Με την αρχή κάθε νέου χρόνου, όλοι, πολίτες και πολιτικά κόμματα, κάνουν ευχές για ό,τι καλύτερο σε όλους, έχοντας στραμμένο το βλέμμα και στον εαυτό τους. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, για την ώρα ασχολούνται με την επιλογή του νέου Προέδρου της χώρας, η οποία αναμφίβολα θα επηρεάσει, επί του παρόντος, τις σχέσεις του με τα άλλα κόμματα και σε βάθος χρόνου το απώτερο μέλλον της παράταξης.

Κάνοντας  έναν γρήγορο απολογισμό του έως τώρα κυβερνητικού έργου, ειδικά της δεύτερης θητείας της, εκεί μέσα μάλλον δεν θα πρέπει να αισθάνονται και πολύ ευχαριστημένοι, δεδομένου ότι οι περισσότεροι στόχοι που είχαν θέσει και  εξαγγείλει χρόνια πριν, δεν έχουν επιτευχθεί.

Η ομολογουμένως επιτυχής διαχείριση συγκεκριμένων κρίσεων (μαζική εισβολή λαθρομεταναστών στον Έβρο, πανδημία κορονοϊού) στην πρώτη θητεία ανήκουν πλέον στο παρελθόν, αλλά πρόσφερε στην εν λόγω παράταξη το εντυπωσιακό 41% στην τελευταία  εκλογική αναμέτρηση.

Αλλά τότε άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση! Αντί να προχωρήσει αταλάντευτα η κυβέρνηση για να κάνει πραγματικότητα το πρόγραμμά της και τις απαιτήσεις των πολιτών, επαναπαύτηκε στην παντοδυναμία της, μέχρις ότου είδε το ποσοστό  30% των δημοσκοπήσεων με το οποίο οι πολίτες της έστειλαν το μήνυμα απογοήτευσης να έρχεται καταπάνω της.

Τώρα λοιπόν, η κυβέρνηση οφείλει να ξεπεράσει το επικίνδυνο αυτό όριο, αλλά όχι και να ξεχάσει. Δυστυχώς στο χρονικό διάστημα της δεύτερης θητείας της, για ανεξήγητο λόγο, δεν δείχνει σημάδια αναστροφής του ήδη διαμορφωμένου πολιτικού κλίματος, προσκομίζοντας συνεχώς τη δικαιολογία ότι μέχρι τις επόμενες εκλογές υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να αναστραφεί η σημερινή, απογοητευτική  δημοσκοπικά, κατάσταση.

Κρίσιμο εδώ είναι το ερώτημα ποιοι συγκεκριμένα την εγκατέλειψαν και κυρίως  που κατευθύνθηκαν για τους δικούς τους λόγους. Απέναντί της, για την ώρα, έχει το ανερχόμενο με φιλοδοξία ΠΑΣΟΚ, κι από εκεί και πέρα την κονιορτοποίηση της πάλαι ποτέ  αποκαλούμενης αριστεράς.

Όμως, για το κυβερνητικό στρατόπεδο, άλλα έχουν σημασία επί του παρόντος. Να φέρει σε πέρας τις καθημερινές προσδοκίες και αγωνίες των πολιτών. Αν λάβουμε υπ’ όψιν τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, παρατηρούμε ότι οι περισσότεροι κρίνουν τα πεπραγμένα της  αρνητικά και ίσως τα πράγματα θα ήταν απείρως χειρότερα αν υπήρχε ικανή, στιβαρή και σοβαρή αντιπολίτευση.

Η πολιτική που ακολουθεί στα εθνικά ζητήματα ήδη έχουν αρχίσει να ενοχλούν μεγάλο ποσοστό πολιτών, αλλά  και δικών της ψηφοφόρων. Οι επιπόλαιες και ανίκανες δικαιολογίες που προσάπτει συνεχώς στο δημόσιο λόγο της, μάλλον χειροτερεύει την κατάσταση, παρά δίνει επαρκείς και τεκμηριωμένες εξηγήσεις.

Κι ας αφήσουμε στην άκρη τα όσα της προσάπτουν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί, παρά το γεγονός ότι ίσως εκείνοι γνωρίζουν κάτι παραπάνω. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών, πόρω απέχει από εκείνο που αναφέρει η κυβέρνηση. Κάποιο ευρωπαϊκοί δείκτες  που κατά καιρούς έρχονται στην επικαιρότητα, την διαψεύδουν πανηγυρικά και ποικιλοτρόπως!

Δεν κατάφερε να πατάξει την ακρίβεια, η υπό διαμόρφωση κατάσταση της υγείας ακόμα βρίσκεται μακρυά από την ιδανική, στο τραπεζιτικό σύστημα επικρατεί  ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, οι καθυστερήσεις απονομής δικαιοσύνης εμποδίζουν νέες επενδύσεις, στο χώρο του ίντερνετ ίδια και απαράλλαχτη κατάσταση με απίθανα αργές αλλά ακριβές ταχύτητες συγκριτικά με άλλες χώρες,  η διαφθορά και η διάχυτη αυθαιρεσία  έχουν σταματήσει πλέον να εντυπωσιάζουν, και τόσα άλλα που αναφέρονται συνεχώς και δεν χρήζουν επανάληψης.

Πού βρίσκονται λοιπόν οι περίφημες και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε επανειλημμένα η κυβέρνηση; Η απάντηση είναι ότι ουδείς γνωρίζει! Και το χειρότερο όλων είναι ότι δείχνει να μην απασχολεί και τους κυβερνώντες. Για μερικούς, ένας ανασχηματισμός ίσως έδινε κάποια διέξοδο στο  σημείο όπου βρίσκεται τώρα.

Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αλλά η ικανότητα και κυρίως η θέληση να κάνουν κάποια εκσυγχρονιστικά βήματα στο μέλλον, ώστε αφενός να κερδίσουν τους χαμένους ψηφοφόρους τους αλλά και να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια στη χώρα! Το 2027, με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να φαντάζει πολύ μακρυά, αλλά πιθανώς και πολύ κοντύτερα!

Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι διευθυντής Χειρουργικής – συγγραφέας