Διαβάσαμε σε πρωτοσέλιδο της “Πατρίδας” πριν λίγες μέρες την αναφορά στο τρισυπόστατο πρόβλημα της υδροδότησής μας από το φράγμα Αποσελέμη, δηλαδή για το ότι πρώτον δεν υπάρχει αρκετό νερό στο φράγμα, δεύτερον για το ότι γενικά δεν θα μπορέσουν να καλυφθούν οι ανάγκες του Ηρακλείου, της Χερσονήσου και του Αγίου Νικολάου τη χρονιά αυτή και τρίτον, για το ότι δρομολογούνται κάποιες αυξήσεις στην τιμή του νερού.

Αν προσθέσουμε στα παραπάνω και τη βέβαιη αύξηση στον τουρισμό, το καλοκαίρι μάλλον θα πούμε και πάλι το νερό – νεράκι και η δημοτική αρχή θα μας ξαναζητήσει συγνώμη όπως πέρσι (δείτε σχετικά στο https://www.patris.gr/2017/08/28/chthes-simera-afrio-18) ή θα αρκεστεί σε  κάποιες ερμηνευτικές ανακοινώσεις των εργαζομένων στη ΔΕΥΑΗ (και όχι των αιρετών)  http://www.cretalive.gr/crete/se-ti-ofeilontai-oi-diakopes-sthn-ydrodothsh που δεν μας κάνουν ούτε  σοφότερους ούτε και μας ικανοποιούν.

Από κοντά στη χρόνια ανεπάρκεια νερού του Ηρακλείου, έρχεται και το πάγιο πρόβλημα των δικτύων διανομής, τα οποία και όπως λένε οι ειδικοί, όταν δεν έχουν συνεχώς νερό με πίεση, αλλά μόνο για λίγες ώρες την ημέρα, μολύνονται από την εισρόφηση ακαθάρτων στα σημεία που έχουν διαρροές.

Το δράμα με την υδροδότησή μας κορυφώνεται, επειδή στα σπίτια μας και αναγκαστικά όλοι διαθέτουμε ντεπόζιτα ή δεξαμενές, στις οποίες όταν μπαίνει το νερό του δικτύου, μολύνεται και δεν είναι πλέον πόσιμο. Και όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε το πρόσθετο κόστος που πληρώνουμε κάθε χρόνο για τα ντεπόζιτα, τις δεξαμενές, τα πιεστικά μηχανάκια, τις υδραυλικές εγκαταστάσεις και τη συντήρησή τους.

Μία κατάσταση η οποία για την εποχή μας, είναι σίγουρα τριτοκοσμική…

Θα μπορούσε όμως να μην συνέβαιναν όλα αυτά, αν στα δίκτυα της πόλης υπήρχε νερό με πίεση όλο το 24ωρο. Και θα μπορούσε να υπάρχει νερό στα δίκτυα της πόλης όλο το 24ωρο, αν θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε νερό, σε ποσότητες της τάξης των 15 έως 20 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων  το χρόνο.

Αν και μας είπαν ότι  το φράγμα στον Αποσελέμη θα λύσει το πρόβλημα  της υδροδότησης και παρά το γεγονός ότι η δημόσια δαπάνη του σε έργα και σε απαλλοτριώσεις έχει ήδη ξεπεράσει τα 225.000.000 €, το πρόβλημα στην υδροδότησή μας όπως προαναφέραμε,  παραμένει έντονα στο κόκκινο.

Έτσι αναγκαστικά στον προβληματισμό μας υπεισέρχεται και ο Αλμυρός…

Ο Αλμυρός είναι μία πηγή του Ψηλορείτη δίπλα μας, που σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες (π.χ. μία μεταπτυχιακή του ΕΜΠ προσβάσιμη στην ιστοσελίδα http://www.openarchives.gr/view/412291 ) δίδει ετησίως περί τα 240 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, με παροχή που κυμαίνεται από 4 μέχρι 70 κυβικά μέτρα νερού το δευτερόλεπτο, η οποία στο σύνολό της, καταλήγει στη θάλασσα.

Το νερό της πηγής είναι υφάλμυρο, εκτός από μία χρονική περίοδο που κυμαίνεται από 40 έως 70 ημέρες το χρόνο, όπου το νερό είναι απολύτως κατάλληλο για υδροδότηση. Οι μελέτες ξεκαθαρίζουν πως, όταν η παροχή νερού στην πηγή ξεπερνά τα 12 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο, κάτι εύκολα μετρήσιμο, τότε το νερό του Αλμυρού είναι κατάλληλο για το δίκτυο της πόλης.

