Ξεφανερωθήκανε τα πολιτικά κόμματα! Δεν υπάρχουνε πια ούτε προγράμματα ούτε ιδεολογίες ούτε… ιδεοληψίες. Οχι, ιδεοληψίες υπάρχουν ακόμη τελευταία… και λίγα λίγα… ψεματάκια, αλλά αυτά δεν μας πειράζουν καθόλου. Συνηθίσαμε από τα πρώτα τα πολλά και τα μεγάλα!…
Ετσι που λέτε. Επρεπε να έρθει η κρίση για να το καταλάβουμε. Ολα τα κόμματα έχουνε τις θεωρίες τους κ.λπ. αυτές που αρέσουν στους ψηφοφόρους και όταν έρθουνε στα πράματα προσαρμόζονται στην πραγματικότητα. Πρώτα δύο μεγάλα κόμματα μας είχαν συνηθίσει σχεδόν στα ίδια πράγματα. Δεν διέφεραν πολύ.
Τα τελευταία μάς ξάφνιασαν. Ηρθαν οι θεωρίες για να γίνουν πράξεις μα όταν οι θεωρίες δεν γίνονται πράξεις αρχίζουν οι πειραματισμοί! Αλλά το τραγικό είναι σ’ αυτές τις περιπτώσεις ότι αντί ν’ αρχίζουν από τα ποντίκια, αρχίζουν κατευθείαν από τους ανθρώπους!
Τα μικρότερα κόμματα για ν’ ανεβούνε ψηλά είναι υποχρεωμένα να έχουν παραπάνω από τα μεγάλα θεωρίες, ιδεολογίες και περισσότερα ασφαλώς ψέματα και αν κατά τύχη τούς βολέψει ν’ αναλάβουν τα ηνία, γελειοποιούνται, διότι οι θεωρίες και τα ψέματα δεν ταιριάζουν με τις αλήθειες!… Και το χειρότερο είναι ότι προσπαθείς μετά να δικαιολογήσεις τα ψέματα. Τότε είναι που νιώθει ο άλλος μια απαίσια… ανακατοσούρα!
Πρώτα μας κυβερνούσανε οι… “μεσαίοι”, τώρα κατά περίεργο τρόπο μας κυβερνούνε τα… άκρα. Σα να λέμε, σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουνε το… κεφάλι. Τέρμα οι βλακείες έξυπνε λαέ. Ακόνισε το μυαλό σου, άνοιξε τα μάτια σου να ξεχωρίζεις τα ψέματα από τις αλήθειες και κλείνε τ’ αυτιά σου όταν σε δουλεύουνε και σε υποτιμάνε!
Η χώρα μας τώρα που κινδυνεύει που άλλοι περνάν καλά και άλλοι υποφέρουν, χρειάζεται έναν κυβερνήτη έξυπνο με κύρος, με προσωπικότητα, με διορατικότητα και πάνω απ’ όλα με τόλμη και αποφασιστικότητα. Οχι ατολμία, διστακτικότητα, όχι πολυλογίες, διαβουλεύσεις και… μιαμιακίσματα! Οχι υποχωρήσεις με το παραμικρό από κάθε είδους υπηρεσίες κ.λπ., οι οποίες μπαίνουν εμπόδιο κάθε φορά σε κάθε επένδυση, χωρίς να τους ενδιαφέρει (αφού αυτοί είναι βολεμένοι) ότι η χώρα χαροπαλεύει με την κρίση και μόνο με επενδύσεις ίσως δούμε άσπρη μέρα.
Να περάσει το δικό τους και ας μείνουνε οι άνεργοι χωρίς δουλειά κι ας πεινάει ο κόσμος κι ας ζητιανεύει στις ουρές στα συσσίτια για ένα κομμάτι ψωμί κι ας φτωχεύει κι ας βάζει λουκέτα κι ας αυτοκτονεί!
Σε μια τέτοια βαριάς μορφής οκταετή κρίση, ο πρωταρχικός σκοπός είναι να βγούμε απ’ αυτή πάση θυσία με αποφασιστικότητα και τόλμη και όχι με ανόητα εμπόδια και καθυστερήσεις. Οχι να κοιτάζομε το δέντρο και να χάνομε το δάσος.
Γι’ αυτό μας χρειάζεται τώρα όσο ποτέ ένας ηγέτης με… αρετή και τόλμη, που να χτυπάει το χέρι του στο τραπέζι, να τον εμπιστεύονται οι ντόπιοι και οι ξένοι, οι αγορές και οι επενδυτές, γιατί όταν θα λέει αυτά χρειάζονται να γίνουν για να βγούμε από την κρίση να γίνονται. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις, αυτές οι επενδύσεις πρέπει να γίνουν; Να γίνονται. Αν προκύψει καμιά προσφυγή στο ΣτΕ, να μην κάνει 6 και 12 μήνες να βγαίνει η απόφαση. Να παρατάτει όλες τις μικροϋποθέσεις και να ασχολείται αμέσως μ’ αυτή. Τάκα – τάκα. Η καθυστέρηση είναι χρήμα!
Οσο οι μεταρρυθμίσεις, οι επενδύσεις κ.λπ. διευκολυζνθούνε και προχωρούνε, υπάρχει ελπίδα οι φόροι και τα χαράτσια να μειωθούν! Υπόψην…