Οι έννοιες των λέξεων στην πολιτική πολλές φορές αλλοιώνονται. Άλλες τόσες και ίσως πολύ περισσότερες χρησιμοποιούνται για να καλύπτουν πίσω από το μεγαλειώδες και πομπώδες του λεκτικού σχήματος, την κενότητα στη χειρότερη και τη μετριότητα στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Της παρατήρησης δεν εξαιρούνται οι όροι «Κυβέρνηση Αυτοδυναμίας» και ο νεοσύστατος, «Κυβέρνηση νικητών», copy-right SYRIZA, που αναφέρεται σε κυβέρνηση συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων, με πρώτο σε ψήφους κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Όροι, τους οποίους επικαλούνται και προβάλλουν ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος.
Ένα κόμμα, το οποίο με την απόρριψη κάθε μετεκλογικής συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ, έχει παγιδευτεί, σε ένα πρωτόγνωρο πολιτικό παράδοξο, που συνίσταται στην τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη, να μη είναι πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης συνεργασίας, η οποία θα μπορούσε να προκύψει από τη διαδικασία των εντολών της προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε ο. κ. Μητσοτάκης ούτε ο κ. Τσίπρας, αλλά πολιτικό πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης και αποδοχής.
Πολιτικό παράδοξο, όχι όμως και αδιέξοδο, αφού το Σύνταγμα και οι μέχρι σήμερα εφαρμοσθέντες εκλογικοί νόμοι ορίζουν ρητά ότι οι εθνικές εκλογές αναδεικνύουν τους βουλευτές και όχι τον πρωθυπουργό, που εθιμικά και όχι θεσμικά αναδεικνύεται μέχρι σήμερα, ο αρχηγός του πλειοψηφούντος κόμματος, χωρίς όμως να αποκλείεται πρόσωπο πολιτικό ή εξωκοινοβουλευτικό το οποίο μπορεί να προκύψει κατά τη διάρκεια των θεσμικών διαβουλεύσεων, του πρώτου δεύτερου και τρίτου πολιτικού κόμματος στην αναζήτηση σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας.
Ο πρωθυπουργός επιμένει και αναφέρεται μόνο σε κυβέρνηση αυτοδυναμίας, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τερατογένηση, κάθε σχήμα συνεργασίας των κομμάτων της αντιπολίτευσης για σχηματισμό κυβέρνησης, η οποία θα προκύψει από το εκλογικό αποτέλεσμα της απλής αναλογικής στις εθνικές εκλογές της 21ης /5/2023.
—Κυβέρνηση αυτοδυναμίας, την οποία αποκλείουν κατηγορηματικά η εφαρμογή της απλής αναλογικής και τα δημοσκοπικά δεδομένα. Διακεκριμένοι Συνταγματολόγοι μάλιστα, διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις για κυβέρνηση αυτοδυναμίας, ακόμη και στις επαναληπτικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν σε ένα δυσμενές περιβάλλον για την κυβέρνηση. Περιβάλλον που φαίνεται δεν μπορούν να ανατρέψουν οι κάθε είδους, όψιμες κυβερνητικές παροχές και τα χρηματικά φιλοδωρήματα των 150 € στους νέους.
—Κυβέρνηση αυτοδυναμίας, που δεν υπηρετεί εθνικούς σκοπούς και στόχους, δεν ταυτίζεται με το εθνικό συμφέρον όπως διατείνονται οι υποστηρικτές της, ούτε εξασφαλίζει πολιτική σταθερότητα, την οποία επικαλείται ο κ. πρωθυπουργός, αλλά τον διαψεύδουν ιστορικά γεγονότα όπως:
Στις εκλογές 1/11/1920 η « Ηνωμένη» δεξιά παράταξη επιτυγχάνει αυτοδυναμία και οδήγησε στη μικρασιατική καταστροφή. Στις εκλογές 19/2/1956, η ΕΡΕ, ενώ ήλθε δεύτερο κόμμα, με ακραίο αντιδημοκρατικό τέχνασμα επιτυγχάνει αυτοδυναμία, όχι όμως και πολιτική σταθερότητα και η χώρα οδηγείται στις εκλογές του 1958. Στις εκλογές 16/9/2007 η Ν.Δ. σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση η οποία χειρίστηκε την εκτέλεση των προϋπολογισμών του 2008 & 2009 που οδήγησαν στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό και τη χρεοκοπία. Στις εκλογές 4/10/2009 το ΠΑΣΟΚ με 43,92% και 160 έδρες σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση που μας οδήγησε στο ΔΝΤ και στα μνημόνια που μας ταλανίζουν ακόμη.
