Φαινομενικά όλα ξεκίνησαν με την τελευταία δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά στην πραγματικότητα πολύ νωρίτερα. Ο λόγος για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα και με το φόβο να πάρουν απειλητικές διαστάσεις, στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αναμονή του αποτελέσματος της δίκης και των ποινών θα επιβληθούν στους κατηγορούμενους βουλευτές του γνωστού πολιτικού σχηματισμού, έδωσε το έναυσμα για την συνέχιση των ενδοκομματικών συγκρούσεων αλλά σε άλλο επίπεδο, ετούτη τη φορά.
Οι αποκαλύψεις του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης κ. Κοντονή, για όσα διημείφθησαν τις τελευταίες μέρες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τάραξαν έτι περαιτέρω τα ήδη τρικυμισμένα και θολά νερά του. Ήρθαν να προστεθούν σε όσα αποκαλύφτηκαν και όλοι μάθαμε τον χρόνο που πέρασε από την απώλεια της εξουσίας από το κόμμα της… αριστεράς (κατά δήλωσή του, φυσικά). Ακολούθησαν, λίγο μετά, οι δηλώσεις του κ. Παρασκευόπουλου, έστω και τροποποιημένες, οι οποίες προσπάθησαν να εξομαλύνουν τα πράγματα αλλά το κακό είχε ήδη γίνει σε μια εποχή κατά την οποία η αξιωματική αντιπολίτευση διάγει μια από τις χειρότερες, ιστορικά, περιόδους της.
Για να εστιασθούμε περισσότερο, και για απλή υπενθύμιση, το κόμμα αυτό πριν εγκαταλείψει την εξουσία της χώρας, τροποποίησε τον ποινικό κώδικα δίνοντας σήμερα την ευκαιρία στα μέλη τη Χρυσής Αυγής να πέσουν κυριολεκτικά στα μαλακά, παρά τη σοβαρότητα των αδικημάτων για τα οποία κατηγορούνται. Δεν είναι επακριβώς γνωστό γιατί προέβησαν, πριν δεκαπέντε περίπου μήνες, σε αυτήν την αλλαγή των υφιστάμενων νόμων εκείνα τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί διατείνονται ότι στην ουσία επιθυμούσαν να καλύψουν τα νώτα τους από πιθανές μελλοντικές κατηγορίες για όσα τρανταχτά γεγονότα έγιναν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής στους και για τα οποία, σύμφωνα με τις υφιστάμενες αποκαλύψεις, ενοχοποιούνται αρκετά στελέχη του, στα οποία κατ’ εξοχήν περιλαμβάνονται και οι απώλειες ανθρώπινων ζωών στο Μάτι, κάτι το οποίο, για να είμαστε ειλικρινείς, και άλλοι πριν από αυτούς εφάρμοσαν πριν αποχωρήσουν από την εξουσία και μάλιστα με εξασφαλισμένη επιτυχία. Όλα αυτά τα γεγονότα και όσα προηγήθηκαν το χρόνο που πέρασε, οδήγησαν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε απέραντες δημοσκοπικές ξέρες, χωρίς να διαφαίνεται ίχνος βελτίωσης.
Η ευκολότερη, αλλά και χειρότερη επιλογή, σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο πρόεδρος να κλειστεί στα δωμάτια και τα γραφεία του, να οργανώνει πειθαρχικά όργανα τιμωρώντας και διαγράφοντας, να δρομολογεί τους χειροκροτητές και απολογητές των πεπραγμένων του, τους συγγενείς του και όλους αυτούς που βρίσκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο άμεσο περιβάλλον του, τότε και τώρα, κάτι το οποίο και έκανε χωρίς ιδιαίτερη περίσκεψη και ο νυν.
Όμως, ιστορικά, ούτε οι απειλές, ούτε οι διαγραφές στελεχών, ούτε άλλες παρεμφερείς ενέργειες οδήγησαν τα ρημαγμένα κόμματα σε κάποια ελπιδοφόρα και καρποφόρα γη. Κι’ αν εστιασθούμε στο κόμμα αυτό, η διακυβέρνηση της χώρας για το διάστημα 2015-2019, άφησε πίσω της πολλά ερωτηματικά, αναρίθμητους ψιθύρους, απύθμενες κατηγορίες. Όμως, κάποια στιγμή όλα συσσωρεύονται και αναγκαστικά βγαίνουν στην επιφάνεια. Ο χρόνος που πέρασε ήταν από κάθε πλευρά πλουσιότατος σε τέτοια φαινόμενα, μια κατάσταση απερίγραπτη που διατηρεί και τα ποσοστά του σε τόσο χαμηλά επίπεδα, και μάλιστα για συνεχόμενο χρονικό διάστημα, χωρίς διαφαινόμενη ανάκαμψη.
Η ρήση του Μενάνδρου «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται», έχει και εδώ την πιστή εφαρμογή της. Στο εσωτερικό του κόμματος επικρατούν πολλές τάσεις, σημείο ελπιδοφόρο για κάποιους, με έμμεση αμφισβήτηση του προέδρου του. O λατινικός χαρακτηρισμός «primus inter pares» του έχοντος βρεττανική νοοτροπία Ευκλείδη Τσακαλώτου, έχει απόλυτη εφαρμογή και εδώ. Και σε απλά ελληνικά, ο πρόεδρος είναι πρώτος μεταξύ ίσων, το οποίο μεθερμηνευόμενο σημαίνει ότι απλώς δεν του αναγνωρίζει την πρωτοκαθεδρία!
Η ασυνήθιστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η αξιωματική αντιπολίτευση, μπορεί να μην υπαινίσσεται ραγδαίες εξελίξεις, αλλά σίγουρα πολλά πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους. Στο εσωτερικό, παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα σοφές και έμπειρες φωνές, όπως εκείνη του Νίκου Φίλη, για παράδειγμα, οι οποίες πρέπει να εισακουστούν. Κι’ όλα αυτά τη στιγμή που η χώρα έχει απέναντί της τα σοβαρότατα εθνικά προβλήματα και εκείνα φυσικά της οικτρής υγειονομικής και οικονομικής κατάστασης, λόγω της γνωστής πανδημίας του κορονοϊού, και χρειάζεται όσο τίποτα άλλο τον έλεγχο, τη γνώμη, τη στήριξη και τη βοήθεια από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τα εσωτερικά προβλήματα κάθε κόμματος που βρίσκεται στην αντιπολίτευση, δεν αφορούν τους άλλους έξω απ’ αυτό. Εκείνους τους αφορά ο έλεγχος της εξουσίας και η διόρθωση των διαφόρων δυσλειτουργιών που θα έρχονται στην επιφάνεια. Και σε αυτό η κυβέρνηση φρόντισε, τουλάχιστον ως τώρα, και δεν μας άφησε «παραπονούμενους» σε κάποια σοβαρά θέματα!