Η Κρήτη για μια ακόμη φορά δεν άντεξε ένα ακραίο φυσικό φαινόμενο. Δεν είχαμε βέβαια ποτέ την κουλτούρα της ανθεκτικότητας και της πρόβλεψης. Ανέκαθεν βολευόμασταν με το προσωρινό, πλην μονίμως, μόνιμο.
Η συζήτηση εάν όλα αυτά, όπως και άλλα (20ο Κελσίου στην νότια Ουαλία-ρεκόρ όλων των εποχών και κατάψυξη στην Αν. Μεσόγειο, φωτιές μέσα στην αρκτική ζώνη κατακαλόκαιρο, χαμηλότερες θερμοκρασίες στις δυτικές ΗΠΑ σε σχέση με το Β. Πόλο κ.λπ.) περιστρέφεται και πάλι ανάμεσα σε αντιφατικές απόψεις επιστημόνων (όπως και με τους εμβολιασμούς…) και στις θεωρίες συνωμοσίας.
Η αλήθεια είναι ότι πάντα το κλίμα μεταβάλλεται, άλλοτε πολύ δραματικά (πχ. πτώση μετεωριτών, εκρήξεις υπερ-ηφαιστείων), άλλοτε με ακραίες διακυμάνσεις (εποχές παγετώνων). Σχετικό διάγραμμα (Σχ. 1) δείχνει μεταβολές μέχρι και 8ο C σε σχέση με τη μέση σημερινή και τις περισσότερες φορές σχετίζεται με τις μεταβολές του CO2 στην ατμόσφαιρα.
Μια ματιά όμως στη συγκέντρωση του CO2 στην ατμόσφαιρα τα τελευταία 10.000 χρόνια δείχνει μια άλλη πραγματικότητα. Η μεταβολή μετά το 1950 είναι δραματική (Σχ.2), και δεν έχει παρατηρηθεί παρά μόνο σε ακραίες εκρήξεις υπερ-ηφαιστείων. Είναι η περίοδος που μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκινά ο άκρατος καπιταλισμός. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή η απότομη μεταβολή αποδεικνύει τον ρόλο του ανθρώπου στην επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής.
Είναι αυτή η απότομη αλλαγή που δεν δίνει τη δυνατότητα στο κλίμα και τις φυσικές διεργασίες να προσαρμοστούν. Από το 2007 τα μοντέλα πρόβλεψης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή προέβλεπαν μεγάλη αύξηση της θερμοκρασίας το χειμώνα στη Βόρεια Ευρώπη, ενώ αντίστοιχα το καλοκαίρι για τη Μεσόγειο. Ακραίους παγετούς στα βόρεια το χειμώνα, ακραίους καύσωνες στα νότια το καλοκαίρι.
Για τη δε ανατολική Μεσόγειο, μέχρι το 2030 προέβλεπαν μηδαμινή μείωση βροχοπτώσεων, περιορισμό όμως της περιόδου των βροχών και άρα καταρρακτώδεις συνθήκες, πλημμύρες και έντονη διάβρωση. Για το τέλος του παρόντος αιώνα, οι τότε προβλέψεις, που συνεχώς επιβεβαιώνονται με νέα δεδομένα, δείχνουν για την ανατολική Μεσόγειο μέχρι 30% μείωση των συνολικών βροχοπτώσεων…
Πρόσφατα ανακοίνωσαν πάλι κάποιοι επιστήμονες ότι το όριο για μη αναστρέψιμες αλλαγές στο κλίμα είναι χρονικά το 2040, και για τη θερμοκρασία η συγκράτηση της αύξησης στον 1,5 βαθμό (ήδη είμαστε στο +1 απο την προβιομηχανική εποχή). Ήδη τόσο η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας αλλά κυρίως της θάλασσας, που είναι και ο κρισιμότερος παράγοντας για το παγκόσμιο κλίμα, διαρκώς αυξάνουν (βλπ. Σχ.3 και Σχ.4).
Και τι προτείνουν αυτοί οι γραφικοί, κατευθυνόμενοι ή και πουλημένοι επιστήμονες;
Πλήρη απεξάρτηση από ορυκτούς πόρους (που έτσι κι αλλιώς εξαντλούνται). Περιορισμό του καταναλωτισμού, της σπατάλης ενέργειας και χρήσης πλαστικών (που βρομίζουν έτσι κι αλλιώς τον πλανήτη).
Επένδυση στην πράσινη ενέργεια για κάλυψη των αναγκών μας.
Φόρο άνθρακα στη βιομηχανία (αντί για τους πολίτες που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις).
Αλλαγή της συνολικής στάσης μας απέναντι στον πλανήτη.
Αυτές λοιπόν οι προτάσεις των πουλημένων επιστημόνων, σπρώχνουν τη βιομηχανία των ανανεώσιμων πηγών (εις βάρος της αντίστοιχης του πετρελαίου), δικαιολογούν τις κυβερνήσεις που επιβάλλουν επιπλέον φόρους και ψαρεύουν χρηματοδοτήσεις για την έρευνά τους.
Μάλιστα. Ας το δεχτούμε λοιπόν. Όμως για τις ανάγκες της συζήτησης, ας υποθέσουμε ότι μπορεί να ισχύει και η απίθανη περίπτωση, αυτοί οι πουλημένοι επιστήμονες να έχουν δίκιο.
Και εμείς για παράδειγμα, για να μην χαλάσουμε τη βόλεψη και τον καταναλωτισμό μας να έχουμε διαβεί τον Ρουβικώνα και να έχουμε ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στο κλίμα με το ανεξέλεγκτο λιώσιμο των παγετώνων, τη διαφυγή του αιωνίως παγωμένου μεθανίου στην ατμόσφαιρα και την ασταμάτητη πλέον άνοδο της θερμοκρασίας.
Και όλα αυτά το 2040, που κάποιοι από εμάς ίσως ζούμε ακόμα. Τότε κοιτάζοντας τα νέα παιδιά στα μάτια, τι λόγια άραγε θα μπορούν να βγουν από το στόμα μας για να δικαιολογήσουμε την εγκληματική μας αδιαφορία, αδράνεια, απραξία;
Ότι διάφορες σελίδες στo διαδίκτυο μας έλεγαν άλλα πράγματα, ότι δεν θέλαμε να μας πιάσουν κορόιδο οι βιομήχανοι της πράσινης ενέργειας, ότι το αμάξι ήταν προέκταση του εαυτού μας, ότι ο καταναλωτισμός για όσους μπορούσαν ήταν η επιβεβαίωση της ύπαρξής μας πάνω στον πλανήτη, ότι το ΕΓΩ μας ήταν μεγαλύτερο από την ίδια τη Γη;
Τι λόγια άραγε;
* Ο δρ Χαρ. Φασουλάς είναι επιμελητής Γεωλογικών Συλλογών ΜΦΙΚ, ΕΔΙΠ Παν. Κρήτης