Ξεδιπλώνοντας την επικαιρότητα στην χώρα μας, έχει κάθε λογής κατορθώματα και καλούδια, που δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Παρατηρείται έντονα να κατηγορούνται για διάφορα αδικήματα οι μεγάλοι μας πολιτικοί και αξιωματούχοι σε διάφορες θέσεις ευθύνης. Aπό κάποιους, από ό,τι φαίνεται, κακοπροαίρετους που πρέπει άμεσα αν γίνεται να τιμωρηθούν για αυτές τις κακοήθειες, όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών. Είναι κακοήθεια να λέγεται ότι μετά από την μεγάλη φωτιά στον Έβρο θα γεμίσει ο τόπος με ανεμογεννήτριες και ας λιγουρεύονται και είναι έτοιμες κάποιες εταιρείες να τις τοποθετήσουν .
Είναι κακοήθεια να λέτε για τα Τέμπη ότι δεν υπήρξε παραδειγματική τιμωρία. Κάνετε λάθος υπήρξε παραδειγματική τιμωρία στους υπαλλήλους και συγκεκριμένα στον σταθμάρχη και στον προϊστάμενο του, όλοι οι άλλοι τι φταίνε τι φταίνε οι υπουργοί και οι τόσες κυβερνήσεις που για τόσα χρόνια προσφέρουν τα μέγιστα με σηκωμένα μανίκια, διαχειρίστηκαν κάποια δισεκατομμύρια εκεί ,τι να κάνουν και αυτοί οι καημένοι με τόσο φόρτο εργασίας.
Είναι κακοήθεια να λέτε για την πλημμύρα στην Θεσσαλία, ότι έχουν ευθύνες κάποιοι πολιτικοί και αξιωματούχοι, βρε πάτε καλά, οι άνθρωποι έκαναν τα μέγιστα.
Τώρα για τα αντιπλημμυρικά έργα δεν πρόλαβαν, ξέρετε τι όγκο εργασίας διαχειρίζονται κάθε μέρα. Όσο αφορά το ανάχωμα που άνοιξαν και πνίγηκαν τόσοι άνθρωποι και ζώα δεν φταίνε αυτοί, αυτοί προσπάθησαν να τους σώσουν. Χάθηκαν τόσες ζωές ανθρώπων και ζώων αλλά και τόσες περιουσίες που τροφοδοτούσαν την Ελληνική αγορά. Αλλά και εκεί υπάρχει λύση, γιατί θα κάνουμε εισαγωγές από τους φίλους μας τους Ευρωπαίους, που είναι το στήριγμα μας το καμάρι μας και είναι απολύτως έτοιμοι να βοηθήσουν. Το μόνο προϊόν που θα λείψει θα είναι ο ΣΑΝΟΣ γιατί στο εξωτερικό δεν τους τον μοιράζουν εύκολα, ενώ στην Ελλάδα μας, ο σανός καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες και είναι απαραίτητος .
Είναι κακοήθεια να λέτε για ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ και στα καύσιμα ενώ έχετε πάρει τόσα κουπόνια για το σούπερ μάρκετ και για τα καύσιμα . Είναι κακοήθεια να λέτε ότι τα κόμματα χρωστούν ένα δισεκατομμύριο ευρώ τόσα χρόνια τώρα και σφυρίζουν αδιάφορα, προσπαθούν οι άνθρωποι με νύχια και με δόντια, αλλά οι ανάγκες είναι μεγάλες και δεν προλαβαίνουν τα έξοδα που τρέχουν και δυστυχώς δανείστηκαν και άλλα. Αμέσως και εσείς να τους κατηγορήσετε για ένα δισεκατομμύριο κάνετε έτσι.
Είναι κακοήθεια να λέτε γιατί δεν κηρύχτηκε ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ για την απώλεια τόσων συνανθρώπων μας στην Θεσσαλία, βρε πάτε καλά, ήταν ένα ακραίο φαινόμενο που το παλέψαμε, ήταν ένας πόλεμος που υπήρχαν και απώλειες, είχαμε και την ΔΕΘ που δεν μπορούσε να αναβληθεί για κανέναν λόγο, έγιναν τόσες εξαγγελίες της κυβέρνησης για τους πάντες και για τα πάντα.
Είναι κακοήθεια να λέτε για την αντιμετώπιση κάποιων εμπλεκομένων στο καράβι στο λιμάνι του Πειραιά που πέταξαν τον άτυχο φτωχό Αντώνη στη θάλασσα και πνίγηκε. Το είχε πει εξάλλου και ο πρώην υπουργός, ότι κάποιοι που πήγαν να κάνουν την δουλειά τους βρέθηκαν να διώκονται από την Δικαιοσύνη.
Είναι κακοήθεια κάποιοι να τα βάζετε με τον Στέφανο, γιατί έχει τον σύντροφο του και το σκύλο του και διεκδικεί το παλικάρι την ηγεσία του κόμματος, στο κάτω κάτω όπως έχουμε εμείς τα παιδιά μας και πληρώνουμε τεκμήριο ότι τα έχουμε, έχει και αυτός τον άνθρωπο του και τον σκύλο του, έλεος πια. Αυτές οι κακοήθειες πρέπει να σταματήσουν πια στη χώρα μας, από κάποιους κακοπροαίρετους συνωμοσιολόγους. Όλα είναι μέλι γάλα στην χώρα μας, μην είστε κουτά. Θα κλείσω με ένα τραγούδι που έγραψα για την δολοφονία του άτυχου Αντώνη Καριώτη.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΝΤΩΝΙΟ.
Ο Καζαντζάκης είπενε
Οι ανθρώποι είναι κτήνη
Και αν δεν είναι όλοι τους
Είναι μόνο εκείνοι.
Εκείνοι που το Αντωνιό
Ρίξανε απ΄το καράβι
Και όλη η Κρήτη σύσσωμη
Στην κάσα θα το λάβει.
Φτωχό κοπέλι η μοίρα ντου
Το είχε τυραννήσει
Μα αυτός κάτω δεν το βαζε
Και πάλευε να ζήσει.
Στα Κρητικά τα χώματα
Το Αντωνιό σα φτάσει
Και όταν την πόρτα την βαριά
Του Άδη σαν περάσει.
Εμείς πρέπει να σκύψουμε
Απάνω εις το μνήμα
Να μην μιλήσει άνθρωπος
Μήδε να κάμει βήμα.
Να πούμε από μέσα μας
Θέ μου συγχώρεσε μας
Κι αν φύγαμε απ’ το δρόμο σου
Οπίσω γύρισε μας.
Καλό ταξίδι Αντωνιό
Λυπούμαι και το δάκρυ
Φεύγει με τρόπο απλώνεται
Στων αματιών την άκρη.
* Ο Ηλίας Σ. Παλιεράκης είναι αρθογράφος – στιχουργός
Gmail [email protected]