Παρακολουθώντας την επικαιρότητα όπως αυτή παρουσιάζεται από τις εφημερίδες, την τηλεόραση και τις περισσότερο δημοφιλείς ιστοσελίδες, εκπλήσσεσαι από τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες δηλώσεις και ενέργειες τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης, χωρίς φυσικά να αφήσουμε στο απυρόβλητο έναν μεγάλο αριθμό ανεύθυνων δηλώσεων των μη ειδικών που αρέσκονται στην εκμαυλιστική δημοσιότητα. Ίσως για αυτό να ευθύνεται και η πρωτόγνωρη επιδρομή του κορονοϊού στον πλανήτη, αφού κάτι παρεμφερές δεν έχει απασχολήσει τις κοινωνίες μας ειδικά στον καινούργιο αιώνα που ήδη διανύουμε.
Τα κυβερνητικά στελέχη στην καθημερινή τους επίσκεψη στους τηλεοπτικούς δέκτες, ανακοινώνουν διάφορα προληπτικά και θεραπευτικά μέτρα των ασθενών που μολύνθηκαν ή ασθένησαν από τον ιό αυτό. Κεντρικό θέμα πάντοτε, το άνοιγμα της αγοράς, των επιχειρήσεων και η επίδρασή τους στην ήδη και ποικιλοτρόπως λαβωμένη οικονομία. Η περιβόητη και πολυπόθητη έξοδος από την κατάσταση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο χρόνο αλλάζοντας συνεχώς, δημιουργεί σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας, σύγχυση, αδυναμία κατανόησης των μέτρων για παραπέρα χρονικό διάστημα μετά από τα συνεχόμενα ανοίγματα και κλεισίματα των μικρών και μεγαλύτερων καταστημάτων και εμπορικών επιχειρήσεων, γενικώς.
Στο στρατόπεδο πάλι της αντιπολίτευσης, η κατάσταση για όλα τα θέματα είναι ξεκάθαρη! Άρνηση και προκλητική αντίθεση εφ’ όλων των ανακοινώσεων και λαμβανόμενων προληπτικών κυβερνητικών μέτρων εναντίον της πανδημίας του κορονοϊού, σείοντας το λάβαρο του λαϊκισμού, όπως τόσο πετυχημένα το χρησιμοποίησε κάποια χρόνια πριν και μάλιστα με ξεχωριστή και εντυπωσιακή επιτυχία. Γι’ αυτό και επενδύει πάλι στην ανωμαλία, την αναταραχή στην κοινωνία, έχοντας στήριξη από την ψυχολογική κούραση των πολιτών. Παρόμοια θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την κατάσταση που δημιουργήθηκε στα πανεπιστήμια, με τον νόμο φύλαξης των ανωτάτων ιδρυμάτων της χώρας μας.
Συγκεντρώσεις, καταλήψεις και πορείες, αν όχι τις δρομολογεί εμμέσως, σίγουρα όμως είναι γεγονότα τα οποία τα ανέχεται σιωπηρά. Κλασσικό επιπλέον παράδειγμα αποτελεί και η στάση του πάνω στο θέμα του γνωστού στελέχους της τρομοκρατικής οργάνωσης, και το θόρυβο και την ανωμαλία που δημιούργησε στους κόλπους της κοινωνίας, όπως και σε μεμονωμένα επεισόδια αστυνομικών αυθαιρεσιών που προβλήθηκαν κατά κόρον από τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης.
Ο ερχομός των εμβολίων δείχνει πως κάτι πάει να αλλάξει στην καθημερινότητα όλων, με το αισιόδοξο σενάριο πως σε διάστημα δύο ή τριών μηνών η κατάσταση θα εξομαλυνθεί γενναία, αφού ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού θα έχει αποκτήσει ανοσία. Η κυβέρνηση έως τώρα προσπάθησε με άνοιγμα τη μια εβδομάδα και κλεισίματα την επόμενη να χειριστεί την διαμορφωμένη κάθε φορά κατάσταση, με την ελπίδα να κερδίσει ικανό χρόνο ώστε να έρθουν οι πρώτοι καλοκαιρινοί μήνες και φυσικά οι πρώτοι τουρίστες. Σύμφωνα με την τελευταία εξέλιξη, διαφαίνεται κάπου είδους αλλαγή στην ανακοίνωση των νέων μέτρων.
Η αντιπολίτευση πάλι, μετά το γεγονός με τον γνωστό μας τρομοκράτη, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί προς ίδιον όφελος όποιες αστοχίες των κυβερνητικών στελεχών. Μετρώντας τις αντιδραστικές εκδηλώσεις τις οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δρομολογεί η συμφωνεί εμμέσως, εκπλήσσεσαι με την προσπάθειά της να εκμεταλλευτεί το κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών στους δρόμους των πόλεων. Δεν γνωρίζουμε όμως, ίσως να μην το σκέφτηκαν και οι ίδιοι, ποια και πόσα πολιτικά οφέλη θα μπορούσε να προσπορισθεί το συγκεκριμένο κόμμα αν σε μια κυβερνητική τοποθέτηση έπαιρνε την ίδια θέση, δημοσίως, ή συμφωνούσε, έστω, μερικώς.
Όπως και να έχει όμως, πέρα από την καθημερινή και βαρετή πια αντιπαράθεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με τις γνωστές ατάκες τους, είτε στα έδρανα της Βουλής είτε στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, οι επόμενοι δύο μήνες είναι κρίσιμοι για ολόκληρη την κοινωνία, την υγεία και την οικονομία. Κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να δούμε μπροστά, να παρακάμψουμε την δεκαετή οικονομική κρίση παρά τα επαχθή μνημόνια που υπεβλήθησαν στη χώρα και τα οποία θα αποπληρώσουν φυσικά οι επόμενες γενιές, να αφήσουμε πίσω λαϊκίστικες φωνές, πολίτες και κυβερνώντες, γιατί δεν υπάρχει άλλο χρονικό διάστημα που να παραμείνει ανενεργές.
Μετά την παροχέτευση των όποιων ψυχολογικών αποστημάτων, ο δρόμος ας ελπίσουμε ότι θα είναι καθοριστικός και καλύτερος. Κι’ ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι έχουμε μπροστά μας, πότε δεν γνωρίζουμε, και το πρόβλημα των εκλογών με κρίσιμο θέμα εκείνο της απλής αναλογικής. Κι’ ως τότε, υπομονή!
* Ο Γιώργος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