Κλείνοντας τους δέκτες της τηλεόρασης, μετά το συλλαλητήριο στην Αθήνα για το Μακεδονικό, όταν οι δρόμοι άδειασαν και τα φώτα έσβησαν, απέμεινε μέσα στην ελληνική ψυχή μια γλυκιά ανακούφιση, ανακούφιση και πεποίθηση μαζί, ότι τίποτα δε έχει χαθεί τελικά, ότι τίποτα δε χάθηκε ποτέ, απ’ αυτή την άσβεστη φλόγα που σιγοκαίει πάντα στην καρδιά του Έλληνα.
Χιλιάδες κόσμου από κάθε άκρη της Ελλάδας, η ελληνική ομογένεια του εξωτερικού, άνθρωποι κάθε ηλικίας, ένωσαν τις φωνές τους σε μία, για να βροντοφωνάξουν υπέρ της εθνικής μας ακεραιότητας και κυριαρχίας. Μία φωνή καταπέλτης στην κακοπροαίρετη συντεταγμένη προσπάθεια κατακερματισμού και κατακρήμνισης των ιστορικών πεπραγμένων της χώρας μας. Ένα μήνυμα σύμπνοιας, απάντηση σε κάθε αμφισβήτηση της εθνικής μας ενότητας.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα αναπτύχθηκε η άστοχη ψευδαίσθηση πως οι σύγχρονοι Έλληνες δεν έχουν τίποτα πλέον να επιδείξουν πέρα από το να μνημονεύουν τους αρχαίους προγόνους τους ή να εξαίρουν τα παρελθόντα πολιτισμικά και ιστορικά επιτεύγματα των προηγουμένων γενεών. Ακόμη θεωρήθηκε πως η πρόσκαιρη δυσμενής οικονομική συγκυρία και οι συνέπειες τής κοινωνικοπολιτικής κρίσης που αυτή επέβαλε, έπληξαν ανεπανόρθωτα και αδρανοποίησαν την ελληνική συνείδηση.
Τελικά όμως κυριάρχησε η ευτυχής διαπίστωση ότι, όπως άλλωστε έχει αποδείξει η μακραίωνη ιστορία αυτού του τόπου, το σθένος της ελληνικής ψυχής δε στερεύει ποτέ και ότι το συλλογικό αίσθημα των Ελλήνων αναβιώνει όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Μέσα στην ομίχλη των καιρών, φέγγει ακόμη το φως της ελπίδας. Είναι το άσβεστο φως του ελληνικού πνεύματος που ξεπηδά από το βάθος των αιώνων και αγγίζει το άπειρο. Όλοι οι Έλληνες δεν ξεχνάμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε.
Όλοι μαζί ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, κοινωνικών ή οικονομικών αποστάσεων, οφείλουμε μπροστά στη νέα δυσμενή συγκυρία να προασπιστούμε επάξια τα δικαιώματα και τα κεκτημένα της πατρίδας μας, να διαφυλάξουμε την ταυτότητά μας, να εξασφαλίσουμε τη συνέχιση της ιστορίας και της εθνικής μας υπόστασης, μέσα φυσικά στο πλαίσιο της ειρηνικής συνύπαρξης και της υγιούς αλληλεπίδρασης με τους γείτονες λαούς. Και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο ενωμένοι, καθώς προτρέπει και το αναμφίβολα επιβεβαιωμένο αρχαίο ρητό « Η ισχύς εν τη ενώσει».
*Η Κυριακή Παπαγεωργίου του Μηνά είναι ειδικευόμενη ιατρός Γενικής Χειρουργικής ΠΑ.Γ.Ν.Η.