«Η Κούβα μετατρέπει τις ιδέες
σε μεγάλες κοινωνικές προόδους, εν μέσω ενός κόσμου που μπορεί
να συγκριθεί με έναν ωκεανό
από δάκρυα».
Φιντέλ Κάστρο Ρους
Αξημέρωτα ακόμη, ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί στα περίχωρα της Αβάνας.
Στης 31του Δεκέμβρη του 1958, ξημερώματα Πρωτοχρονιάς του 1959 η δεύτερη φάλαγγα με επικεφαλής τον Κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα από ανατολικά και η τρίτη φάλαγγα, με επικεφαλής τον Καμίλο Σιεφουέγκος από νότια, προσέγγιζαν, με προσοχή, την Αβάνα οι αποδεκατισμένες δυνάμεις του αιματοβαμένου δικτάτορα Μπατίστα, όσες είχαν μείνει μετά από την μεγαλειώδη νίκη των επαναστατών στην Σάντα Κλάρα, με επικεφαλής τον Τσε, δρούσαν αποσπασματικά αλλά επικίνδυνοι, καθοδηγούμενοι από διεφθαρμένους αξιωματικούς, έφερναν αντίσταση με οδομαχίες.
Τα μεγάφωνα των επαναστατών προειδοποιούσαν.
Λαέ της Αβάνας, εργαζόμενοι, φτωχοί αγρότες, φοιτητές, γυναίκες, προσοχή, δεν είναι παραξικόπημα είναι επανάσταση, ενωθείτε με τους μαχητές της επανάστασης, οπλιστείτε, δημιουργείστε λαϊκές επιτροπές, μην αφήσετε να γίνουν λεηλασίες, προφυλάξτε την λαϊκή περιουσία.
Και ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους, ενώθηκε με τους επαναστάτες, οι μόνες λεηλασίες που έγιναν ήταν στα διάφορα μαγαζιά με χαρτοπαίγνια και κουλοχέρηδες, αφού η Αβάνα ήταν το μετέπειτα Λας Βέγκας των Γιάνκηδων, σπάζοντας τα τραπέζια και τους κουλοχέρηδες πετώντας τους στους δρόμους.
Επτά μέρες μετά ο Φιντέλ σε μια τεράστια συγκέντρωση στην Πλατεία της Επανάστασης ανακοίνωνε το πρώτο μεγάλο μέτρο. Το διάταγμα για την γη.
Όλη η γη κοινωνικοποιείται και γίνεται λαϊκή περιουσία, με πρώτη απ’ όλες την περιουσία των Κάστρο. Τώρα είμαι σαν κι εσάς γυμνός, δεν έχω τίποτα, μαζί θα χτίσουμε το μέλλον.
Ο Μπατίστα με εκατομμύρια δολάρια και τόνους χρυσό κλεμμένα από την δημόσια κρατική περιουσία – την είχε από νωρίς κοπανίσει από την Κούβα – για τους προστάτες του στις ΗΠΑ. Φυσικά τα χρήματα, αλλά ούτε και ο χρυσός ποτέ δεν επέστρεψαν στο νησί.
Ακολούθησε η εισβολή στον κόλπο των Χοίρων και η απώθηση των εισβολέων μισθοφόρων, οι ηρωικές στιγμές που επικράτησαν, για την υπεράσπιση της επανάστασης, η ανταλλαγή των αιχμαλώτων, με τρακτέρ και φάρμακα, η ανακήρυξη του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της επανάστασης, το μοίρασμα της γης στους φτωχούς αγρότες, η δημιουργία μεγάλων αγροτικών συνεταιρισμών, η κοινωνικοποίηση όλων των υπηρεσιών, των εργοστασίων ζάχαρης, όλης της βιομηχανικής παραγωγής. Εξαφανίστηκε ο αναλφαβητισμός που ξεπερνούσε το 30% του πληθυσμού.
Ο πόλεμος των ληστών, ο βιολογικός πόλεμος ενάντια στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, το ξόδεμα εκατομμυρίων δολαρίων από την USAID, την CIA και της μαφίας του – Μαϊάμι πατώντας πάνω στη όποια δυσαρέσκεια μερίδας του λαού να στήσουν αντιπολίτευση στην Κούβα και που όσες φορές το προσπάθησαν, απέτυχαν παταγωδώς.
