Οι πρόσφατες απαράδεκτες επώδυνες καταστάσεις, τραγωδίες καλύτερα, που έλαβαν χώρα στη δυτική Αττική, δεν αφήνουν κανέναν άνθρωπο ασυγκίνητο. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε με την πληθώρα των κοινωνικών και ζωτικής φύσεως προβλημάτων που δημιούργησε πέραν βεβαίως των νεκρών συνανθρώπων μας, μέσα στον ευρύτερο χώρο της Αττικής και μάλιστα τον εικοστό πρώτο αιώνα.
Αλλά μήπως είναι το μοναδικό, άραγε; Απλώς αυτή τη φορά, ετούτο ήρθε στην επικαιρότητα. Μόλις χαμηλώσουν τα φώτα της συγκεκριμένης απαράδεκτης κατάστασης, κάποια άλλα θα πάρουν τη θέση του θρήνου και της απελπισίας. Ταξιδεύοντας στην ελλαδική επικράτεια γίνεσαι, δυστυχώς, μάρτυρας πολλών παρεμφερών καταστάσεων που ευθύνονται αποκλειστικώς οι προηγηθείσες κατά κύριο λόγο κυβερνήσεις της χώρας μας, χωρίς καμία, μα απολύτως καμία, δικαιολογία. Πληθώρα και σωρός αστοχιών, ανακολουθιών, εδώ κι εκεί, και απαράδεκτων καθυστερήσεων αλλού!
Πρόσφατα βρέθηκα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, τα Τρίκαλα. Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που συζητούνται ευρέως στην κοινωνία εκεί, είναι η περιβόητη υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Είναι μια υπόθεση η οποία όπως φαίνεται, μπήκε κάποιες δεκαετίες πριν μάλλον σε λάθος βάση, και η οποία ταλανίζει τον ευρύτερο χώρο της Θεσσαλίας, και κυρίως των κατοίκων του μεγάλου κάμπου, χωρίς να μπορεί κάποιος να δώσει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αλλά ούτε καλά-καλά να μπορεί να εγγυηθεί ότι το έργο κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί!
Πάνω από τρείς δεκαετίες τώρα, σημαίνει ότι κανένας πολιτικός δεν είναι υπεύθυνος, απλώς ο ένας μεταθέτει το πρόβλημα στον άλλον, τον επόμενο και η αλυσίδα τελικά καλά κρατεί! Στο πέρασμα όμως του ανίκανου ετούτου χρόνου, αρκετοί ήταν εκείνοι που έχτισαν τις καριέρες τους είτε από τη μία πλευρά των υποστηρικτών του, είτε από την άλλη, εκείνη δηλαδή των πολέμιων του περισπούδαστου έργου.
Πολιτικοί σε όλες τις διαβαθμίσεις και βαθμίδες, από του απλού κοινοτάρχη έως του βουλευτή και του υπουργού, όλων των γνωστών πολιτικών σχηματισμών που μεγαλούργησαν πολιτικά στο χώρο της αερολογίας όλα αυτά τα χρόνια! Και σήμερα φτάσαμε στο σημείο εκείνο όπου ούτε εκτροπή του νερού έχουμε, ούτε κάποιο άλλο εναλλακτικό που να συνέβαλε στη λύση του αρδευτικού προβλήματος του Θεσσαλικού κάμπου, που είναι το μακροχρόνιο ζητούμενο αλλά και οξύ στις μέρες μας. Για το έργο αυτό, διατυπώθηκαν αρκετές θεωρίες, έγιναν συζητήσεις, γράφτηκαν αρκετά, με σκοπό πάντοτε την υπερίσχυση της μιας ή της άλλης θεωρίας και άποψης για την άρδευση του κάμπου.
Εάν όμως, η όλη προσπάθεια γινόταν εδώ και πολλές δεκαετίες, έστω σε διάστημα πέντε ή δέκα ετών από το ξεκίνημά του, τώρα θα μπορούσαμε να δούμε απτά αποτελέσματα από την εκτροπή του Αχελώου. Ενώ τώρα; Απλώς ειρωνείες και πάλι μόνο ειρωνείες για τους πολιτικούς όλων των κομμάτων! Δεν είμαστε ειδικοί να τεκμηριώσουμε άποψη εάν αυτό χρειαζόταν ή όχι! Αυτό είναι δουλειά άλλων, οι οποίοι όμως δεν έκαναν όσα και όταν έπρεπε, κι έτσι το έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ
. Τι έγινε λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια; Που βρισκόταν το Συμβούλιο της Επικρατείας τόσο καιρό, που βρίσκονταν οι αρμόδιοι, ανίκανοι τελικά, υπουργοί και πως διαχειρίστηκαν την κατάσταση, κι ένα σωρό άλλα ερωτήματα που πλανώνται στον μολυσμένο από την πολιτική αερολογία αέρα! Τι έκανε η ευρωπαϊκή κοινότητα για ένα έργο τόσο απαιτητικό, και στο οποίο δαπανήθηκαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ, βλέποντας τις μακροχρόνιες αστοχίες, απραξίες και ανικανότητες των πολιτικών μας; Υπάρχει λοιπόν σχέδιο για τη λύση του προβλήματος της άρδευσης της Θεσσαλίας;
Πρόσφατα έγιναν κάποιες εξαγγελίες, αλλά η αντίδραση των κατοίκων ήταν η ίδια! Τόσα χρόνια ανικανότητας δεν είναι ικανά να συνεπάρουν ούτε και να συγκινήσουν τους υποψιασμένους καμπίσιους κατοίκους που βρίσκονται σε αδιέξοδο τα τελευταία χρόνια. Ίσως όμως σήμερα να μην είναι και τόσο πρόσφορο το έδαφος για να χτιστούν καινούργιες πολιτικές καριέρες στις πλάτες των πολιτών. Γιατί η χώρα πλήρωσε και πληρώνει ακόμα πολλά από τις συγκεκριμένες μακροχρόνιες ανίκανες πολιτικές που οδήγησαν εκεί, στην πλήρη δηλαδή κατάρρευση της οικονομίας της χώρας. Οψόμεθα, βεβαίως! Κι εμείς, εδώ, αλλά κυρίως οι κάτοικοι της Θεσσαλίας!