Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας ένα φαινόμενο ανησυχητικό που αφορά την εκδήλωση μιας επικίνδυνης «κοινωνικής ανυπακοής» για την εφαρμογή θεσμοθετημένων κανόνων οι οποίοι καθορίζουν σημαντικά την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία του κράτους και τη συνοχή μιας σύγχρονης και οργανωμένης κοινωνίας.
Το φαινόμενο αυτό έχει πολλές φορές βρεθεί μέχρι σήμερα στο στόχαστρο της κριτικής, αλλά πέραν αυτής σχεδόν ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε ουσιαστικά, πάντα βέβαια για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Το παράδοξο του φαινομένου είναι ότι ενώ η χώρα βουλιάζει οικονομικά και η κοινωνία μαστίζεται καθημερινά, το κράτος συνεχίζει να συντηρείται με δανεικά, οι κυβερνήσεις έρχονται, φεύγουν και η εξέλιξη του φαινομένου «ανυπακοής» συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Δεν πρόκειται για εικασίες ούτε για φαντασίες, είναι η ίδια η χθεσινή και η σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Για του λόγου το αληθές θα επισημάνουμε μερικές απλές γνωστές καθημερινές περιπτώσεις – παραδείγματα κοινωνικής ανυπακοής, που χρόνια τώρα ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία.
Πρώτη και καλύτερη η πανάρχαια ελληνική μέθοδος της φοροδιαφυγής. Δύσκολα θα βρεθεί Έλληνας που δεν έχει φοροδιαφύγει, ενώ πολλοί συνεχίζουν ακόμη και σήμερα τη φοροκλοπή με κάθε τρόπο, όπου και να ανήκουν ιδεολογικά, πολιτικά ή επαγγελματικά.
Όλοι λένε ότι η ευθύνη ανήκει στο κράτος και στους πολιτικούς, αλλά η απάντηση είναι ποιοι είναι εκείνοι που υπηρετούν στο Δημόσιο και ποιοι εκλέγουν τους ίδιους πολιτικούς, εμείς είμαστε οι Έλληνες πολίτες. Μπορεί η φοροδιαφυγή να υπήρχε πάντα, αλλά το κίνημα «Δεν πληρώνω» γεννήθηκε τελευταία στα χρόνια των μνημονίων και το εξέθρεψε η Αριστερά, η ίδια που το αποκηρύσσει σήμερα.
Αξιοσημείωτη θεωρείται η τάση μεγάλης μερίδας της κοινωνίας σε θέματα καθημερινής παραβατικότητας σε όλους τους τομείς. Στην προστασία του θαλασσίου και χερσαίου περιβάλλοντος, της καθαριότητας, σεβασμού της ιδιοκτησίας, της δημόσιας περιουσίας, των δημόσιων αγαθών και των δημοσίων πόρων. Της καταπάτησης των δημοτικών κοινόχρηστων χώρων, της ηχορύπανσης, της δημόσιας υγείας, της κοινής ησυχίας κ.λ.π.
Ανεξέλεγκτες διαστάσεις παίρνει η ανυπακοή στην εφαρμογή του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, την τήρηση των κανόνων ασφαλούς οδήγησης και της παράνομης στάθμευσης.
Φαινόμενο ανυπακοής είναι η κακή νοοτροπία και η αθεράπευτη εμμονή του Έλληνα να καπνίζει στους δημόσιους κλειστούς χώρους. Η «ανυπακοή» στο κάπνισμα έχει ξεσηκώσει πολλές αντιδράσεις και μεταξύ των άλλων δυσμενή σχόλια, επειδή μέχρι σήμερα καμιά υπηρεσία και καμιά κυβέρνηση δεν κατάφερε να πείσει τους Έλληνες για την αναγκαιότητα τήρησης της αντικαπνιστικής νομοθεσίας. Η ανακύκλωση – επικαιροποίησή της με την κινητοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών και η απειλή των προστίμων δεν έχει φέρει κανένα αποτέλεσμα.
Δυστυχώς πολλά από αυτά και άλλα δεινά που βασανίζουν αυτόν τον τόπο, οφείλο-νται στη συνεχιζόμενη αδιαφορία των πολιτών και των πολιτικών. Με αυτά τα λίγα παραδείγματα και άλλα πολλά που θα μπορούσαν να αναφερθούν, προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ότι, η Ελληνική κοινωνία διανύει περίοδο πολιτικής και κοινωνικής παρακμής. Γι’ αυτό και το τελικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι εάν συνεχίσουμε να πορευόμαστε με αυτή την τακτική, δεν έχουμε ελπίδα, εκτός και αν γίνει η αρχή να καταπολεμήσουμε μαζί αυτή την κακή νοοτροπία.