Από την αρχή της θητείας του σημερινού πρωθυπουργού και ετούτης της κυβέρνησης, η επικαιρότητα και το απρόβλεπτο των καταστάσεων, όλα τα δραματικά και επικίνδυνα για τη χώρα γεγονότα, διαδέχονταν δίκην καταρράκτου το ένα το άλλο.

Αρχής γενομένης από εκείνα που εξελίχθηκαν στην συνοριακή περιοχή του Έβρου, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια η επέλαση της πανδημίας του κορονοϊού η οποία μόλις πρόσφατα άρχισε να δείχνει το ήπιο προφίλ της μετά από μια θρυλική διετία, οι διαχρονικές απειλές της Τουρκίας οι οποίες σημειωτέον δεν πρόκειται κατά τα φαινόμενα να κοπάσουν, οι αιώνιες πυρκαγιές που κατατρώνε κάθε καλοκαίρι την πολύτιμη ελληνική ύπαιθρο, η ενεργειακή κρίση απότοκος του ουκρανικού προβλήματος, οι πληθωριστικές τάσεις οι οποίες απειλούν την δρομολογημένη πορεία των ελληνικών νοικοκυριών, και όλως αιφνιδίως  το σκάνδαλο της παρακολούθησης του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη, το οποίο συνταράσει το πολιτικό  κλίμα στα μέσα του καλοκαιριού με απρόβλεπτες επί του παρόντος απώτερες συνέπειες για τους γνωστούς μας πολιτικούς.

Οι περισσότερες εξ αυτών των κρίσεων είναι μάλλον εισαγόμενες στη χώρα, αλλά πολλά ερωτηματικά υπάρχουν και θα παραμείνουν μάλλον για πολύ καιρό αναπάντητα, για την υπόθεση που αφορά τον ηγέτη της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Τα όσα διημείφθησαν έως τώρα γύρω από αυτή, λίγο πολύ είναι γνωστά.

Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να αποπέμψει τον στενό συνεργάτη και συγγενή του ο οποίος βρισκόταν όλο αυτόν τον καιρό δίπλα στο γραφείο του, καθώς και την Διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, άτομο επίσης της δικής του επιλογής και εμπιστοσύνης, με πολλά ερωτηματικά να αιωρούνται από τότε στην ατμόσφαιρα, όσον αφορά την καταλληλότητά του για αυτή την άκρως υπεύθυνη  και νευραλγικής σημασίας  θέση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τελευταία κρίση είναι η σοβαρότερη όλων για την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, με έντονους τριγμούς για την βιωσιμότητά  της. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τίποτα δεν είναι βέβαιο, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα οδηγηθούμε σε μια ακόμα αντιπαράθεση-σώου στη Βουλή, όπως τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει τις  δεκαετίες που πέρασαν μεταξύ διαφόρων  ηγετών της εκάστοτε κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Την ίδια στιγμή, φουντώνουν τα σενάρια επίσπευσης των εκλογών, τα οποία είχαν κοπάσει μετά τις τελευταίες πρωθυπουργικές εξαγγελίες. Τα ερωτηματικά που βρίσκονται στον αέρα για την ώρα, είναι πολλά. Το πιθανότερο είναι οι πληροφορίες για την συγκεκριμένη παρακολούθηση και τις όποιες τηλεφωνικές υποκλοπές του κ. Ανδρουλάκη, να δόθηκαν από κάποιον ξένο παράγοντα στον ίδιο, με δεδομένο το μεγάλο χρονικό διάστημα που υπηρετεί ως ευρωβουλευτής και των υποχρεωτικών σχέσεών του με ξένους παράγοντες μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αυτός που βρίσκεται στριμωγμένος είναι η κυβέρνηση, και μάλιστα σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή  κατά την οποία διακυβεύονται πολλά και σοβαρά  όχι μόνο εθνικά και γεωπολιτικά θέματα, αλλά και η καθημερινότητα των πολιτών στο εσωτερικό της χώρας. Για την ώρα, εντυπωσιάζει η άρνηση του  κ. Ανδρουλάκη να πληροφορηθεί από επίσημους κυβερνητικούς φορείς κάποιες λεπτομέρειες για το εν λόγω γεγονός, αφού προφανώς η αλήθεια δεν πρόκειται ποτέ να μαθευτεί για ευνόητους λόγους.

Και βέβαια ούτε και η επόμενη συζήτηση στη Βουλή πρόκειται να μας κάνει σοφότερους επ’ αυτού του θέματος. Δεν περνάει, όμως, απαρατήρητο σε έναν κάπως υποψιασμένο πολίτη, ότι αναμφίβολα κάποιοι ήθελαν να ταράξουν το σχετικά ήρεμο κλίμα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης στη χώρα μας.

Άγνωστοι κύκλοι, ξένα ή εγχώρια συμφέροντα που προσβλέπουν σε αλλαγή κυβερνήσεως και πολιτικών επιλογών του κ. Ανδρουλάκη,  την ώρα μάλιστα που έχει παγιωθεί η δημοσκοπική διαφορά μεταξύ των τριών κύριων πολιτικών σχηματισμών,  βρίσκονται ίσως πίσω απ’ όλα αυτά. Το σενάριο δεν είναι κάτι το καινούργιο, ή μία εξεζητημένη συνωμοσιακή παραφιλολογία.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών, η απύθμενη σκανδαλολογία και οι όποιες πιθανές αποκαλύψεις, πιθανότατα θα αναγκάσουν τον πρωθυπουργό ή να αλλάξει τον χρονικό ορίζοντα των εκλογών, ή να προχωρήσει σε νέες πολιτικές επιλογές και ειδικότερες προτιμήσεις. Εντός και εκτός της χώρας.

Πολλοί διατείνονται ότι όλο αυτό έγινε με αφορμή την διανομή των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης που βρίσκεται για την ώρα στον αέρα. Το πού συγκεκριμένα θα κατευθυνθούν όλα αυτά τα κονδύλια, μέσα και έξω. Για αντιμετώπιση εσωτερικών προβλημάτων, όπως της οικονομίας κοκ, καθώς και της συνέχειας του εξοπλιστικού προγράμματος των ενόπλων δυνάμεων το οποίο τουλάχιστον μέχρι στιγμής έχει οδηγηθεί σε συγκεκριμένους κύκλους και χώρες.

Και εδώ φαίνεται καθαρά πώς οι μέχρι σήμερα κυβερνητικές επιλογές έχουν διαδραματίσει σοβαρούς λόγους για ανάγκη αλλαγής της συγκεκριμένης συμπεριφοράς και προτίμησης.  Ίσως για κάποιους είναι προτιμότερη η σύμπραξη πολιτικών ομάδων σε ένα κυβερνητικό σχήμα ή σε κυβέρνηση συνεργασίας με επικεφαλής έναν δοτό πρωθυπουργό και άνθρωπο των ευρωπαϊκών θεσμών, ώστε όλα να είναι ευκολότερα διαχειρίσιμα και ελέγξιμα,  για συγκεκριμένους κύκλους φυσικά!

Το έχουμε ξαναδεί το σενάριο, με άλλα πρόσωπα πρωταγωνιστές και σε  άλλες καταστάσεις και χρονικές στιγμές, βεβαίως!  Όλα τα τελευταία γεγονότα, δυστυχώς, συγκλίνουν προς τα εκεί!

Τα όσα έρχονται στο φως της επικαιρότητας τις τελευταίες εβδομάδες, μάλλον αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Γιατί η πραγματικότητα είναι πιθανότατα πολύ, μα πολύ  πιο διαφορετική!