Ποιο δημόσιο συμφέρον υπηρέτησαν και ποια πολιτική σταθερότητα εξασφάλισαν οι παραπάνω αυτοδύναμες κυβερνήσεις…;
Οι πρωθυπουργικές εμμονές σε αυτοδύναμη κυβέρνηση υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τη διατήρηση της εξουσίας προκειμένου: Να παραγραφούν εκ του ασφαλώς τα οικονομικά σκάνδαλα, που βαρύνουν κυβέρνηση, βουλευτές και στελέχη της Ν.Δ. και σχετίζονται με την οικονομική διαχείριση της πανδημίας covid 19.
Να απαλλαγούν των ευθυνών τους οι υπεύθυνοι του εγκλήματος των Τεμπών και να συγκαλυφθεί με κάθε θυσία το σκάνδαλο των υποκλοπών και παρακολουθήσεων της ΕΥΠ, ειδικότερα μετά το άκρως επιβαρυντικό για την κυβέρνηση πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τις αξιώσεις της επιτροπής από τη χώρα μας.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επικαλείται και αναφέρεται σε:
Κυβέρνηση νικητών και όχι ηττημένων. Όροι οι οποίοι δεν αναφέρονται ούτε στις Συνταγματικές διατάξεις, που ρητά ορίζουν τις διερευνητικές προεδρικές εντολές για σχηματισμό κυβέρνησης μέσω διαβουλεύσεων των πολιτικών κομμάτων, ούτε στις διατάξεις του εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής που ψηφίστηκε το 2016 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλήθεια…! πως χαρακτηρίζεται κυβέρνηση ηττημένων από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή ακόμη χειρότερο τερατογέννηση από τον πρωθυπουργό, μια κυβέρνηση που επιτρέπει το εκλογικό αποτέλεσμα, αν σ΄ αυτή δεν συμμετέχει το πρώτο κόμμα και ο αρχηγός του δεν θα είναι ο πρωθυπουργός…;
—Κυβέρνηση νικητών, που προϋποθέτει πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της απλής αναλογικής, την οποία οι δημοσκοπήσεις φέρουν στα όρια του στατιστικού λάθους και επιβεβαιώνουν την αυταπάτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η επίκληση του όρου «Κυβέρνηση ηττημένων», υπηρετεί επικοινωνιακές σκοπιμότητες, που όμως δοκιμάζουν την πολιτική δυναμική της απλής αναλογικής η οποία:
Διαφοροποιεί το ρόλο της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, τον οποίο καθορίζει πλέον το εκλογικό σώμα και όχι η προκλητική παροχή των εδρών μπόνους. Οι όποιες πλειοψηφίες και μειοψηφίες που πραγματικά υπηρετούν δημοκρατικές αρχές και αξίες και όχι συμφέροντα, πρέπει και οφείλουν να αναδεικνύονται στη διάρκεια των συζητήσεων των θεμάτων και να εκφράζονται με τη λήψη σχετικών αποφάσεων, που σήμερα είναι ζητούμενο.
Επιβάλλει στην συμπολίτευση, τον μέχρι σήμερα εκφραστή του προσωπικο-κεντρικού αυταρχικού μοντέλου εξουσίας και της αρχής του ενός ανδρός, να αποδεχτεί πολιτικό περιβάλλον, νέας κουλτούρας συναινέσεων, συνεργασιών και συναντίληψης, χωρίς την ηγεμονική ετσιθελική κομματική λογική του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε».
Εξαναγκάζει την αντιπολίτευση, τον ανεύθυνο συντελεστή του πολιτικού γίγνεσθαι και αρνητή των πάντων, να κατανοήσει ότι γίνεται συμμέτοχος και συνυπεύθυνος διαχειριστής των πολιτικών θεμάτων. Τον ανεύθυνο αντιδραστικό ρόλο και λόγο της αντιπολίτευσης διαδέχεται η υπεύθυνη αντιπαράθεση θέσεων και ιδεών, που δεν θα υπηρετούν προειλημμένες αποφάσεις, που σήμερα αποτελούν κατεστημένο.
Ενδυναμώνει το ρόλο και το λόγο των βουλευτών στην μετεκλογική διαχείριση της εξουσίας, με τη διαμόρφωση νέου πολιτικού περιβάλλοντος χωρίς ιδεοληψίες και κομματικές λογικές(εξαρτήσεις, υποταγές, κηδεμονίες, ομηρίες, κυριαρχίες, μαντριά).
Η εφαρμογή της απλής αναλογικής στις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 και τα δημοσκοπικά δεδομένα, αναδεικνύουν χίμαιρα τις πρωθυπουργικές εμμονές για αυτοδύναμη κυβέρνηση και αυταπάτη τις όποιες αναφορές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κυβέρνηση νικητών.
Email: [email protected]