Το σημερινό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από ακραίες συνθήκες οικονομικών και φορολογικών επιβαρύνσεων, που λειτουργούν ανασταλτικά στον χώρο της μικρής παραγωγής (μικροεισοδηματίες), οδηγώντας σε δύο τρόπους διαχείρισης του προβλήματος: την  αναζήτηση διάθεσης προϊόντων χωρίς παραστατικά (μαύρα) ή την εγκατάλειψη σημαντικών αγροτεμαχίων , που η εκμετάλλευσή τους κρίνεται ασύμφορη. Και οι δύο περιπτώσεις είναι υπαρκτές και έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της αγροτικής παραγωγής, ζημιώνοντας την εθνική οικονομία.

Ο σημερινός αγρότης αντιμετωπίζει πέραν των παραπάνω και πολλά άλλα προβλήματα, όπως το υπερ- βολικό κόστος των γεωργικών σκευασμάτων για φυτοπροστασία, λίπανση κ.λπ. Επίσης, σημαντικός παράγοντας αβεβαιότητας τα τελευταία χρόνια είναι η μεταβολή των καιρικών συνθηκών, με φαινόμενα ανομβρίας, ξηροθερμικά φαινόμενα κ.λπ., που οδηγούν σε μερική ή  πλήρη αφορία.   Απ’ την άλλη, θετικό γεγονός για το αγροτικό ζήτημα είναι ότι προσφέρονται σημαντικές ευκαιρίες για τη χρηματοδότηση των αγροτών μέσα από προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων (σχέδια βελτίωσης, ΟΕΦ, LEADER κ.ά.). Οι κατάλληλες επενδύσεις στις πάγιες εγκαταστάσεις των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και οι σύγχρονες σωστές πρακτικές στο στάδιο παραγωγής και επεξεργασίας των προϊόντων μπορούν να τους δώσουν υπεραξία και καλύτερη πρόσβαση στις αγορές.

Στις σημερινές συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας ο αγρότης πρέπει να μπορεί να παίρνει αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με όλα τα παραπάνω. Για την, κατά το δυνατό, αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών αλλά και τη βέλτιστη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που προσφέρονται, επιβάλλεται η καλύτερη δυνατή συνεργασία μεταξύ των αγροτικών οργανώσεων  και η ενεργή συμμετοχή των αγροτών είτε σε ομάδες παραγωγών είτε σε αγροτικούς συνεταιρισμούς.

Η μεμονωμένη, ξεχωριστή, ατομική δραστηριότητα δεν εξυπηρετεί τα άμεσα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτικών εκματαλλεύσεων και σε κάθε περίπτωση στο παγκόσμιο περιβάλλον δεν έχει μέλλον. Η εξάλειψη των κακώς κειμένων και των επιζήμιων πρακτικών του παρελθόντος περνά μέσα από τον ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟ.

Τον συνεργατισμό όμως εκείνο που μπορεί να αποβάλλει τα όποια αρνητικά φαινόμενα του πιο πρόσφατου παρελθόντος, να αξιοποιήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό τα θετικά και να εκσυγχρονιστεί. Αυτό ακριβώς επιχειρούμε με την ίδρυση και έναρξη λειτουργίας μια νέας ΑΕΣ στον νομό Ηρακλείου.

*Ο Γιάννης Κυπριωτάκης ειναι  πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Επισκοπής