Προς την εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ»

Κύριε διευθυντά,

Διαβάζω όπως συνήθως την εφημερίδα σας και στο φύλλο της 30/11/2018 τελευταία σελίδα γράφετε: «Είναι εντυπωσιακή η εικόνα (φωτό) και δείχνει πραγματικά τι συμβαίνει ακόμα στην Ελλάδα: κλειστή η Πανεπιστημίου, έμφραγμα όλο το κέντρο της Αθήνας για… Η οικονομία της πόλης παραλύει η παραγωγικότητα πέφτει, εισοδήματα χάνονται…». (Σας θυμίζω ότι υπήρχαν σχέδια πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου που ματαιώθηκαν).

Η Πανεπιστημίου, μία από τις αρκετές κεντρικές οδούς των Αθηνών, «έκλεισε» για μία μέρα και έγινε αντιληπτό το κυκλοφοριακό έμφραγμα, ότι παρέλυσε η οικονομία της πόλης και εισοδήματα χάθηκαν.

Στο Ηράκλειο αγαπητή μου «ΠΑΤΡΙΣ» έκλεισε ολόκληρη και κεντρικότερη οδός {μία την έχομε και τη λέμε λεωφόρο) Δικαιοσύνης-Ίδης-Καλοκαιρινού όχι για μία μέρα, αλλά για έναν ολόκληρο χρόνο!  Σκεφθείτε πόσο έχασε η Οικονομία της πόλης μας, πόσα εισοδήματα χάθηκαν…

Αυτός ο δρόμος για διακόσια χρόνια ήταν ο τροφοδότης δρόμος της οικονομίας του Ηρακλείου. Ο δρόμος που έσφυζε από τη ζωντάνια του κόσμου και η κοσμοσυρροή του, όλες τις ώρες του 24ώρου, χαρακτήριζε τον παλμό της πόλης, τη δυναμικότητά της και ανέπτυξε και σφυρηλάτησε την οικονομία της. Πλήθος επισκεπτών από άλλα μέρη της χώρας μας και όχι μόνο, έρχονταν για να ζήσουν στον ρυθμό της ζωής του Ηρακλείου για κάποιες μέρες. Οι παλιοί κάτοικοι της πόλης μας θα  τα θυμούνται… Αυτός ο δρόμος με τις τρεις ονομασίες Δικαιοσύνης-Ίδης-Καλοκαιρινού ήταν και η κύρια αιτία της διαμόρφωσης του σημερινού εμπορικού κέντρου του Ηρακλείου.

Και δεν έφθανε το «κλείσιμο» των κεντρικών αυτών δρόμων επί ένα χρόνο με τις πολύ μεγάλες οικονομικές επιβαρυντικές συνέπειές του, αλλά και μετά το πέρας των εργασιών η οδός Ίδης της οποίας η πλακόστρωση έχει τελειώσει, εξακολουθεί να παραμένει «κλειστή», ενώ θα μπορούσε  να δωθεί σ την κυκλοφορία  των οχημάτων (και όχι μόνο των πεζών), στην διαδρομή  Χατζημιχάλη Γιάνναρη-Ίδης- Καλοκαιρινού όπως προβλέπει η μελέτη και οι επανειλημμένες διαβεβαιώσεις της δημ. Αρχής, καθώς ο εμπορικός κόσμος με αγωνία περίμενε και περιμένει την επάνοδο των αστικών συγκοινωνιών, όπως ήταν πριν την έναρξη των εργασιών, ώστε οι Ηρακλειώτες που διαμένουν στις διάφορες συνοικίες, όποτε επιθυμούν να επισκέπτονται το κέντρο του Ηρακλείου και να επιστρέφουν με την ίδια ευκολία πίσω στο σπίτι τους.

Η ταλαιπωρία τους, πρέπει να παραδεχθούμε, μέχρι τώρα κράτησε αρκετά.

Πέρασαν καλοκαίρια και χειμώνες, γιορτές και τουριστικές «σεζόν» και η άσπρη μέρα δεν ερχόταν. Δεν είδαμε στο κέντρο της πόλης κανένα τουρίστα. Αντ’ αυτού, είδαμε κόσμο να να πέφτει και να σπάει  γόνατα χέρια  και πρόσωπο στα πρόχειρα και ακατάλληλα περάσματα των πεζοδρομίων.

Η μέχρι τώρα, ελπίζομε, αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού των υπευθύνων για το έργο, προς τον κόσμο του εμπορικού κέντρου του Ηρακλείου και προς τη θρυμματιζόμενη και βυθιζόμενη οικονομία τους, να λύσει αποφασιστικά και άμεσα  το τέλμα, δίνοντας γρήγορες λύσεις ώστε να ξαναζωντανέψει η πόλη της οποίας ο καθρέπτης είναι το κέντρο της που τώρα κινδυνεύει να ερημοποιηθεί.

 

Γιώργος Λυδάκης, φαρμακοποιός