Και αυτό συμβαίνει επαναλαμβάνω σε 40 έως και 70 ημέρες τον χρόνο.

Για την περίοδο λοιπόν αυτή εκτιμάται πως μία ποσότητα κατάλληλου νερού της τάξης των 25 μέχρι 50 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, διπλάσια σχεδόν από όση ποσότητα νερού χρειαζόμαστε κάθε χρόνο στο Ηράκλειο, χύνεται ανεκμετάλλευτο στη θάλασσα…

Πολλά από αυτά τα νερά  θα μπορούσαν εύκολα να διοχετεύονται στο φράγμα Αποσελέμη για να το εμπλουτίζουν και κάποια άλλα κατ’ ευθείαν στα δίκτυα της πόλης μας για να «ξεκουράζουν» τις γεωτρήσεις.

Και καλό θα ήταν να μην υπάρξει αντίλογος για την άποψη αυτή, γιατί θα πρέπει να μας εξηγηθεί παράλληλα το γιατί το φράγμα στο Μπραμιανό εμπλουτίζεται από τις πηγές της Μαλαύρας ή το γιατί στην Αθήνα πηγαίνει νερό από την Υλίκη, η οποία εμπλουτίζεται από το Μόρνο και τα τελευταία χρόνια ο Μόρνος εμπλουτίζεται από τον Εύηνο που είναι ακόμη μακρύτερα,  κοντά στα 300 χλμ…

Μπράβο μας λοιπόν για την κατάσταση αυτή όλα αυτά τα χρόνια, μπράβο και στους αρμοδίους και τα συμπεράσματα δικά σας…

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Τα πράγματα είναι ίσως περισσότερο εξοργιστικά.

Με την εφαρμογή της αφαλάτωσης, το κόστος της οποίας συνεχώς μειώνεται, θα μπορούσαμε από τον Αλμυρό να εξασφαλίζουμε πολύ οικονομικότερα πρόσθετες ποσότητες νερού για όλο το χρόνο, ικανές να καλύψουν τις ανάγκες και του Ηρακλείου και της Χερσονήσου και του Αγίου Νικολάου.

Αυτό έχει αποδείξει η εμπειρία από όσα ο Δήμος Γαζίου έχει καταφέρει να υλοποιήσει μέχρι σήμερα στην περιοχή του Αλμυρού, όπου ήδη διαθέτει μία μονάδα αφαλάτωσης και σύντομα θα διαθέτει και μία δεύτερη με τις οποίες θα καλύπτει όλες τις ανάγκες του για 24ωρη συνεχή υδροδότηση με απόλυτα συγκρίσιμους οικονομικά όρους και το κυριότερο, θα μπορεί ακόμη να δίνει νερό και στο Ηράκλειο…

Έτσι λοιπόν και επειδή οι αριθμοί αλλά και τα γεγονότα που προανέφερα είναι… ξεροκέφαλα όπως έλεγε ο Μιτεράν, θα έλεγα σε όποιον πολιτικά αρμόδιο, διοικητικά υπεύθυνο, συνυπεύθυνο, σχετικό ή άσχετο απλό δημότη ότι:

-αντί να επιλέγουμε το… κλάμα για τη λειψυδρία που μπορεί ίσως να μας οδηγήσει ακόμη και σε… λιτανείες για βροχή, προκείμενου να γεμίσουν το φράγμα Αποσελέμη,

-αντί να καταφεύγουμε στην οργή για στην απραξία των υπηρεσιών και τη χρόνια ανυπαρξία συντονισμού μεταξύ τους,

-αντί να τα βάζουμε με τον κάθε πολιτικά αρμόδιο και υπεύθυνο ή ανεύθυνο,

-αντί να σταματάμε τη γκρίνια μέχρι τις διαπιστώσεις στα πρωτοσέλιδα, που δεν εκτονώνουν το πρόβλημα, ας ζητήσουμε επιτέλους να ξεκινήσει μία σοβαρή αντιμετώπιση στο θέμα. Ο Αλμυρός με τα νερά του θα βρίσκεται πάντα εκεί και θα μας περιμένει…