποδείξει στον διαιτητή τη χρήση του V.A.R. κάνοντας το σχήμα του παραλληλόγραμμου, παίρνει κίτρινη κάρτα!!! Με το σύστημα αυτό, ο διαιτητής δεν μπορεί να μεροληπτήσει για … δεύτερη φορά, αφού με το να καταγράφονται οι φάσεις και μάλιστα από πολλές οπτικές γωνίες, θα εκτεθεί στα μάτια των συναδέλφων του, των ειδικών του αθλήματος και των φιλάθλων!!!
Στην Αγγλία ισχύει η φράση: «Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς», φράση που δείχνει ότι ο θεσμός της βασιλείας, που είναι τόσο αγαπητός στη χώρα αυτή, έχει συνέχεια.
Το ίδιο και στο ποδόσφαιρο. Με το να έχουν περάσει τα τριάντα οι μεγάλοι και πολυβραβευμένοι ποδοσφαιριστές Μέσι, Ρονάλντο κ.α. και έχοντας αποκλειστεί σχετικά νωρίς οι εθνικές ομάδες στις οποίες μετείχαν, ο φίλαθλος κόσμος ψάχνει απεγνωσμένα για νέους, φρέσκους αντικαταστάτες τους. Ψάχνει για καινούργια είδωλα. Θα είναι ο Μόντριτς, ο Μπαπέ, ο Αζάρ…; Ποιος ξέρει…