«Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος γεμάτος περιπέτειες γεμάτος γνώσεις»
«Ένα μηνιαίο ταξίδι σήμερα στο Βιετνάμ, δεν είναι απλώς μία περιήγηση σε μία μακρινή σε εμάς -και πολύ εξωτική παράλληλα- χώρα, είναι μία ολόκληρη διαδικασία διείσδυσης στις σελίδες της ιστορίας…»
Σε έναΝ καλαίσθητο τόμο και από τις εκδόσεις «Οδός Πανός» κυκλοφόρησε το τελευταίο του μέχρι σήμερα βιβλίο ο διαπρεπής χειρουργός και συγγραφέας αξιόλογων λογοτεχνικών έργων, κυρίως ιστορικό-γεωγραφικού περιεχομένου, κ. Σχορετσανίτης Γεώργιος.
Ο κ. Σχορετσανίτης κατέχει μία ξεχωριστή και ιδιότυπη θέση ως συγγραφέας. Ταξιδεύοντας, επιλέγει να επισκέπτεται μακρινούς και «πρωτοϊδωμένους τόπους» και ως επιδέξιος ιχνευτής και χειρουργός κυριολεκτικά ανατέμνει, αποκρυπτογραφεί και αποτυπώνει σφαιρικά τις άγνωστες και μακρινές για μας χώρες – τόπους – καταστάσεις. Το τελευταίο του ταξίδι ήταν η μακρινή ιστορική και πολύπαθη χώρα της Απω Ανατολής, το Βιετνάμ.
Αυτή τη χώρα, μάς παρουσιάζει και αποκαλύπτει ο συγγραφέας στο τελευταίο του έργο.
Μία χώρα ιδιόμορφη, ιδιότυπη, ίδιόχρωμη, πολύπαθη αλλά χαρωπή και φιλόξενη, κατοικημένη από απλούς αλλά όχι απλοϊκούς ανθρώπους, που κρύβουν μέσα τους μία αληθινή και ζεστή ομορφιά.
Αυτή η φτωχή και ίσως υποανάπτυκτη χώρα αποτελεί ένα μυστήριο. Αρχαία και νέα μαζί, αρχαϊκή και νεωτερική και εν πολλοίς παγανιστική. Τα επιμέρους λήμματα του βιβλίου, πολλά πρωτότυπα και ενδιαφέροντα και τα οποία συνθέτουν και παρουσιάζουν μία γενική εικόνα της μακρινής αυτής χώρας. Ενδεικτικά αναφέρω:
- Το Μαυσωλείο του εθνικού ήρωα της Λαϊκής Δημοκρατίας της χώρας Χο Τσι Μινγκ.
- Ο ναός της λογοτεχνίας του Κομφούκιου στο Ανόι.
- Το γραφικό γεωγραφικό διαμέρισμα στον κόλπο του Χο Λονγκ (θαύμα του εδάφους στον ουρανό).
- Οι χειρουργοί των υπόγειων τούνελ και η υπεράνθρωπη προσπάθειά των να περιθάλψουν τους τραυματίες του πολέμου.
Ιδιαίτερα συγκινητικές οι σκηνές της αυτοπυρπόλησης των βουδιστριών γυναικών του Βιετνάμ.
Η ωραία αυτή η εργασία, που στην πραγματικότητα αποτελεί ένα πολύχρωμο ερευνητικό οδοιπορικό (γεμάτο περιπέτειες, γεμάτο γνώσεις), εκτός από τις λογοτεχνικές αρετές του (πλούσιο γλωσσικό λογοτεχνικό υλικό, ενδιαφέρουσες εικόνες των προσώπων – μνημείων κλπ.), έχει και το εξής χαρισματικό στοιχείο: Ο συγγραφέας ως άξιος χειρουργός (επί παντός επιστητού) κυριολεκτικά αποτέμνει – ανατέμνει και συνθέτει το όλο έργο σε κεφάλαια και ενότητες με διαφορετικό περιεχόμενο.
Έτσι, η κάθε ενότητα έχει και μία ξεχωριστή αυτοτέλεια από άποψη ιστορίας, γεωγραφίας, πολιτισμού κλπ. και οι οποίες όλες μαζί συνθέτουν με τρόπο αρμονικό, παλιό και νέο, που σημαίνει ότι η διάρκεια σαν ένα χρυσό νήμα σε ένα κέντημα δένει περασμένα και τωρινά, με ένα απλό τρόπο που σε βοηθούν να αποτυπώσεις μία ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορικής και πολύπαθης αυτής χώρας, με μία πλούσια παράδοση και με ένα παλιό αλλά πάντοτε ζωντανό πολιτισμό.
Όλα αυτά τα στοιχεία μάς παρουσίασε με τόση παραστατική ενάργεια ο συγγραφέας, που δεν απομένει σε εμάς παρά διαβάζοντας το ωραίο αυτό βιβλίο να επιστρατεύσουμε τη φαντασία για να κερδίσουμε την πραγματικότητα.
Τελικά: Αυτοί που ζούνε είναι αυτοί που αγωνίζονται. Αυτοί που ένα μεγάλο όραμα γεμίζει την ψυχή τους.
Αυτοί που από ένα μεγάλο πεπρωμένο, ανεβαίνουν τη δύσκολη κορυφή. Αυτοί που περπατούν στοχαστικοί, συνεπαρμένοι από ένα μεγάλο σκοπό. Όλοι αυτοί ζούνε.
Γιατί, το πιο μεγάλο βάρος είναι να υπάρχεις χωρίς να υπάρχεις.
Κε Σχορετσανίτη
Θερμά συγχαρητήρια
Κων/νος Γ. Στρατάκης