Οι πάνω από 600 απόπειρες δολοφονίας του Φιντέλ, πείσμωναν αυτό τον λαό ακόμη και με τον μακροβιότερο οικονομικό αποκλεισμό των Γιάνκηδων που σήμερα έχει πάρει διαστάσεις γενοκτονίας.
Στην πανδημία, μέσα σε όλες αυτές τις αντιξοότητες και την μεγαλύτερη ενίσχυση του αποκλεισμού οι Κουβανοί επιστήμονες με γνώση και θάρρος χωρίς οικονομικούς πόρους, κατάφεραν να παράξουν αναπνευστήρες και ειδικές μάσκες για τις ΜΕΘ. Στα δυο μεγάλα ινστιτούτα το FINLAY και το Κέντρο Γενετικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας (CIGB) κατάφεραν να παράξουν αντιικά φάρμακα το HEBERFERON, HEBERFERON ALFA R, UMELISA SARS-CoV-2-IgG, ITOLIZUMAN, JUSVINZA.
Αυτά τα φάρμακα, σε συνδυασμό με τα εμβόλια που παράχθηκαν, το ABDALA, SOBERANA και SOBERANA PLUS και με τον εμβολιασμό πρακτικά του 100% του πληθυσμού από δυο ετών και άνω, είχαν αποτέλεσμα, παρά τα χιλιάδες κρούσματα, να μειώσουν στο ελάχιστο τους θανάτους έχοντας ένα από τα μικρότερα νούμερα στον κόσμο.
Αυτή η μικρή χωρά χωρίς πόρους, χωρίς τα εκατομμύρια που πήραν οι πολυεθνικές του φαρμάκου, έβαλαν για άλλη μία φορά τα γυαλιά στον καπιταλισμό, όχι μόνο με τα καινοτόμα φάρμακα, τα εμβόλια, αλλά και με την ιατρική ταξιαρχία, Henry Reeves, που έχει βοηθήσει πάνω από 40 χώρες σώζοντας δεκάδες χιλιάδες ζωές.
Η Κούβα σήμερα, εξήντα πέντε χρόνια μετά, σίγουρα έχει ελλείψεις λόγω του σκληρού οικονομικού αποκλεισμού. Σίγουρα ένας πλούσιος εκεί δεν μπορεί να ζήσει, είναι η κόλαση του, δεν μπορεί να αλλάζει αυτοκίνητο κάθε χρόνο, ούτε να αγοράζει ακριβά κοσμήματα, ούτε επίσης να κάνει ακριβές διακοπές όποτε του γουστάρει. Είναι το καθαρτήριο για τον μικροαστό, που ψάχνει την γκλαμουριά και την υπερκατανάλωση. Είναι όμως ο παράδεισος για τον φτωχό μισθωτό, τον ταπεινό τον σκληρά εργαζόμενο.
Γιατί εκεί το κοινωνικό σύστημα που είναι ο σοσιαλισμός, ανάμεσα στις μεγάλες κατακτήσεις, του εξασφαλίζει παιδεία και υγεία, εντελώς δωρεάν για όλους ένα διευρυμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και άλλα πολλά προνόμια για τους εργαζόμενους και τον λαό γενικά.
Επιδοτούμενες τιμές στο ηλεκτρικό, το φυσικό αέριο, τρόφιμα βασικών ειδών διατροφής, καύσιμα, φάρμακα και άλλα.
Τα παιδιά στα νηπιαγωγεία και όσοι απολαμβάνουν υποτροφίες, σιτίζονται, με πρωινό, δεκατιανό και μεσημεριανό, τέτοιο ανάλογα με τις ηλικίες και την ανάπτυξη, που πρέπει να έχουν, ώστε να μην έχουν ασθένειες στο μέλλον.
Το σχολείο είναι γενικά και ανάλογα με τη βαθμίδα, ολοήμερο, δηλαδή από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα. Στο σχολειό θα γίνουν όλες οι δραστηριότητες – προετοιμασία για την επόμενη, ξένη γλώσσα, αθλητισμός, μουσική, χορός και ό,τι άλλα χρειάζεται το παιδί. Οι Κουβανοί εργαζόμενοι απολαμβάνουν άδεια ενός μήνα τον χρόνο, και παίζουν σημαντικό και αποφασιστικό ρόλο στην λήψη αποφάσεων πάνω σε βασικές πλευρές που επηρεάζουν την κοινωνία.
