Είναι μια πολιτική προεκλογική τακτική των ελληνικών κομμάτων όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση, λίγο πριν από τις επικείμενες εκλογές, η παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος που θα ασκήσουν τις πρώτες 100 ημέρες μόλις αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας.

Είναι επίσης επιβεβαιωμένη πολιτική τακτική τα κόμματα μόλις κερδίσουν τις εκλογές και ανέλθουν στην εξουσία να εμφανίζονται «ζαλισμένα» από την επιτυχία, να αφήνουν τον καιρό να περνάει αρκετά και να ξεκινούν με καθυστέρηση τα σχέδιά τους για το μέλλον του τόπου.

Είναι η πρώτη φορά ύστερα από πάρα πολλά χρόνια που οι πρώτες 100 ημέρες της νέας κυβέρνησης αποκτούν το πραγματικό τους νόημα.

Είναι βέβαιο ότι για να συμβεί αυτό, πολύ καιρό πριν τις εκλογές είχε γίνει η απαραίτητη προετοιμασία, σχετικά με τις προτεραιότητες των πολιτικών επιλογών τους, έχοντας έτοιμα τα συγκεκριμένα νομοσχέδια. Πριν ακόμη συμπληρωθούν οι 100 ημέρες θητείας για τη νέα κυβέρνηση υπάρχει μια βασική αίσθηση στην κοινή γνώμη, ότι η χώρα βαδίζει σταθερά στον δρόμο της ανάπτυξης.

Οι πολίτες κουράστηκαν από τους διχαστικούς λόγους του παρελθόντος, τα «πειράματα με τους τυχοδιωκτισμούς στην οικονομία και επιζητούν πολιτικές με ρεαλισμό, σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Εννοείται ότι μια χώρα και πολύ περισσότερο η Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε 100 ημέρες. Εκείνο όμως που δίνει αισιοδοξία στους περισσότερους Έλληνες είναι τα παρακάτω ξεκάθαρα δείγματα γραφής που παρουσιάζει η νέα κυβέρνηση στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα, για τον τρόπο που φιλοδοξεί  να κτίσει τη νέα Ελλάδα.

  • Η ελάφρυνση των φορολογικών βαροον των πολιτών και κυρίως των επιχειρήσεων, για τη δημιουργία ενός νέου φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος στη χώρα.
  • Η εφαρμογή της ψηφιακής τεχνολογίας και η κατάργηση της γραφειοκρατίας στο Δημόσιο, για την αλλαγή της σχέσης του πολίτη με το κράτος.
  • Η αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών, με την πάταξη της ανομίας και των προκλητικών περιστατικών των Εξαρχείων, της μαφίας των φυλακών κι άλλα.
  • Η αύξηση του κατώτατου μισθού εργαζομένων και συνταξιούχων στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης.
  • Η επικαιροποίηση-εκσυγχρονισμός του νόμου για την Πολιτική Προστασία.
  • Η αποφασιστικότητα για την ενεργοποίηση εφαρμογής του αντικαπνιστικού νόμου και η ψήφιση της βελτίωσής του.
  • Η αποτελεσματική παρέμβαση για τη διάσωση της ΔΕΗ με εφαρμογή των μέτρων που δεν θα προκαλέσουν αυξήσεις στα τιμολόγια για τους καταναλωτές.
  • Όσον αφορά την καταπολέμηση του παραεμπορίου και της παραβατικότητας, οι πρώτες ενέργειες κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, με την προϋπόθεση ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΛ.ΑΣ. και της Δημοτικής Αστυνομίας.
  • Το μόνο πρόβλημα που παρουσιάζει αδυναμία στην αντιμετώπισή του είναι το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα. Η κρίση στη Συρία και οι εξελίξεις που προέκυψαν από την εισβολή της Τουρκίας εκεί και οι γεωπολιτικές ακροβασίες των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο Μεσανατολικό «παιχνίδι» των τελευταίων ημερών, ξεπέρασαν τις προβλέψεις και τις δυνατότητες ελέγχου της ελληνικής κυβερνητικής πολιτικής στο μεταναστευτικό.
  • Να υπάρξει επιτέλους ένα αποφασιστικό ευρωπαϊκό σχέδιο διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, με μια δυναμική παρέμβαση της Ευρώπης η οποία θα γίνει σεβαστή από όλους, εχθρούς και φίλους, στη Δύση και στην Ανατολή.
  • Όλα τα παραπάνω δεν είναι εύκολο να συμβούν, να προχωρήσουν και να υλοποιηθούν, γιατί ενοχλούν μικροσυντεχνίες και μεγαλοσυμφέροντα. Αλλά οι πρώτες κινήσεις στις πρώτες 100 ημέρες διακυβέρνησης δείχνουν ότι υπάρχει πολιτική βούληση και κοινωνική αποδοχή, ώστε η Ελλάδα να κάνει βήματα αργά και σταθερά στον δρόμο για την επιστροφή της στην κανονικότητα.