Στο προηγούμενο άρθρο μας (βλέπε «Πατρίς» 28.3.24) εξετάσαμε την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης το 2022 σε σχέση με το 1992 σε 23 από τα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. για τα οποία υπήρχαν στοιχεία και για τα δύο έτη, ανάμεσα στα οποία είναι και η Ελλάδα.
Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης εκείνων που γεννήθηκαν το 2022 σε σχέση εκείνους που γεννήθηκαν το 1992 στις περιφέρειες να ζήσουν τα παιδιά που γεννιούνται ένα συγκεκριμένο χρόνο.
Τα στοιχεία που χρησιμοποιούμε είναι από τη βάση δεδομένων της Eurostat.
Στην 1η στήλη του Πίνακα 1 δίνεται το προσδόκιμο επιβίωσης των αρρένων που γεννήθηκαν στις περιφέρειες και στο Σύνολο Χώρας το έτος 1992, στη 2η το 2022 και στη 3η την αύξησή του. Στις στήλες του Πίνακα 2 δίνονται τα αντίστοιχα στοιχεία για τις θήλεις.
Από τις συγκρίσεις που έγιναν ανάμεσα στους δύο Πίνακες προκύπτουν τα ακόλουθα σε ό,τι αφορά το ύψος του προσδόκιμου επιβίωση;:
– ΣΤΟΥΣ ΑΡΡΕΝΕΣ το 1992 το υψηλότερο είχε η Πελοπόννησος και το χαμηλότερο η Ανατολική Μακεδονία & Θράκη, διαφορά 4 έτη. Το 2022 το υψηλότερο είχε η Ήπειρος και το χαμηλότερο πάλι η Ανατολική Μακεδονία & Θράκη, διαφορά 327 έτη. Τη μεγαλύτερη αύξηση το 2022 σε σχέση με το 1992 είχε η Ήπειρος, 5,6 έτη και τη μικρότερη η Πελοπόννησος 1,7 έτη. Ανάμεσα στις 13 περιφέρειες, η Κρήτη το 1992 κατείχε την 2η θέση και το 2022 τη 4η.
– ΣΤΙΣ ΘΗΛΕΙΣ το 1992 το υψηλότερο είχε η Ήπειρος και το χαμηλότερο η Ανατολική Μακεδονία & Θράκη, διαφορά 2,8 έτη. Το 2022 το υψηλότερο είχε πάλι η Ήπειρος και το χαμηλότερο πάλι η Ανατολική Μακεδονία & Θράκη, διαφορά 3,2 έτη. Ανάμεσα στις 13 περιφέρειες η Κρήτη το 1992 κατείχε την 4η θέση και το 2022 την 3η.
-Η διαφορά στο προσδόκιμο επιβίωσης θηλέων-αρρένων το 1992 ήταν μεγαλύτερη στην Ήπειρο (6,6 έτη) και μικρότερη στα Ιόνια Νησιά (4,1 έτη). Τον 2022 ήταν μεγαλύτερη στη Δυτική Μακεδονία (6,1 έτη) και μικρότερη στο Νότιο Αιγαίο (4,6 έτη). Στην Κρήτη η διαφορά θηλέων-αρρένων το 1992 ήταν 4,2 έτη και το 2022 5,8 έτη.
-Σε 9 περιφέρειες διαφορά στο προσδόκιμο επιβίωσης θηλέων-αρρένων το 2022 ήταν μεγαλύτερη από εκείνη το 1992 και σε 4 μικρότερη.
Οι παράγοντες στους οποίους οφείλονται οι μεγάλες διαφορές στο προσδόκιμο επιβίωσης και στην αύξησή του ανάμεσα στις περιφέρειες της χώρας πρέπει να διερευνηθούν από ειδικούς.
Όπως σημειώναμε στο προηγούμενο άρθρο, γενικότερα η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης οφείλεται στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου, στην πρόοδο που έχει σημειωθεί στην έγκαιρη διάγνωση των ασθενειών και καθώς στην παρασκευή και διαθεσιμότητα των κατάλληλων φαρμάκων για την αντιμετώπισή τους (πρόσφατο παράδειγμα εκείνα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού).
*Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