Ειδικά όσον αφορά την έγκριση νόμων μεγάλης σημασίας, τα προσχέδια μπαίνουν προηγουμένως σε διαβούλευση για μεγάλο χρονικό διάστημα και συζητιούνται σε ανοιχτές συνελεύσεις στους τόπους εργασίας και μάθησης.
Στην Κούβα και ειδικά στις μεγαλουπόλεις ή στην Αβάνα, δεν θα δει κανείς παιδιά να ζητιανεύουν στους δρόμους, ούτε ζητιάνους, δεν θα δει παιδιά να παίζουν στις φαβέλες και στις παραγκουπόλεις, στα βρόμικα νερά, γιατί δεν υπάρχουν αυτά στην Κούβα.
Το σύστημα υγείας παρά τον αποκλεισμό θεωρείται το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, με καλά οργανωμένη πρωτοβάθμια, δευτερο-
βάθμια και τριτοβάθμια δωρεάν περίθαλψη. Εκεί ο οικογενειακός γιατρός είναι πραγματικότητα, σε κάθε τετράγωνο υπάρχει ο οικογενειακός γιατρός και νοσοκόμα, στον οποίο έχουν πρόσβαση όλοι οι κάτοικοι της περιοχής.
Στην Κούβα το προσδόκιμο είναι 80 χρονών για τις γυναίκες και 78 χρονών για τους άντρες, ξεπερνάει τα επίπεδα των ΗΠΑ και τα επίπεδα πολλών χωρών ΕΕ, ενώ η παιδική θνησιμότητα διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα εδώ και χρόνια, καταγεγραμμένη σε νούμερα με κάτω από 5 παιδιά ανά χίλιες νέες γεννήσεις.
Είναι η χώρα που έχει τα χαμηλότερα ποσοστά στον κόσμο στο ΑΙΤΖ κάτω από 0,05% και ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που απέκλεισε την μετάδοση της νόσου από την έγκυο μητέρα στο έμβρυο.
Θεωρείται μια από τις πιο ασφαλείς χώρες στον κόσμο με την χαμηλότερη εγκληματικότητα.
Μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει ό,τι ώρα θέλει, όπου θέλει, όχι μόνο χωρίς να τον πειράξει κανείς, αλλά αν έχει χαθεί να τον βοηθήσουν κι όλας.
Στις 18/19 και 20 Δεκεμβρίου, ήρθε για εθιμοτυπική επίσκεψη στην Κρήτη ο νέος πρέσβης της δημοκρατίας της Κούβας κος Aramis Fuente Hernández. Συναντήθηκε, με τις αρχές της πόλης μας, δήμαρχο, περιφερειάρχη, τους πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις των πανεπιστημίων, το ΙΤΕ και το ΕΒΕΗ. Στα Χανιά επισκέφτηκε τον τάφο του Μίκη Θεοδωράκη και το σπίτι του, όπου έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών για την μεγάλη φιλία του Μίκη με τον Φιντέλ. Εξαιρετική και η συνάντηση με τον δήμαρχο Χανίων.
Όλες οι συναντήσεις είχαν εποικοδομητικό και εγκάρδιο χαρακτήρα και έγιναν σε ένα πολύ καλό φιλικό κλίμα. Η ανάπτυξη συνεργασιών στα πλαίσια και της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας είναι εφικτή σε όλους τους τομείς.
Η μεγάλη πρόκληση κι υπόσχεση είναι να προσπαθήσουν και οι δυο πλευρές για την υλοποίηση όλων όσων συζητήθηκαν στις εγκάρδιες επισκέψεις που έγιναν.
Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά και να μεταφέρω τις ευχαριστίες του αξιότιμου κου πρέσβη, την ειλικρινή αναγνώρισή του σε όλους όσους συνέβαλαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και προσέφεραν τη γενναιόδωρη υποστήριξή τους ώστε αυτή η επίσκεψη να πραγματοποιηθεί με επιτυχία, ως νέα συμβολή στην παραδοσιακή φιλία, τον σεβασμό και τον θαυμασμό που χαρακτηρίζουν τους δεσμούς μεταξύ Κούβας και Ελλάδας.
Ας δείξουμε την δική μας αλληλεγγύη με αυτόν το λαό φαινόμενο. Αυτό τον λαό που επάξια αντιστέκεται εξήντα πέντε ολόκληρα χρόνια, υπερασπίζοντας με πάθος τις καταχτήσεις του, τις καταχτήσεις της επανάστασης και κρατάει ακόμη στα χέρια του την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την αξιοπρέπεια όλων των λαών του κόσμου