Πρόσφατα έφτασε ως εμένα ένα αναπάντεχο και ακριβό πεσκέσι, δια χειρός του σημαντικότερου σύγχρονου διαλεκτικού ποιητή της ελληνικής επικράτειας.
Ένα πραγματικά βαρυσήμαντο ρεγάλο και μάλιστα με μαγικές ιδιότητες, αφού από την πρώτη κιόλας γνωριμία, άλλαξε θεαματικά την ψυχολογία μου, η οποία εν μέσω κοροναϊού και καραντίνας βρισκόταν σε κάθετη πτώση.
Μ’ αυτές τις ανελέητες οκτώμιση δεκαετίες, την ετικέτα “ευπαθείς ομάδες” και τη συνακόλουθη τους υπαρξιακή αβεβαιότητα, που ν’ αντέξει η έρμη η ψυχολογία.
Με όλη τούτη την παραφιλολογία, ήθελα απλά να δώσω λίγο ανάλαφρο ύφος στο παρόν σημείωμα, γιατί η αλήθεια είναι πως με φοβίζουν τα μεγέθη που κρατών ανά χείρας.
Παρ’ όλ’ αυτά, όμως, θα τολμήσω μια προσέγγιση έστω και παρακινδυνευμένη, αρχής γενομένης, από το δημιουργό του πολύτιμου δώρου, η πορεία του οποίου κάνει τη διαφορά…
Είναι ο διακεκριμένος συγγραφέας, με τη λαμπρή παρουσία στο λογοτεχνικό χώρο με τις ιδιαίτερες και εξόχως επιτυχημένες εκδόσεις. Ο κορυφαίος διαλεκτόφωνος ποιητής του καιρού μας, όπως τον χαρακτηρίζουν καταξιωμένοι γλωσσολόγοι.
Ο Δάσκαλος με κεφαλαίο γράμμα και τις εκπληκτικές εσωσχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες.
Ο Κωστής Λαγουδιανάκης
Εκείνος είναι και ο αρχιτέκτονας του απίστευτου άθλου, στον οποίο αναφέρεται το παρόν.
Πρόκειται για ένα πραγματικά ποιητικό μεγαθήριο, μακράς πνοής, μνημειώδες και ανεπανάληπτο.
Και το όνομα αυτού:
Το πρώτο ημιστίχιο από έναν παραδοσιακό δεκαπεντασύλλαβο στίχο.
“Τση Κρήτης η πορπατηξά
στη στράτα τσ’ Ιστορίας”.
Αναμφίβολα πρόκειται για έργο ζωής. Με 827 σελίδες, τέλεια δόμηση, επιβλητική εικόνα, μαστορικά φροντισμένη, πληρότητα προϊστορικών, ιστορικών και πολιτισμικών στοιχείων, απόλυτα διακριβομένων, αφού ο δημιουργός είναι αποδεδειγμένα βαθύς γνώστης της Ιστορίας της Μεγαλονήσου. Κι ανάμεσα σ’ ένα κρεσέντο πρωτόγνωρης αφήγησης, της μακρόχρονης πορείας της, μια ΚΡΗΤΗ αγωνίστρια και θεόμορφη να πορπατεί στους αιώνες “Καλόγαλη, απροσκύνητη, περήφανη αντρειωμένη” κατά Κωστή Φραγκούλη.
Εδώ όμως έχομε τα μεγέθη και τη διαφορά που λέγαμε, τα οποία χαρακτηρίζουν το πολυσήμαντο έργο και τη μοναδικότητά του.
Δέος προκαλούν οι 17.501 στίχοι. Εγχείρημα μοναδικό και ανεπανάληπτο. Ολόκληρο το έργο αποδίδεται, με λόγο ποιητικό ακόμα και ο πίνακας των περιεχομένων. Ο Κρητικός δεκαπεντασύλλαβος στην πλουσιότερη και ωραιότερη άνθησή του.
Εκείνο που προκαλεί κατάπληξη και αφήνει έκθαμβο τον αναγνώστη είναι η τελειότητα των χιλιάδων στίχων.
Στίχοι περίτεχνα δομημένοι, μετρικοί και ομοιοκατάληκτοι, στην αυθεντική κρητική διάλεκτο, την ανόθευτη προγονική ντοπιολαλιά, διανθισμένη με έξοχους πολυσύνθετους νεολογισμούς, απόλυτα αποδεχτούς, στίχοι που αποτελούν το αγλάισμα του παραδοσιακού δεκαπεντασύλλαβου.
Θεωρώ παράλειψη να μην αναφερθώ στο ζωγράφο κ. Κώστα Πατεράκη και στα εγκωμιαστικά προλογήματα του περιφερειάρχη Κρήτης κ. Σταύρου Αρναουτάκη, του προέδρου του Μορφ. Συλλόγου Χαρασού κ. Κωστή Παχιαδάκη, καθώς και στην αμέριστη υποστήριξη της Περιφέρειας.
Ενώ ο ειδικός γλωσσολόγος και πανεπιστημιακός κ. Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, σε μια εις βάθος ανάλυση του έργου, αναδεικνύει με εξαιρετική σαφήνεια, τις γνώσεις και τις στιχουργικές ικανότητες του ακούραστου και ταλαντούχου ποιητή, καθώς και το άπειρο κάλλος των στίχων του και την μέγιστη σημασία τους, για τη διατήρηση της κοσμοξακουσμένης ιδιωματικής γλώσσας της Κρήτης.
Όπως οι ποιητές της Αναγέννησης, που άφησαν αιώνιο το στίγμα τους στην Κρητική ποίηση.
Ο Κωστής Λαγουδιανάκης άξιος συνεχιστής της παράδοσης, χαρίζει με το πολύφερνο έργο του, την αθανασία, στην Ιστορία της Κρήτης, με δέκα επτά χιλιάδες πεντακόσιους ένα, αψεγάδιαστους διαλεκτικούς στίχους.
Τση Κρήτης η πορπατηξά
στη στράτα τσ’ Ιστορίας,
ζάλα πρεπειάς ματόβρεχτα,
βωμοί τσ’ Ελευθερίας.