Κε Διευθυντά,
Προ ημερών βρέθηκα για προσωπικούς λόγους στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εφετείου Ανατολικής Κρήτης στο Ηράκλειο, στο ισόγειο του κτιρίου της οδού Δικαιοσύνης.
Τα συναισθήματα που ένιωσα (όπως πιστεύω ένιωσαν και οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι) ήταν ανασφάλεια, λύπη, απογοήτευση.
Ένιωσα ανασφάλεια γιατί βρισκόμουν σε ένα εντελώς ακατάλληλο-περιορισμένο χώρο όπου συναθροίζονταν άνθρωποι διαφόρων ιδιοτήτων ή/και συμφερόντων όπως αντίδικοι, φίλοι, ή/ και συγγενείς αυτών, απλοί παρατηρητές, δικηγόροι και βέβαια οι υπεύθυνοι δικαστικοί λειτουργοί.
Δεν υπήρχε κανένας έλεγχος για τους εισερχομένους στην αίθουσα. Να επισημάνω ότι στην αίθουσα αυτή πραγματοποιούνται σοβαρότατες δίκες που σχετίζονται με κακουργηματικές πράξεις και συχνά με έκνομες-βίαιες συμπεριφορές. Είναι προφανές ότι στην αίθουσα αυτή με τις συνθήκες που προανέφερα είναι πιθανόν κάποια στιγμή να συμβούν απρόβλεπτα γεγονότα και καταστάσεις με τραγικές συνέπειες.
Ένιωσα λύπη και μαζί απογοήτευση γιατί το Ηράκλειο που επεδίωξε με μακροχρόνιους αγώνες να αποκτήσει Εφετείο (με όλες τις θετικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται για την πόλη και τους κατοίκους) έχει στη διάθεση του Εφετείου μια τέτοιας ποιότητας και λειτουργικότητας αίθουσα που δεν τιμά την πολιτισμένη και οικονομικά ανεπτυγμένη κοινωνία του Ηρακλείου.
Έμαθα ότι το θέμα έχει κατ’ επανάληψη απασχολήσει δημοσιογράφους, δικηγόρους κ.ά. χωρίς, δυστυχώς, να βρεθεί κάποια λύση.
Το υπό ανέγερση Δικαστικό Μέγαρο στο λιμάνι του Ηρακλείου αναμένεται να λύσει το πρόβλημα. Όμως η λύση αυτή –λόγω και της οικονομικής κρίσης- φαίνεται να είναι αρκετά μακρινή.
Νομίζω ότι οι υπεύθυνοι φορείς του Ηρακλείου θα πρέπει να ενσκήψουν στην άμεση επίλυση του σοβαρότατου αυτού προβλήματος πριν να συμβούν δυσάρεστες καταστάσεις.
Με τιμή
Βασίλης Κονταξάκης, ομ. καθηγητής Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών