Διάβασα με μεγάλη προσοχή την εμπειρία της κ. Χρονάκη στη χθεσινή εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, την οποια και ευχαριστώ ιδιαίτερα που μας δίνει χώρο στο εξαίρετο δημοσιογραφικό της έντυπο. Σέβομαι τις απόψεις της κυρίας Χρονάκη αλλά οι δικές μου διαφέρουν πάρα πολύ από τις δικές της. Στο γραφείο καθηγητών του ΘΗΛΕΩΝ στη Πλατεία Κορνάρου –τότε ΒΑΛΝΤΕ ΤΖΑΜΙ- στο Γυμνάσιο που κατεδαφίστηκε και είναι τώρα το παρκάκι με το άγαλμα της Αρετούσας και του Ερωτόκριτου, οι καθηγητές συνεδριάζουν για να αποφασίσουν ή να ψηφίσουν για τη σημαιοφόρο και τους παραστάτες.
Όλα κορίτσια φυσικά,σύμφωνα με τις βαθμολογίες που έχουν μπροστά τους. Το δικό μου όνομα είναι πρώτο στη λίστα για σημαιοφόρος καθώς υπάρχει μεγάλη διαφορά από την επόμενη. Η σημαιοφόρος είναι από την τελευταία τάξη του 6αταξίου Γυμνασίου και η καλύτερη πάλι μαθήτρια από τις λοιπές τάξεις…και ξαφνικά ακούγεται μια καθηγήτρια να ορύεται ότι η ΣΗΜΑΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ με μένα σημαιοφόρο καθώς η διπλανή μου Ρένα Σμυρνιωτάκη είναι πάρα πολύ ψηλή και η άλλη επίσης ψηλότερη και πιο όμορφη από μένα, η Βιβή η Μπρά.
Τα πίσω κορίτσια και αυτά ελαφρώς αλλαύμ, θυμάμαι μόνο την Ρομπάκη τη Νίνα, κάτι σαν αλατιέρα .Και ξαφνικά ακούγεται η φωνή της γυμνάστριας μας, τη αξέχαστης Τσαγκαράκη, να λέει: Εγώ δεν θα παρελάσω αν δεν γίνουν όλα όπως ακριβώς ορίζει ο Νόμος.Αλατιέρα ξε-αλατιέρα δεν με ΝΟΙΑΖΕΙ. Βρείτε άλλον να περάσει το ΘΗΛΕΩΝ. Τα παιδιά αυτά έχουν δουλέψει πολύ για να φτάσουν μέχρις εδώ, δεν θα τα διαλύσουμε εμείς. ΞΕΧΑΣΤΕ ΜΕ. Ξέχασα να σας πω ότι όλοι οι καθηγητές μιλούσαν για κλήρωση, δεν υπήρχε δόλος ή κάτι άλλο.
Αυτά πριν από πολλά πάρα πολλά χρόνια. Θυμάμαι τη συγκίνηση όλων μας στη Σημαία , σχεδόν κλαίγαμε από τη χαρά μας όταν περπατούσαμε με περηφάνεια και δίπλα μας η αξέχαστη γυμνάστρια ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗ με μπλέ φούστα με πιέτες και άσπρο πουκάμισσο όπως εμείς. Είχαμε δουλέψει για να πάρουμε πάνω από το 16 σε όλα τα μαθήματα και μη μου πείτε ότι η ευγενής αμιλλα είναι κακό.
Θα τρελαθούμε σ’αυτή τη χώρα; Όταν θέλεις να επιλέξεις ένα υπάλληλο για τη δουλειά σου μαγαζί σου, επιχείρησή σου μικρή η μεγάλητι κάνεις; κλήρωση ανάμεσα σε όλους και όλες που σου έκαναν αίτηση ή βρίσκεις τον καλύτερο και τον καλείς ξανά και ξανά για να βεβαιωθείς ότι όντως είναι ο καλύτερος; είναι κάκο αυτό; Να γιατί άλλοι σε άλλες χώρες και ιδίως στις ΗΠΑ οι άνθρωποι πάνε τόσο μπροστά σε όλα.
Γιατί επιλέγουν πάντα τους σωστούς για τις κατάλληλες θέσεις και αυτούς με τα περισσότερα προσόντα. Είναι κακό να θέλει κάποιος να βελτιώνει τις επιδόσεις του σε ό,τι αυτός ή αυτή επιλέξει να κάνει στη ζωή του γνωρίζοντας έτσι ότι θα υπάρξει ηθική ή άλλη αμοιβή; έχουμε νομίζω χάσει το μέτρο σε αυτήν την χώρα τελειώς. Με εκτίμηση, Χρυσούλα Αντωνοπούλου